Hier en daar duikt de naam Evil Superstars nog op wanneer het over The Germans gaat. Dat zal vroeg of laat tot het verleden moeten behoren, gezien het eigen gezicht dat zich met een eerste langspeler aftekent. En dat gezicht, is behoorlijk imponerend.
De leden van The Germans verschijnen met een kleine vertraging op de afspraak. Komt ervan wanneer er naast de band nog een fulltime job aangegaan moet worden. Maar klagen, dat doen de heren niet.
Lennert Jacobs: "Ach neen. We zijn ook niet alleen in deze situatie, van de mensen van Mintzkov weet ik dat ze er ook een reguliere dagtaak op nahouden. Goed, het zijn totaal andere werelden waartussen je switcht, maar een drama is dat niet. Met muziek valt nu eenmaal niet veel te verdienen. Het zou op zich misschien beter zijn, mochten we ons permanent met muziek kunnen bezighouden. We zouden meer kunnen doen en een en ander zou bijvoorbeeld sneller gaan." Jakob Ampe: "Langs de andere kant ken ik genoeg voorbeelden van mensen die niet werken en voltijds bezig zijn met hun muziek en waarbij je ziet dat ze evenmin vooruit raken. Nels Cline werkte ook in een platenwinkel en pas toen hij bij Wilco begon te spelen, is hij daarmee gestopt. Het kan dus blijkbaar, de combinatie maken."
"Als je bovendien kijkt naar Rock Rally 2004, toen we voor het eerst meededen, dan staan we even ver als veel bands die in die finale zaten: The Van Jets, Madensuyu. Zo traag zijn we ondanks alles dus niet."
enola: En dat zonder ooit de finale gehaald te hebben.
Ampe: (fijntjes) "We staan toch mooi waar we staan." (hilariteit)
Vincent Cauwels: "Een of andere radio-dj zei dat onlangs toen hij onze plaat afkondigde. ’U hoorde The Germans met "Waiting For The Band." Zij stonden in 2004 in de halve finale van de Rock Rally, maar ze staan nu toch mooi waar ze staan.’"
Ampe: "Ik denk dat in het hele Rock Rally-verhaal veel terug te brengen is tot de voorronde. Dat was een absoluut verschrikkelijke voorronde. Er speelden vier ongelooflijk saaie groepen na elkaar. Hadden wij toen de saaiheid mogen breken, dan had er misschien meer ingezeten voor ons. Maar Madensuyu mocht op die stek spelen. Al moet het gezegd dat Madensuyu dan ook vree sterk is."
enola: De nieuwe plaat klinkt helemaal anders dan The Next Superstar. Vanwaar die verandering?
Ampe: "De nummers op Elf Shot Lame Witch zijn gewoon meer gesofisticeerd en meer uitgewerkt. Bij The Next Superstar was de vergelijking met Millionaire nogal voor de hand liggend, iets dat nu minder het geval is. In deze plaat zit ook meer samenhang."
Jacobs: "The Next Superstar bestond uit vier aparte nummers. Sinds het verschijnen van die e.p. hebben we bovendien vier synthesizers en een orgel gekocht. Tel daar nog een bredere invloedssfeer bij en je krijgt een totaal ander eindresultaat. Maar moeilijker is deze plaat volgens mij niet."
enola: Ik vind nochtans dat je als luisteraar meer moeite moet doen om in deze plaat te raken.
Ampe: "We zijn ditmaal meer de grenzen gaan opzoeken, misschien daarmee."
Cauwels: "En er is meer over arrangementen en geluid nagedacht. In het begin deden we eigenlijk maar wat, zochten we vaak chaos op zonder dat het echt doordacht was.
Ampe: "De muziek is ditmaal meer ontstaan tijdens het repeteren, waar we vroeger met kant en klare nummers aan de slag gingen en die daardoor snel hun definitieve vorm hadden. Nu veranderde er tijdens het opnameproces nog redelijk wat, gewoon door te spelen. En ja, vroeger was de aanpak simpeler: bas, drum, gitaar en een stem erbovenop. Nu hebben we onze aanpak opengetrokken en durfden we ons iets meer laten gaan."
enola: Dat blijkt vooral uit een nummers als "Dog".
Cauwels: "Dat is het meest prog-achtige nummer dat op de plaat staat. Vergelijk dat met "The Next Superstar" op de e.p. en je hebt inderdaad een wereld van verschil. Dat zijn natuurlijk twee uitersten. We zijn weliswaar aan het evolueren, maar ook nu maken en spelen we nog pure rocksongs."
Ampe: "Het is er ons niet om te doen de grenzen van de popmuziek op te zoeken, we willen het gewoon spannend maken. Zelf luister ik bijvoorbeeld amper naar prog. At The Drive In is in mijn platenkast hetgeen dat daar nog het meest bij in de buurt komt."
enola: Ook al zijn jullie geëvolueerd, toch staat "Pornographic Blue" ook op de plaat.
Ampe: "Er is discussie geweest binnen de groep of we het wel opnieuw op plaat zouden zetten. Uiteindelijk hebben we het gedaan, in een nieuw opgenomen versie en het staat behoorlijk afgezonderd van de rest van de nummers. Het is een soort knipoog op het einde, zodat we weten vanwaar we komen. En het is een gebaar naar de fans, voor de meisjes."
Jacobs: "Een argument om het niet op de plaat te zetten, was dat het niet echt bij de rest paste. Tot het plan kwam om het als radiosingle uit te brengen, dat was natuurlijk een stevig argument pro. Maar zoals het er nu naar uitziet, zal het niet als single verschijnen."
enola: Ondanks dat alles, heeft het wel een intrigerende titel. Vooral de vraag hoe die kleur er moet uitzien, spreekt tot de verbeelding.
Ampe: "Ik zou zeggen flets blauw met een beetje wit. Een beetje groezelig, eventueel met een wat roze erbij. (denkt na) Een moeilijke vraag, eigenlijk."
Cauwels: "Je moet het eigenlijk afleiden uit de rest van het nummer: met z’n verwijzingen naar adult movies en het coming of age-aspect, zoals de plaat van Milow. (grijnst)."
"De teksten zijn ook meer flarden dan echt een verhaal. Veel teksten gaan eigenlijk nergens over. En als het wél ergens over gaat, dan is het vaak zo door elkaar gegooid dat niet meer te herkennen is waarover het gaat."
Ampe: "Het gaat vooral om de ritmes. Je hebt tekstschrijvers die soms al jaren een tekst hebben liggen voor ze die voor een nummer gebruiken. Bij ons is de muziek er altijd eerst en komt de tekst pas later. We kijken bij het schrijven van de teksten wel naar de inhoud, maar de klank primeert toch: het moet goed klinken."
Cauwels: "Soms zijn er bijvoorbeeld wel stukken die persoonlijk zijn, maar dat zal zelden een heel nummer lang het geval zijn. En vaak durven we dan een "you" door een "me" vervangen, of omgekeerd, zodat het uiteindelijk niets meer betekent."
enola: Waarom verander je zo’n dingen?
Cauwels: "Soms omdat het dan absurder wordt of een andere betekenis zou krijgen."
Ampe: "En om het minder persoonlijk te maken. Veel hangt ook van je aanpak af. We zijn geen band waarbij er overdreven veel aandacht is voor de stem. Ze is gewoon een onderdeel van de muziek."
Cauwels: "Het hangt ook van het ene nummer tegen het andere af. "Waiting For The Band" slaat echt nergens op. Dat is puur klank."
Ampe: "Bij andere songs is het vaak ook niet meer dan agressie uitschreeuwen. Dingen die vragen oproepen of die je niet begrijpt, worden op die manier gekanaliseerd en komen er uit in iets als "Variation On You"."
Cauwels: "Het is ook een zoektocht naar het vermijden van clichés: zoeken hoe je iets kan doen op een manier die niet al duizend keer eerder gedaan is. Of je stopt er enkele knipogen in."
enola: Naar?
Cauwels: "De Bijbel. Er zitten behoorlijk wat verwijzingen naar de heilige schrift in deze plaat. En in "Pornographic Blue" zit een verwijzing naar Jethro Tull, in "Waiting For The Band" dan weer, zitten verwijzingen naar Lou Reed én Lord Of The Rings."
enola: Binnenkort treden jullie in de Vooruit op samen met Eugene Chadbourne. Hoe leg je je muziek uit aan zo’n man?
Cauwels: "Niet. We gaan niets uitleggen. Eerst gaan we een eigen set spelen en vervolgens gaan we improviseren met Chadbourne. De dag voor het concert gaan we hem ontmoeten, dan zullen we wel zien. We hebben nog geen idee welke kant het zal uitgaan. Wij kennen zijn muziek en hij is iemand zonder oogkleppen, dus dat komt allemaal goed."
{image}enola: Als afsluiter terug naar de plaat: Elf Shot Lame Witch telt zowaar vier titelnummers. Wat is daar de bedoeling van?
Jacobs: "Die titel was er als eerste. Enfin, de plaat was weliswaar opgenomen voor we op die titel kwamen, maar we hebben op het einde vier nummers van naam veranderd om ze te laten overeenstemmen met de lp-titel."
Ampe: "Elf Shot Lame Witch komt van een film van Roman Polanski: Rosemary’s Baby. Die prent is een van mijn lievelingsfilms. Elf Shot Lame Witch is maar een detail in die film, maar op een bepaald ogenblik is het hoofdpersonage, Rosemary, op zoek naar een anagram van de titel van een boek: "All Of Them Witches". Daarvoor gebruikt ze een Scrabblespel en Elf Shot Lame Witch is een van de probeersels. Los daarvan vind ik de sfeer van de film goed passen bij die van de plaat."
