Collegae mompelen al een heel jaar dat 2006 toch maar een zwak muziekjaar is. En dan halen ze nog maar eens de totaal verrotte karkassen van postpunkhypes en andere Britse megalomanen boven. Met dichtgeknepen neus worden Muse en Arctic Monkeys de hemel in geprezen en in een zucht door worden enkele groepen uit de marge er tussen gegooid om toch maar niet de schijn te wekken dat ze iets gemist hebben.
Wij serveren u liever twintig fijne platen die u op zijn minst eens gehoord zou moeten hebben, zelfs als is het uw genre niet. En we zeggen er nog eens bij waarom ook! Astemblieft, dankuwel.
- Liars :: Drum’s Not Dead Op They Were Wrong So We Drowned waren er al echo’s te horen maar het zou pas met hun derde album zijn dat Liars een uitgekiende mix van experiment en “toegankelijkheid” vonden. Hoezo, u heeft hem nog niet gehoord?
- Bonnie ‘Prince’ Billy :: The Letting Go Palace en I See A Darkness vloeien samen in deze van emotie doordrongen tranche de vie. Oldham kan het, hij moet het alleen willen.
- Gnarls Barkley :: St. Elsewhere Cee-Lo en Dangermouse slagen er samen in om dat te verwezenlijken wat elk van hen apart niet echt lukte. Met donkere teksten die zich verschuilen achter schijnbaar luchtige melodieën, wordt dit de meest ambigue plaat van het jaar. De enige vraag die onbeantwoord blijft, is wie die Barkley in godsnaam is.
- Fort Dax :: Divers Met Divers neemt Darren Durham in stijl afscheid van zijn pseudoniem. Vanaf heden zal zijn gespleten persoonlijkheid over meerdere namen verspreid worden. Het tweede album van Fort Dax is een electro-zwanenzang zonder weerga. Eclectisme klonk zelden zo intrigerend.
- The Roots :: Game Theory The Roots hebben geen nood aan “Bitches Brew” om hun platen te kruiden. Philadelphia staat eens te meer op de hiphop-kaart want “It’s in the music, turn it up, let it knock, Let it bang on the block ’til the neighbors call the cops.”
- MGR :: Nova Lux (vm) vond er niets aan maar deze geluidstapijten dragen een spanning in zich die onderhuids gaat. Is MGR slechts een zijproject van Isis en Red Sparowes-leden? Misschien, maar het zet de nieuwe albums van beide andere groepen wel in een dreigende schaduw.
- Boduf songs :: Lion Devours Sun De moderne alchemist Matt Sweet klinkt nog bitterder en donkerder dan op zijn debuut. Het zwarte gal smaakt nog steeds biterzoet en het druipt in dikke druppels van de plaat. Folkdrones of duisternis op plaat gezet, Sweet weet het antwoord, maar wie durft de vraag stellen?
- Isobel Campbell And Mark Lanegan :: Ballad Of The Broken Seas Het grommende beest Mark Lanegan is gereduceerd tot een stalknecht zonder rechten en bij die rol legt hij zich maar al te graag neer. De rollen zijn omgekeerd én dat had zelfs Lee Hazlewood niet kunnen voorspellen.
- Battles :: EP C / B EP Ingehouden woede die met een ongekende zin voor perfectie uitgevoerd wordt. Jammer dat het experiment het soms te veel overneemt en zo een smet dreigt te werpen op het blazoen. De titel van het album kan gelezen worden als “Epic Beep”, en daar valt niets aan toe te voegen.
- Band Of Horses :: Everything All The Time Psychedelische emopop/alt.country is één manier om hen te omschrijven, verwijzen naar Mercury Rev, The Shins en My Morning Jacket een andere. Een heel fijn plaatje dus.
- TV On The Radio :: Return To Cookie Mountain Alle hulp van David Bowie ten spijt, vallen ze net uit de boot. Maar vergis u niet: “they blew our goddamned minds".
- Mastodon :: Blood Mountain Met Leviathan had het al moeten gebeuren maar de tijd was er niet rijp voor. Zo u maar één metalplaat aanschaft dit jaar, laat het dan deze zijn. Hondsbrutaal, technisch verbluffend en zonder een degelijke cursus semiotiek achter de kiezen, geen reet van te begrijpen.
- Chris Herbert :: Mezzotint Gewapend met niet meer dan wat aftandse apparatuur en een hoop “field-recordings” weet Herbert een van de meets dreigende en toch minimaal gevulde platen af te leveren. Talent laat zich niet beperken door technologie of een gebrek aan middelen.
- Love Wollberg :: On The Heights Of Despair We herhalen: het nummer van de zelfmoordlijn is 02/649 95 55. Het is een gratis nummer.
- Tool :: 10 000 days Een conceptplaat rond de lijdensweg en het onwrikbare geloof van je moeder maken? Laat het aan de heren van Tool over om daar een door en door cryptische tour de force van te maken. De muzikale formule was al getest met Lateralus en wordt hier nog verder verfijnd. Voor wie slechts twee metalplaten koopt dit jaar.
- Current 93 :: Black Ships Ate The Sky David Tibet is een levende legende, met zijn -tigste plaat — wie telt nog? — bevestigt hij alleen maar zijn goddelijke status. Baby Dee, Bonnie ‘Prince’ Billy en Antony zijn slechts enkele van zijn dienaren die hem eer betuigen op dit epische avontuur.
- The Divine Comedy :: Victory For The Comic Muse Er zijn nog dandy’s en Neil Hannon is er een van. Met fijne penseelstreken die baden in warme strijkers en poppy deuntjes wordt het leven in zijn verschillende facetten vastgelegd.
- Magnolia Electric Co. :: Fading Trails Zes platen nam Jason Molina op. Dit is de tweede voor 2006 en net iets beter dan zijn solowerk. Een van de vele herfstplaatjes van 2006.
- This song is a mess but so am I :: “Marble mouth e.p.” Freddy Ruppert heeft geen therapeut nodig: alle pijn, woede en eenzaamheid giet hij gewoon in zijn songs. Overstuurde electro die baadt in lagen noise maar wel enkele prachige melodieën verbergt. Naast Oldhams plaat omgetwijfeld het emotioneel meest oprechte album van 2006. En toch klinken ze zo verschillend.
- Manyfingers :: Our Worn Shadow Er wordt wat af gegoocheld met namen en stijlen maar Manyfingers laat zich niet duiden. “Postrock goes classic” was de zoveelste poging om verstilde schoonheid in woorden te vatten.
Dat ook in Vlaanderen voldoende lekkers te rapen viel, mag u deze maal zelf ontdekken maar weet dat Vlaamse postrock ongegeneerd naast de buitenlandse broer mag staan. En voor wie er maar niet genoeg van krijgt, als uitsmijter de vijf beste concerten van 2006 waren Moonchild (AB) , Battles, (AB)Yo La Tengo (AB) , Nomeansno (4AD) en Tool (Vorst Nationaal). Heb eens het lef ons tegen te spreken!
