New York, Chicago, Nashville, Detroit, Seattle. Er zijn veel Amerikaanse steden met een ruime muziektraditie. Maar als er een stad is die niet gewoon een traditie heeft, maar muziek in zijn DNA heeft zitten, dan is het New Orleans wel. In dit project brengt Dr. John een hommage aan zijn grootste muzikale stadsgenoot: Louis Armstrong.
Twee jaar nadat hij onder auspiciën van Black Keys-opperhoofd Dan Auerbach met Locked Down een van de beste platen uit zijn carrière uitgebracht heeft, trommelde Dr. John ditmaal een hoop vrienden op om Ske-Dat-De-Dat, zijn eerbetoon aan Satch, af te werken. Louis Armstrong (1901-1971), afkomstig uit een achtergestelde wijk in New Orleans, was eerst als trompetspeler en later ook als zanger, een van de cruciale figuren in de vroege ontwikkeling van de jazz.
Het strekt Dr. John tot eer dat hij er zich niet vanaf gemaakt heeft met een slaafse kopie van het origineel. Integendeel, de songs zijn allemaal in die typische mix van oude jazz, blues, zydeco en r&b gegoten die kenmerkend is voor het overgrote deel van de Dr. John platen sinds de jaren 70 (in tegenstelling tot de meer bevreemdende New Orleans-voodoo stijl van zijn debuut, en absolute klassieker, Gris-Gris).Tevens worden er hier niet enkel de grote klassieke songs van Armstrong gebracht, maar is er ook dieper in diens oeuvre gedoken en zijn er een paar onbekende pareltjes opgediept.
Openen wordt er meteen gedaan met ‘s mans grootste klassieker “What A Wonderful World”. Lijkt het te beginnen als een soort prison song uit John Lomax’ field recordings met een a capella intro van The Blind Boys Of Alabama, dan wordt het al snel een naar gospel neigende versie. Op het bluesy “I’ve Got The World On A String” — een hoogtepunt — komt Bonnie Raitt meezingen. Variatie troef overigens: “Mack The Knife”, een duet met Mike Ladd, zit ergens tussen funk en rap in terwijl “Tight Like This” een misschien niet altijd even geslaagde Cubaanse bewerking meekreeg. De traditional “Nobody Knows The Trouble I’ve Seen” is dan weer pure soul, met dank aan gastzangeres Ledisi. Ook “Wrap Your Trouble In Dreams”, de tweede song waarop The Blind Boys hun opwachting maken, behoort in z’n jazzy r&b-stijl tot het betere werk op het album. En zo gaat het ook op de andere songs die allen een smaakvolle bewerking krijgen, de ene keer al wat beter geslaagd dan de andere, maar er echt naast zitten ze nooit.
Louis Armstrong is natuurlijk niet alleen die zanger met de kenmerkende korrelige stem, maar ook (en misschien zelfs vooral) een trompetspeler. Een hele keure aan trompetspelers maakt dan ook zijn opwachting op dit album (van ervaren rotten als Terence Blanchard tot artiesten van de jongere garde als Nicholas Payton), en er wordt veel ruimte uitgetrokken om hen te laten soleren. Vooral het jazzy “Dippermouth Blues” is zo’n song die een bewerking kreeg waar de blazers mooi op het voorplan treden.
Het resultaat is een album waar Dr. John de songs van Satchmo duidelijk naar zijn eigen hand gezet heeft, en niet geopteerd heeft voor een getrouwe kopie. Maar dat is meteen ook de zwakte: hoewel het best een aardig album is, zal de gemiddelde Dr. John liefhebber eerder teruggrijpen naar een van ‘s mans eigen klassiekers. En dat is misschien wel jammer, want als tribute plaat is Ske-Dat-De-Dat meer dan geslaagd.
Dr. John And The Nite Trippers treden op woensdag 19 november op in De Roma in Antwerpen.
