”I’ve got a brand new song, it’s gonna be a number one and I‘d love to show the world my new song. It keeps me up all night long”, klinkt het met een overduidelijke zweem van ironie ergens op dit debuut. De Londenaars’ branie, ambitie en een ferme dosis zelfrelativering lijken ons een goede mix om een hype te trotseren maar levert dat ook een sterk album op?
Het kan bijna niet anders dat diegenen die de hype wél geloven, na het beluisteren van 180 platgeslagen door Ontgoocheling en een etmaal lang wezenloos voor zich uit (en in het Grote Niets) starend, achterblijven. Nadat het muziekmagazine New Musical Express (NME) de vooruitgeschoven single “Best Friends” verkoos tot ‘song of 2012’ en de vier jonkies genomineerd werden voor BBC’s Sound 2013, werd voor deze ‘Redders Van De Gitaarmuziek’ de lat immers absurd hoog gelegd.
Waarna Sam Fryer en de zijnen zichzelf wellicht schokschouderend trakteerden op two pints of lager and a packet of crisps hun Duitse Herder op een flesje Sandoz LSD, en er een wilde party gebouwd werd op de tonen van Palma Violets’ puntige, rammelende pop punk waarbij er gretig in de Bokaal Der Muziekgeschiedenis gegraaid werd. Grossierend in jaren ’60 orgels, Libertines-achtige samenzang, mokerende drums en fuzzy gitaren, klinken deze chaotische en in reverb zwelgende nummers allerminst origineel.
Een domper op de feestvreugde is dat echter niet want een menage à trois tussen The Clash, The Godfathers en The Gun Club levert een prijsbeest zoals bovengenoemde single op. DJ en producer Zane Lows ‘hottest record in the world’ “Step Up For The Cool Cats” klinkt even cool en getuigt van een even grote joie de vivre als The Modern Lovers destijds. De eveneens straffe pub rocker “Rattle Snake Highway” is na een zege van STVV ongetwijfeld een hit in de lokale fanclubs en ook (het wel heel erg vet naar The Who’s “ My Generation” knipogende) “Tom The Drum” zal niet meer uit de plaatselijke Juke Box weg te denken zijn.
Toch hebben Fryer en co nog werkpunten: “All The Gardens Birds” overstijgt de middelmaat niet. En “I Found Love” en “Johnny Bagga’s Donuts” dobberen even stuurloos rond als het Russische spookschip Lyubov Orlova.
180 lost de torenhoge verwachingen dus niet helemaal in maar als men bedenkt dat dit viertal hoop en al anderhalf jaar samen musiceert, valt de bands potentieel niet te ontkennen. Ons advies: “Palma Violets, werk nog wat langer aan de songs, wees wat selectiever en u maakt zeker nog een knaller!”
