Nada Surf :: Lucky

Het zal je maar overkomen: de ene dag scoor je een gigantische hit
met een voor die tijd ongehoorde afrekening met American high
school culture, de andere dag zit je, weer een illusie rijker,
zonder platenfirma. We schrijven 1996, de groep in kwestie is Nada
Surf en het nummer heet ‘Popular’, een werkelijk gitzwarte
tienerparabel over etiquette op de speelplaats. Elektra, de
toenmalige platenfirma van Nada Surf, was niet van plan om hun
melkkoe zomaar haar gang te laten gaan. Op de volgende plaat moest
en zou een nieuwe wereldhit staan. Om een lang verhaal kort te
maken: het trio uit New York verkoos de eigen creatieve aanpak
boven de door de platenfirma gedicteerde wet en verbrak het
contract. Jeugdige overmoed, naïef gemanoeuvreer of toch een
bewonderenswaardige claim op street credibility? Wij
gokken op het laatste.

Na jaren van eenzaam toeren, nauwelijks opgemerkte releases en
zelfs heel even de overweging om terug te keren naar hun gewone
jobs, lijkt Nada Surf met haar vijfde album ‘Lucky’ definitief een
einde te maken aan het geflirt met de anonimiteit. De groep klinkt
volwassen, zanger Matthew Caws op kop, met teksten die nu eens gaan
over de armoedige staat van de wereld (‘Here Goes Something’ en
‘Whose Authority’), dan weer over de grillen van de liefde (‘From
Now On’). Ook muzikaal staat Nada Surf op ‘Lucky’ sterk te
presteren. Bijna elk nummer heeft een herkenbare melodie die vanaf
de eerste luisterbeurt tot neuriën uitnodigt. Geen gierende gitaren
of woeste drumpartijen hier, wel een doordachte instrumentenkeuze
om de klank het juiste timbre te geven.

Onze favoriet is meteen opener ‘See These Bones’, waarin de zachte
stem van Caws wondermooi samengaat met melancholische gitaartonen.
Als dan ook nog eens drums en basgitaar op het gepaste ogenblik
invallen, moeten wij al moeite doen om de nekharen gedeisd te
houden. Dit is pure indiepop in de allerbeste traditie van bands
als Rogue Wave en Death Cab For Cutie. Die laatste verwijzing is
overigens niet uit de lucht gegrepen, want niemand minder dan Ben
Gibbard van DCFC sleutelde mee aan het nummer.
Nogal wat bevriende muzikanten passeren trouwens de revue op
‘Lucky’. Zo verleende Ed Harcourt zijn magische pianokunsten aan
‘Weightless’ en ‘Beautiful Beat’, mocht John Roderick van Long
Winters meezingen op het zeer genietbare ‘Ice On The Wing’ en werd
Martin Wenk van Calexico ingeschakeld om hoorn te spelen op
datzelfde nummer.

Wij kregen ei zo na óók zin om een instrument vast te nemen, de
loftrompet bijvoorbeeld, maar besloten alsnog van dat plan af te
zien. Daarvoor lijken sommige nummers iets te veel op elkaar en
wordt de mosterd soms een tikkeltje te schaamteloos gehaald bij
grootheden als The Beach Boys en zelfs Morrissey (de intro
van ‘The Fox’ klinkt wel verdacht veel op die van ‘How Soon Is
Now’), toch groepen waar wij met de nodige afstand en hoogachting
naar opkijken en die wij – we kunnen niet streng genoeg zijn –
resoluut klasseren onder de noemer ‘met je pollen van
afblijven’.

Ook de keuze van de single had beter gekund. Niet dat ‘I Like What
You Say’ een stinkerd van jewelste is, maar echt representatief is
dit vederlichte meezingertje nu ook weer niet voor de rest van de
cd. De teksten van zanger Caws zijn zoals eerder aangehaald van een
best te pruimen niveau, maar bij het neerpennen van ‘I Like What
You Say’ moet de inspiratie wel heel erg ver te zoeken geweest
zijn. Of wat dacht u van het eindeloos herhaalde refreintje
You say / I like what you say / I like what you say / You say
/ Baby I only want to make you happy”
? Doorgaans kunnen wij
wel tegen een portie ongein, hoor, maar er zijn nu eenmaal
grenzen.

In onze eindbeoordeling weegt deze kleine uitschuiver overigens
maar licht door. Nada Surf heeft wel degelijk een fijn plaatje
afgeleverd, waarop een handvol sterke popnummers en een paar
onweerstaanbare sing-alongs staan. Het New Yorkse drietal levert
met ‘Lucky’ het bewijs dat het moeiteloos meedraait met het kruim
van de hedendaagse indiegroepen. Als u in de ochtendspits een nog
niet helemaal uitgeslapen, beaat glimlachende en sporadisch in
zingen uitbarstende chauffeur achter het stuur ziet zitten, welaan,
dan weet u nu naar welk plaatje we aan het luisteren zijn.

http://www.nadasurf.com/
http://www.myspace.com/nadasurf

Release:
2008
Barsuk

verwant

Nada Surf :: If I Had A Hi-Fi

Nada Surf bestaat al bijna twintig jaar. Wie het...

Nog meer bands bevestigen voor Les Ardentes en Dour Festival

De afgelopen dagen gaven heel wat festivals nieuwe namen...

Nada Surf :: Lucky

De New Yorkse band Nada Surf, intussen al meer...

Nada Surf :: 25 februari 2008, Botanique (Orangerie)

Zelfs na het onverwachte succes van het hitsige “Popular”...

Nada Surf :: The Weight Is A Gift

Hoe onrechtvaardig ook, The Weight Is A Gift zal...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in