Vergeet Vivaldi; Guillemots zorgt voor een nieuwe interpretatie van de volatiliteit van het weer. Maar liefst vier platen wil de Britse groep dit jaar nog uitbrengen, eentje per seizoen, waarvan Hello Land!, het eerste deel, nu bij wijze van verrasssingsbombardement is gelost.
Volgens de gangbare logica hadden we helemaal niets van Guillemots mogen horen, nu. Walk The River is immers nog maar een jaar uit, en de ijzeren wetten van de business dicteren dat je dan nog minstens even lang moet wachten voor je weer een plaat op de markt gooit. We gaan toch niet Dylan of de Beatles, die in de sixties elk half jaar wel iets uitbrachten, worden, zeker?
“Beter”, dachten Fyfe Dangerfield, MC Lord Magraõ, Aristazebal Hawkes en Greig Stewart, en ze besloten in 2012 vier platen uit te brengen. “We hadden absoluut geen zin om weer in hetzelfde patroon te vallen, en maanden na de opnames te moeten wachten tot de platenfirma het opportuun vindt om die uit te brengen”, leest het op een handgeschreven mededeling op de website van de band. “Veel spannender is het om zoveel mogelijk muziek uit te brengen, en mensen dan gaandeweg de boel te laten ontdekken.”
Bedoeling lijkt dat elk van de vier platen één seizoen vertegenwoordigt, en op de valreep van de lente wordt dan ook het eerst deel Hello Land! uitgebracht. Alle platen zijn opgenomen in Noorwegen met Jonas Rambe en zullen één bepaald orkestraal element naar voor schuiven. Voor Hello Land! zijn dat de blazers van het Norwegian Flute Ensemble — “We hebben twaalf uur gereden om met hen te kunnen opnemen”, klinkt het. “which, frankly, is DEDICATION TO FLUTES.” — en de Horn Musikk Forening uit het dorp bij de studio.
De plaat verschijnt via The State51 Conspiracy en is ook online te koop via guillemots.com.
Hello Land!:
