De New Yorkse band Nada Surf, intussen al meer dan 10 jaar aan het werk in de muziekwereld, is allesbehalve vastgeroest in zijn vak: ook op vijfde plaat Lucky blijft de groep evolueren en experimenteren. Lucky, nochtans met dezelfde zuivere sfeer als die op The Weight Is A Gift, kent genoeg nuanceverschillen om geen doorslagje van zijn voorganger te zijn.
Nada Surf mag zich gelukkig prijzen dat "Popular" een hit was in de jaren ’90. In de huidige eeuw zou het high school anthem voor seuten niet alleen commercieel succes opleveren, maar bovendien de status van hype bezorgen aan het groepje achter de song. Dat lot is Nada Surf gespaard gebleven: ook na onverwachte hit "Popular" kon de band rustig onder de radar vertoeven.
In de luwte sleutelde Nada Surf dan ook op eigen tempo aan zijn sound: de onstuimige Weezer-achtige geek rock van High/Low en The Proximity Effect werd introvert en melancholisch op Let Go, fris en transparant op The Weight Is A Gift. Geen door NME aangedikte revelatie dus, maar een 10 jaar durende reis die de band, met inmiddels een sterke livereputatie op zak, een cultstatus opleverde.
Op pop-pareltje The Weight Is A Gift moest de wanordelijke melancholie van het oudere werk – het meest prominent op Let Go – plaats maken voor een opgeruimd en zuiver geluid. Opvolger Lucky volgt dat spoor en single "Whose Authority" is daar het perfecte voorbeeld van: helder en aanstekelijk. Ook het charmante "I Like What You Say" klinkt zomers en licht.
Slechts in enkele nummers schemert de oude Nada Surf door. Het bezwerende "See These Bones" is somber en broos. Ook "Are You Lightning?", een raadselachtig liefdesliedje, wijkt af van de overwegend lichtvoetige sfeer op Lucky.
Al lijkt Nada Surf zijn muzikale draai – een mix van lente en herfst – te hebben gevonden, de band blijft nog steeds evolueren. Het experimentele "The Fox" is atypisch en duister, terwijl het akoestische "The Film Did Not Go ’Round" dan weer rustgevender klinkt dan men van Nada Surf denkt te kunnen verwachten. Absoluut hoogtepunt is het prachtige "Weightless", een origineel opgebouwd en knap gelaagd liedje met een uiterst intrigerende tekst ("But don’t dream / That is a dream, it is what it seems").
Muzikaal heeft Nada Surf dus al vele waters doorzwommen. Tekstueel heeft de band echter niet dezelfde evolutie doorgemaakt: zanger/gitarist Matthew Caws schrijft nog steeds simpele en herkenbare lyrics die misschien banaal lijken, maar steeds aangrijpend en soms zelfs hartverscheurend zijn ("Behind every desire is another one waiting to be liberated when the first one’s sated").
Lucky is een evenwichtige plaat: niet veel hoogtepunten, wel stuk voor stuk degelijke nummers. Net als The Weight Is A Gift klinkt Nada Surfs jongste worp verzorgd en harmonisch. De nieuwe plaat kent echter zoals steeds genoeg experimenten en nieuwigheden om geen kopie te zijn van haar voorganger. Lucky: een innemende alternatieve popplaat die zowel door trouwe fans als door kersverse bekeerlingen gesmaakt zal worden.
