Asthmatic Kitty, 2010.
Nog niet zo lang geleden – in oktober 2009, om precies te zijn –
kwam er na drie jaar radiostilte eindelijk nieuw werk van Sufjan Stevens. Deze
registratie van een live opgevoerd semi-klassiek audiovisueel opus
ter ere van de Brooklyn-Queens Expressway (‘The BQE‘) was
volstrekt onontgonnen terrein voor zowel de artiest als de fans. En
hoewel het project op steun en interesse kon rekenen van sommigen,
snakten anderen stiekem toch weer naar een écht Stevensalbum. Dat
moet ook de man zelf ter ore zijn gekomen, want ongeveer één jaar
na zijn experimentele uitspatting zal er een kersverse full cd
uitkomen. Maar first things first, want nu al krijgen we
de e.p. ‘All Delighted People’ voorgeschoteld.
Vooraleer u te vertellen hoe steengoed deze werkelijk is (tot zover
de spanning), maak ik nog gauw even een kanttekening bij het
e.p.-formaat: het plaatje duurt namelijk een uur. En toch lijkt
deze benaming geen vreemde uiting van pretentie. Met twee versies
van de titeltrack, een jam van zo’n zeventien minuten en vijf
andere tracks die niet meteen conceptueel aan elkaar gelinkt zijn,
voelt ‘All Delighted People’ immers veel maar aan als een losse
verzameling songs dan als een studioalbum zoals we van Sufjan
gewend zijn.
Maar laat dat de pret niet bederven, deze nummers mogen er wezen.
Hell, ze zijn stuk voor stuk werkelijk fantastisch. En er
is zelfs nog beter nieuws voor zij die ietwat teleurgesteld waren
na zijn vorige release: dit schijfje is Sufjan Stevens pur
sang. De originele versie van de titelsong opent het album met
een aanzwellende synthesizer, waarna gedurende de eerste twee
minuten laagje voor laagje verschillende instrumenten worden
geïntroduceerd tot er zich een prachtige minisymfonie
ontvouwt.
‘Enchanting Ghost’ doet vervolgens met zijn sobere gitaar- en
pianoklanken herinneren aan ‘Seven Swans’, maar moet zeker niet
onderdoen voor de betere songs op dat album. Ook ‘Heirloom’ klinkt
eerder sober, maar ook een stuk zweveriger dan zijn voorganger, en
is zo één van de mooiste momenten op ‘All Delighted People’. ‘From
The Mouth of Gabriel’ smokkelt bijna onopgemerkt een vleugje
elektronica binnen en doet dat met verve.
‘The Owl And The Tanager’ staat dan weer garant voor zeven minuten
kwetsbare, slechts op enkele noten piano drijvende schoonheid. Het
is dan misschien wel de onbetwiste tearjerker van dienst,
het is vooral ook het absolute hoogtepunt van de e.p.. Wie hierbij
geen kippenvel krijgt, wordt er alvast van verdacht een al dan niet
verre verwant te zijn van Dexter Morgan uit de befaamde
TV-reeks.
Een ingekorte ‘Classic Rock Version’ biedt daarna een frisse kijk
op ‘All Delighted People’. ‘Arnika’ neemt de draad weer op waar
‘Enchanting Ghost’ hem liet vallen, en biedt ons voor de laatste
maal een lap eenvoudige maar pure klasse zonder weerga. Waardig
afsluiten doen we met ‘Djohariah’, een niet minder dan
indrukwekkende jam die je meeneemt op een reis doorheen het geniale
brein van de singer-songwriter zelve.
Als Stevens in oktober een album uitbrengt dat de kwaliteiten van
‘All Delighted People’ tot een coherent geheel kan smeden, heeft
hij zonder twijfel zijn tweede klassieker binnen, na het
legendarische ‘Come On, Feel The
Illinoise‘. Tot dan hebben we onze handen gelukkig nog meer dan
vol. Voorlopig is de e.p. enkel in mp3 formaat te verkrijgen, maar
daar komt in de toekomst nog verandering in. Wie dus liever wacht
op een fysiek exemplaar, kan wel alvast naar Sufjan’s
Bandcamp-webpagina surfen. Daar kunt u immers alle songs integraal
beluisteren.
http://www.sufjan.com/
http://www.sufjanstevens.bandcamp.com/
