Ze groeide op in een hyperreligieuze familie waar pop- en rockmuziek verboden waren, tekende bijna een platencontract bij de maffia en draagt haar eerste soloplaat op aan haar schizofrene oom. Holly Mirandas biografie doet verdacht veel denken aan de plot van het gemiddelde VijfTV-drama.
Gelukkig zijn er andere dingen die in haar voordeel spreken. Dat ze als voormalige frontvrouw van het weinig opgemerkte indiecollectief The Jealous Girlfriends zich stemgewijs met Chan Marshall en Karen O laat vergelijken, bijvoorbeeld. Of dat ze onlangs een meer dan degelijke sessie speelde voor Vincent Moon. Wat dacht u bovendien van een resem tournees met The xx, The Antlers en The Friendly Fires? En de kers op de taart: de knowhow en vermaardheid van Dave Sitek, producer van onder andere TV On The Radio en Yeah Yeah Yeahs, op The Magician’s Private Library.
En dat Sitek er iets mee te maken heeft, dat zal u verdorie geweten hebben. Drammende bassen en beats, etherische elektronica en vrijpostige koperblazers banen zich ongegeneerd een weg naar de voorgrond. Meer dan één vergelijkende luisterbeurt tussen de albumversies van "Waves", "Joints" en "Everytime I Fall Asleep" – meteen de meest memorabele, doch niet noodzakelijk beste, nummers op The Magician’s Private Library – en Mirandas akoestische versies voor Vincent Moon en het mag duidelijk wezen dat er achter de soms ongenaakbaar hippe drukte van Siteks productie een paar integere nummers met uitgesproken vocals schuilgaan.
Hoewel de oorspronkelijke overtuigingskracht van "Waves" door alle afleiding van belletjes, uitgebreide gitaarriffs en elektronica een beetje zoek raakt, zou een pleidooi voor Miranda als solitaire singer-songwriter toch ook wat overdreven zijn. "Everytime I Go To Sleep" is unplugged minstens even repetitief en vervelend als op plaat, terwijl "Slow Burn Treason" net boeit door het contrast tussen de zelfzekere productie met gebalde baslijnen en de soms aarzelende, soms smekende vocals van Holly Miranda en TV On The Radio-zanger Kyp Malone.
The Magician’s Private Library laveert in zijn geheel ergens tussen die grenzen van irritant en fascinerend. "Joints" en "Forest Green Oh Forest Green" doen vooral denken aan zagerige kinderwijsjes en belandden, ondanks een pittig stukje samenzang in die laatste, dan ook stante pede op de ’irritant’-stapel. Aan de andere zijde proberen "Waves" en het aan Arcade Fire refererende "Sleep On Fire" de plaat in ere te houden. Er zit iets in, maar nog niet voldoende. Ook zij vervallen uiteindelijk in wat niets meer lijkt dan de speeltuin van Dave Sitek. Bijgevolg gaan alle nummers in de herinnering wat samenvloeien, zodat er van al die drukte weinig memorabels overblijft.
Dankzij de steun van hippe namen als The xx, TV On The Radio en Dave Sitek, en door zich op de juiste websites te laten opmerken, zal Holly Miranda met The Magician’s Private Library ongetwijfeld de aandacht trekken die aan The Jealous Girlfriends steeds voorbij is gegaan. In hoeverre de plaat daar zelf voor iets tussen zal zitten is maar de vraag.
Benieuwd of ze het live wel kan waarmaken? Dan hoort u op 22 april in de Botanique te zijn.
