Ik was, denk ik, niet de enige die afgelopen zomer behoorlijk gedegouteerd raakte van de vuilnisbelt die de meeste festivalcampings na afloop bleken te zijn. Of het nu op Werchter, Dour of Pukkelpop was, steevast zagen we dezelfde foto’s terugkeren: honderden vierkante meters afval, blikjes, bekers en … achtergelaten tenten. Wablieft?
Niet dat het probleem nieuw is, maar het lijkt wel almaar acuter te worden. Volgens Rock Werchter worden op de grootste festivals van Europa jaarlijks niet minder dan 100.000 niet-recycleerbare tenten achtergelaten. Omgerekend ongeveer 3 miljoen euro — daar komt enkel Gareth Bale niet voor uit zijn bed — waard. Goed voor zo’n 400 ton afval. En dat wordt dus gewoon bij het groot huisvuil gezet.
U mag ons nu gerust voor oude sokken verslijten, maar: is het niet meer dan normaal dat je je tent op het einde van een festival weer opruimt en meeneemt? Echt waar: ik vind het onbegrijpelijk dat zoveel festivalgangers die evidentie niet langer zien. Zelfs een campagne als “Love Your Tent”, breed uitgesmeerd in de media in de aanloop naar Pukkelpop, mocht niet baten. Zeeën vol eenzame, traag in de wind opbollende koepeltjes was desondanks weer het resultaat, die zondagochtend de achttiende augustus. Een week later, toen ook het Reading en Leeds Festival afgelopen was, bleek het geen geïsoleerd Belgisch fenomeen.
Naar de reden voor de achteloze omgang met campingmateriaal is het niet lang zoeken. De tweesecondententjes die de laatste tien jaar furore maakten zijn erg goedkoop — voor minder dan twintig euro is één persoon al onder dak — en wat geen waarde heeft krijgt ook geen zorg. Wat zou je moeite doen om dat ding, dat dan wel in twee seconden openklapt maar heel wat kunde vraagt om opnieuw opgevouwd te krijgen, ook weer in te pakken, als je er niet meer dan acht pinten voor hebt betaald, ongetwijfeld een fractie van wat je tijdens die dagen festival hebt verstouwd?
Gemakkelijke oplossingen zijn niet voorhanden. Het lijkt organisatorisch onmogelijk om mensen te dwingen de tent die ze hebben meegebracht weer op te ruimen. Wat gaan we doen? Tenten taggen en aan een facebookprofiel verbinden? Mensen een waarborg laten betalen die ze pas terugkrijgen als ze bewijzen dat ze hun tent weer mee hebben? Allemaal te omslachtig. Ik pleit voor een radicalere ommekeer. Een verbod.
Ja. Een absolute, onverbiddelijke ban moet er op festivalcampings komen op die wegwerptenten; die uitnodigingen tot vervuiling, die aberraties van wat campinggerief moet zijn. Laat mensen opnieuw met echte, weer-en-wind trotserende en voor-de-jaren-bedoelde tenten afkomen. We hebben het eens opgezocht, en al na je derde festival kun je goedkoper af zijn dan dat je drie keer zo’n wegwerptent kocht. Waarom zou je dan de moeite doen zo’n onhandige tent — want geef toe, u lacht ook als u ze op trein en bus onderweg ziet sukkelen met die grote cirkels — te kopen als je voor iets meer geld een compacter in te pakken tent kunt kopen die je jaar na jaar kunt hergebruiken. En ja; het opzetten duurt iets langer dan twee seconden, maar de keren dat wij sneller klaar waren met het afbreken van onze grote vierpersoonstent dan een collega die worstelde met zijn inklapexemplaar zijn legio.
Beste festivalorganisatoren, bespaar u nog eens een campagne die niets uithaalt. Verbied die ondingen, die toch niet meer zijn dan de uitwassen van een verfoeilijke wegwerpcultuur waarin niets meer waarde mag hebben, en dwing uw bezoekers zich deftig gerief aan te schaffen. De aarde zal u dankbaar zijn, en de vele vrijwilligers die al die brol nadien mogen opruimen nog veel meer.
