“Spaar me van The B-52’s! Wat een verschrikkelijke groep, met hun overdreven happy en enthousiast gedoe.” Hendrik Willemyns van Arsenal liet Focus Knack onomwonden merken dat hij niet bepaald opgetogen was om tijdens het Cactus Festival het festivalpodium te delen met de kampioenen van de slechte smaak. Yep, verschrikkelijke groep! Maar laat ons even advocaat van de duivel spelen.
Hoe fout The B-52’s werkelijk zijn, werd vooral duidelijk toen tijdens de jaren negentig de verderfelijke Cartoons uit Denemarken met een vette knipoog aan The B-52’s (door botweg hun fifties-looks te stelen) een overbodige bijdrage maakten aan het griezelige genre van de Eurodance. In hetzelfde interview met Focus Knack ging Arsenal-opperman Hendrik Willemyns verder met het molesteren van B-52’s-zangeres Kate Pierson door “Shiny Happy People” van R.E.M. met de irritante bijdrage van de pruikendiva te klasseren in zijn “top vijf van meest ergerlijke nummers”. En toch, en toch: zonder The B-52’s geen They Might Be Giants, geen Chicks On Speed, …
The B-52’s waren de pioniers van de alternatieve muziek in de hippe studentenstad Athens, Georgia en hebben op die manier de toon gezet voor een bloeiende muziekscène waarin later R.E.M., Vic Chesnutt en Neutral Milk Hotel welig konden tieren. Nog argumenten pro nodig? Pleur het surf-anthem “Rock Lobster” misschien nog eens door de iPod-oortjes of de geestige Simpsons-parodie “Glove Slap” van het terminaal funky “Love Shack” of de vertolking van de Flintstones-theme voor de real life-verfilming van de tekenfilm door Steven Spielberg die The B52’s op het lijf was geschreven. En probeer dan maar stil te blijven zitten. On top of all that moet Kate Pierson op zijn minst gratie worden verleend voor “Candy”, haar stomende duet met Iggy Pop. Daarom, mijn beste, verdient Funplex, de nieuwe plaat van The B-52’s en hun eerste in zestien jaar, dus een vluchtige internetrecensie! En misschien ook een beetje omdat Funplex simpelweg een goeie plaat is.
Van de zestien jaar durende sabbat die de groep nam, is op Funplex geen sikkepit te horen. Integendeel, de kitscherige surf-funk-dance van The B-52’s klinkt verbazingwekkend genoeg allerminst gedateerd. Of liever, niet minder gedateerd dan de bedoeling kan zijn. Producer Steve Osborne (bekend van Happy Mondays en verantwoordelijk voor Pop van U2) heeft enkele synthesizersnufjes toegevoegd aan de sound van The B-52’s, het feelgoodantwoord op de new wave, in de potige opener “Pump” en de Kraftwerkeske intro van “Dancing Now”, maar voor de rest valt geen opvallende koerswijziging te noteren. Fred Schneider oreert nog altijd met zijn guitige parlando doorheen het punky “Hot Corner”, Kate Pierson en Cindy Wilson staan in “Ultraviolet” klaar met hun harmoniserende oohs en aahs en Keith Strickland strooit over “Too Much To Think About” en “Keep This Party Going” zijn beste gitaarlicks in jaren.
De koningen en koninginnen van de camp verspreiden het dodelijke dansvirus gretig op hun nieuwe Funplex en landen ergens in het niemandsland tussen cult en mainstream, tussen The Bangles, Dick Dale en The Talking Heads, ergens dicht in de buurt van Tom Tom Club. Er is geen reden om te vermoeden dat The B-52’s daarmee anno 2008 de occasionele jonge tienerheup onberoerd zullen laten. Vooral de overdadige seksuele tongue in cheecktoespelingen in “Love in the Year 3000”, dat het heeft over “erotobots” en “bootybots”, of Fred Schneiders geestigste oneliner “There's a rest stop, let's hit the g-spot” in “Ultraviolet” maken van misschien wel de meest frisse, up-to-date comebackplaat van het jaar.Snellen we dan nu allen samen naar de platenzaak? Nope. The B-52’s blijft een verschrikkelijke groep, balancerend op de grens van de slechte smaak. Maar, tenzij vreugde en enthousiasme volgens u een doodzonde is (have fun aan uw grijze kantoortje in dat geval), kan de dwaze rollercoaster van The B-52’s wel pret, vertier, een aangename afleiding en een hell of a time brengen. Maar excuseer ons, dan zetten we nu een obscure bootleg van dat legendarische optreden van het zijproject van de drummer van die cultgroep uit de jaren zestig op.
