Voor de 25ste verjaardag van het album So uit 1986 kwam Peter Gabriel op het idee het oorspronkelijke concept op te frissen. De dvd Back To Front is de liveregistratie van het concert dat hij vorig jaar in de Londense 02 gaf en werd gefilmd in Ultra HD. Ook de originele groepsleden Manu Katché, Tony Levin, David Rhodes en David Sancious zijn van de partij. Een “Deluxe Book Edition” — met een boekje, een tweede dvd over het creëren van de show en een dubbel-cd — is ook te verkrijgen.
Op de gewone uitgave staan weinig extra’s, met uitzondering van een zes minuten durend filmpje waarin Peter Gabriel en Rob Sinclair (de Lighting Director) meer uitleg verschaffen over het technisch vernuft dat gebruikt werd. De lichtarmen, die ook in de originele So– tournee voorkwamen, zijn oorspronkelijk camerakranen en lagen op het landgoed van Peter Gabriel stof te vergaren.
Het concert duurt meer dan twee uur en dat is een hele brok om in één keer uit te zitten, ook als je fan bent. De beleving via een computerscherm of tv verschilt wezenlijk van het lijfelijk aanwezig zijn. Peter Gabriel legt zelf uit dat je het concert in drie kan verdelen: het is een maaltijd met een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert. Eerst komt het akoestische gedeelte, dan een gedeelte met donkerder en ouder materiaal en als laatste wordt So integraal gespeeld. Een serieus dessert dus.
In het eerste gedeelte blijven de zaallichten branden. Spijtig, want zo zie je dat het concert niet volledig uitverkocht was — duidelijk te zien aan enkele lege tribunegedeeltes. Ook kijk je steeds mee door het oog van de camera en dat beperkt je eigen vrijheid.
We kunnen ons voorstellen dat niet iedereen van het stemtimbre van Peter Gabriel houdt, maar we hebben goed nieuws: de man zingt nog steeds zuiver en krachtig. De akoestische versie van “Shock The Monkey” is echt een schot in de roos en het funky jasje past perfect.
Middenin “Family Snapshot” gaan de zaallichten uit en begint het hoofdgerecht. Peter Gabriel noemt dit “a magical moment”, maar als afstandelijke dvd-kijker voel je dat minder. Toch zijn de nummers die hij in dit deel brengt redelijk indrukwekkend. “The Family And the Fishing Net” en “No Self Control” — respectievelijk uit 1982 en 1980 — zijn niet zo gekend, maar beklijven wel met grafische livebeelden van de muzikanten en sierlijke video-effecten die het volledige potentieel van de vijf grote videoschermen tonen. Dit doet je als thuiskijker iets meer meeleven.
Deel drie is het stuk waar iedereen zit op te wachten. So is Peter Gabriels grootste succes: tot op vandaag werden er meer dan vijf miljoen exemplaren van verkocht. Iedereen kent “Sledgehammer”, “Big Time” of “Don’t Give Up”. In dit deel worden de lichtkranen ten volle benut en zijn ze soms dreigend, soms sierlijk. Ze dansen hun eigen choreografie, waardoor ze een bijkomende speler op het podium worden. Bij “Mercy Street” geeft dat een bijzonder onheimelijk gevoel.
Al bij al is dit een mooie registratie van een magistraal concert, waar kosten noch moeite gespaard werden om de toeschouwer te overdonderen. Dat telt ongetwijfeld voor wie in de O2 was, maar op dvd is er toch meer afstand. Gelukkig zorgen de video-effecten, de kranen en het gebruik van veel rood en geel voor een warm en huiselijk gevoel. Hou je van Peter Gabriel en zijn theatraliteit, dan is Back To Front een aanrader.
