Op een zonnige maandagavond sprak ik af met Wim (gitaar en zang) en Piet (drums) van het Gentse lawaaimakerstrio Drums Are For Parades. We wilden hen in de eerste plaats aan de tand voelen over de e.p. ‘IMPERIVM’. Deze kleine collectie songs riep bij ondertekende nogal gemengde gevoelens op. Blijkens een post op hun Facebookpagina was hen dat ook niet ontgaan. Een eerder voorstel om op een kerkhof af te spreken werd om veiligheidsredenen dan ook vriendelijk afgewimpeld.
Naast de oorsprong en de achtergrond van ‘IMPERIVM’ kan je uit het onderstaande interview ook wat bijleren over wie de helden van DAFP zijn, wat de blauwdruk voor een DAFP-song is, wie het beest is van DAFP en wat de toekomstplannen zijn.
U, de lezer, dient echter wel twee dingen goed te begrijpen. Ten eerste zat ik in mijn uppie tegenover twee rasechte Gentse spraakwatervallen. Zo zuiver Gents dat zelfs de vermeende Merelbeekse afkomst van een Vlaamse charmezanger niet volstaat om hem te beschouwen als een echte ‘Gentenaar’.
Het resultaat van die woordenstroom is dat het voor mij niet altijd meer te achterhalen is wie wat juist heeft gezegd. Ik maak dus geen onderscheid tussen de woorden van Wim en Piet, tenzij er sprake was van nadrukkelijke meningsverschillen. Wat eigenlijk nauwelijks voorkwam, want deze twee lijken beter overeen te komen dan het doorsnee getrouwde koppel.
Ten tweede liet mijn opnameapparatuur mij gedeeltelijk in de steek. Wat u zult lezen is dus een weerslag van daadwerkelijk uitgesproken woorden, vermengd met citaten zoals ze in mijn hoofd zijn achtergebleven. En nog één ding: de essentie van DAFP is ‘agressie’ en ‘doen wat je wilt’. Achteraf gezien ben ik dus wreed content dat ik dat rendez-vous op dat kerkhof heb gelaten voor wat het was.
Artist in residence van de AB
enola: Goedenavond heren, alvast bedankt voor jullie tijd. Zullen we het eerst maar eens over ‘IMPERIVM’ hebben?
Wel, het is allemaal begonnen toen we een jaar lang resident artist mochten zijn van de AB. We mochten dat invullen naar eigen goeddunken, en één van de dingen die we wilden doen was nummers opnemen met artiesten die daar kwamen optreden. We wilden hen op de dag van hun optreden strikken om een nummer in te zingen dat wij van te voren al klaar hadden. Dat bleek echter niet haalbaar te zijn, niemand was echt geïnteresseerd.
De aanpak is dan ook wat gewijzigd. We schreven een aantal nummers met zangers in het achterhoofd, en probeerden die dan te strikken. De opnames vonden wel allemaal plaats in de AB-studio en werden geproducet door Staf Verbeeck van de vroegere Jet-studio’s. Heel dat proces was voor ons een geweldige masterclass in productie. We moeten de AB en Staf zeker bedanken voor de kans die ze ons gegeven hebben en voor het geduld dat ze met ons hadden, want dat zal niet altijd evident geweest zijn.
enola: Aha, dus alle nummers werden apart opgenomen en horen niet echt bij elkaar?
Zo zit dat. De nummers zelf zijn over een verloop van een jaar opgenomen, wat helemaal anders was dan bij ons debuut[link]. Dat hebben we op vierentwintig uur tijd opgenomen. Toen zaten we met iets dat eruit moest, dat was echt een oerschreeuw. ‘Master'[link] was al wat meer uitgewerkt, maar achteraf waren we toch niet helemaal tevreden met hoe dat proces verlopen is.
Deze keer was ieder nummer eigenlijk een nieuw experiment voor ons. Wij hebben echt de kans gegrepen om allerlei zotte dingen te proberen die we anders nooit zouden doen, maar waar we soms al lang mee rondlopen. Zo zitten we wel in elkaar: altijd nieuwe dingen proberen en ons niet in een hoekje laten duwen.
Wat er op ‘IMPERIVM’ staat zullen veel mensen niet van ons verwacht hebben. Het staat trouwens letterlijk te lezen op de b-kant van de plaat: “do what thou wilt shall be the whole of the law”. De boodschap is: wees jezelf, doe gewoon volledig wat je zelf wil. Dat is de enige manier waarop de wereld interessant kan zijn. Voor ons primeerde deze keer vooral de fun van muziek maken.
De zangers
enola: De nummers werden wel geschreven met telkens een specifieke zanger in gedachte?
Meestal wel, Japer Steverlinck ging eerst ‘Warning’ zingen, maar dat werd uiteindelijk door Pieter-Paul van Kapitan Korsakov[link] gedaan, samen met Wim. Eigenlijk een duet dus, nog zo’n experiment waar we ons ooit aan moesten wagen. We hebben bij sommige zangers ook wel bot gevangen. We hadden eerst e twee grote namen gevraagd, maar Les Claypool maakte zich ervan af door $ 500 000 te vragen – een dikke fuck you voor ons eigenlijk – en Alice Cooper heeft onze vraag zelfs niet beantwoord.
Toen hebben we beslist dat we het wat dichter bij huis moesten zoeken. Meestal ging het wel vlot om de mensen te pakken te krijgen die we wilden. Rudeboy bijvoorbeeld kenden we eigenlijk helemaal niet, maar via via stelden we hem ons idee voor en hij wilde direct meedoen. Chris Goss is een held van ons, maar hem kenden we al van het toeren met zijn band. Tim Vanhamel[link], eigenlijk ook een held, kwamen we vorig jaar vaak tegen omdat hij veel op tour was met Broken Glass Heroes. Jeroen van The Subs en Younes van The Hickey Underworld[link] zijn gewoon maten.
Younes deed op ‘Master’ al mee op het nummer ‘The Beast’, en nu dus ook op de WASP-cover ‘Fuck Like A Beast’. Hij is het beest van Drums Are For Parades. Younes is ook de enige die zo zot is om dat nummer op zo’n manier met ons te willen doen. Eerst ging ‘Fuck Like A Beast’ trouwens een gewone cover zijn, maar dat was te simpel. Younes heeft er nog iets vreemder van gemaakt dan de absurde versie die wij al hadden. Heel dat nummer is een vorm van satire. Iets dat veel te weinig gedaan wordt in de muziek, maar wel in andere kunstvormen. Humor en muziek lijken een slechte combinatie te zijn. Behalve Frank Zappa zijn er niet veel artiesten die er mee weg geraakt zijn. Wij willen in ieder geval spelen met mensen, en altijd dingen doen die niemand anders doet.
enola: Wie had je er echt graag bij gehad zonder dat het gelukt is?
Mauro hebben we niet durven vragen. Hoe maak je ook iets voor Mauro? Hij speelt zelf al zoveel verschillende soorten muziek. ’t Is ook wel een beetje een held van ons.
enola: Werden de nummers eigenlijk tezamen opgenomen, of gaven jullie de tracks door aan de gasten om ze af te werken?
Naar Tim Vanhamel en Chris Goss stuurden we onze tracks op en toen we ze terug kregen waren we echt overdonderd. Als je die basistracks opstuurt heb je wel een idee in je hoofd van wat ze ermee gaan doen en hoe het gaat klinken. Uiteindelijk is het toch helemaal anders, iets waar we zelf totaal niet op zouden zijn gekomen. We hebben de zangers wel altijd helemaal vrij gelaten. Het was een spel voor ons, muziek schrijven met een zanger in gedachte en die dan doorgeven. We schrijven normaal nooit met zang in gedachte, dat komt er altijd pas achteraf bij.
enola: En Hammerang is nu zelfs een nieuwe band geworden?
Ja, met Jeroen van de Subs hebben we geen nieuw nummer gemaakt maar een nieuwe band gestart. Al moeten we wel nog zien wat daarvan gaat komen. Het zegt wel veel over de losse manier waarop er hier in Gent met muziek wordt omgegaan.
enola: Is Helmut Lotti dan ook een optie, hij is toch ook een Gentenaar?
Waarom niet? Wij zijn een band die tot zoiets in staat is.
(Nu ontspint er zich een discussie tussen Piet en Wim, over de afkomst van het fenomeen Helmut Lot(t)i(giers). De redetwist wordt zelfs niet beslecht door een Wikipidia-bezoek per smartphone. Uiteindelijk wordt beslist dat het feit dat hij naar Antwerpen is verhuisd, volstaat om niet langer nog woorden aan hem vuil te maken.)
Vinyl revival of geen vinyl revival
enola: Was het van in het begin de bedoeling dat er een aparte picture disc uitgave zou verschijnen op Record Store Day?
Nee, aanvankelijk wilden we al die nummertjes gewoon. Het is allemaal de schuld van Karel van de Music Mania, die wilde eigenlijk vorig jaar al iets speciaals van ons voor Record Store Day. De picture disc was ook zijn idee, en net als met het voorstel van de AB kan je daar toch geen nee tegen zeggen. Aanvankelijk wilden we de nummers één voor één weggeven via onze website en was het niet de bedoeling om al die experimentjes te bundelen.
enola: Dat kan je wel wat horen, vind ik. Zeker als je het verhaal achter ‘IMPERIVM’ niet kent klinkt het ook als een incoherente verzameling experimenten. Dat is ook wel de voornaamste reden waarom ik er niet wild van word.
Ja, daar valt wel in te komen. Daar hadden we zelf ook nog niet echt bij stil gestaan, dat mensen die nummers nu allemaal achtereen gaan beluisteren en proberen de rode draad te ontwaren. Die is er natuurlijk niet. ’t Zal een groeiplaat zijn, je moet die in goeie grond steken en geregeld water geven…
Nochtans hebben we wel al van mensen gehoord dat ze wel degelijk een verhaallijn horen die de verschillende nummers verbindt. Straf, maar iedereen is vrij te horen wat hij wil, natuurlijk. We hebben trouwens bewust de informatie op de plaat tot een minimum beperkt. De luisteraars moeten zelf maar op zoek naar een verhaal dat erbij past.
enola: Het artwork is ook wel opvallend. Is daar ook iets meer over te zeggen? Ben ik trouwens de enige die erbij aan het super-super-liegebeest moet denken?
Het is een schilderij dat speciaal voor ‘IMPERIVM’ gemaakt is door een vriend van ons, Johan Cosijns. Hij maakte ook al de hoes voor de elpeeversie van ‘Master’. We gaven hem wat ideeën en die werkte hij dan uit tot dit. We zijn er wel tevreden mee. En dat van het liegebeest hebben we nog gehoord, ja.
enola: Is dat trouwens belangrijk voor jullie dat er vinyluitgaves van jullie werk bestaan?
(Enige discrepantie toch wel tussen Piet en Wim nu) Piet: Vinyl is toch wel mijn favoriete medium om muziek te beluisteren. Het klinkt beter, de beleving is completer. Ik snap wel dat er een soort van vinylrevival aan de gang is.
Wim: Eerlijk, ik vind dat eigenlijk bullshit. De meeste mensen luisteren enkel nog maar naar muziek op hun computer of via hoofdtelefoontjes, met luidsprekers waar totaal geen bassen in zitten. Hoe lang gaan bands nog de moeite doen om naar studio’s van €1000 per dag te trekken, als er door de meeste mensen toch totaal geen belang wordt gehecht aan de geluidskwaliteit? Ik denk niet dat het gaat blijven duren met die revival.
Alfa Mannetjes
enola: Zijn jullie trouwens erg dominante types? Deze plaat heet ‘IMPERIVM’ en de vorige ‘Master’.
Dat verband hadden we nog niet gelegd. Het heeft wel wat met de sound van de band te maken, die is natuurlijk luid. Na de ‘Artificial Sacrificial…’-e.p. met zijn absurd lange titel, wilden we voor de volgende iets dat kort en krachtig was. Dat is nu dus ook weer het geval. Het stond voor mij wel vast dat het ‘IMPERIVM’ moest zijn, in hoofdletters en met een V in plaats van een U. Net zoals de Romeinen dat deden. Die V staat dan trouwens voor vocals. Het volledige rijk uit de titel kan je interpreteren als de verzameling songs die erop staan, allemaal uithoeken van het uitgestrekte rijk dat Drums Are For Parades is.
enola: Is er eigenlijk een centraal element of zo dat in principe in alle DAFP-nummers terugkomt?
We hebben ondertussen wel een soort vaste blauwdruk en agressie is daarin erg belangrijk, net als het experiment.
enola: Wim, maakt toch videoclips. Hoe komt het dat er nog geen DAFP-clip is?
Wij zijn een vervloekte band als het daarop aankomt. We hebben al vaak ideeën gehad om eraan te beginnen, maar altijd komt er wel iets tussen. We hebben al eens een keer iets in elkaar gestoken met een fragment van een oude Amerikaanse serie, maar helemaal zelf iets opnemen lukte nog niet.
enola: Zijn jullie ondertussen ook al aan het werken aan nieuw materiaal?
Ja, toch wel. We zijn onlangs voor de eerste keer terug samen gekomen om te repeteren na het ‘IMPERIVM’-verhaal, en beginnen nu aan de volgende fase van de band. In de eerste plaats gaan we werken aan een nieuwe liveset, samen met ons nieuwe, vierde lid dat synths speelt. Hij heeft onder ander een synthesizer die enorm lage tonen aankan, zodat we de positie van de basgitaar eindelijk toch een beetje invullen. We willen dit najaar terug actief worden op de podia. Dit jaar is het voorlopig wat flauw geweest, we doen ook geen festivals deze zomer. Vorig jaar hebben we natuurlijk veel opgetreden in België, Frankrijk en Nederland. Opnames voor een nieuw album zullen dan allicht wel doorgaan begin 2013.
enola: Oké, bedankt voor je tijd en volgende keer spreken we dan af op Campo Santo zeker?
Deal!
