Na het gezelligste concertje van het jaar 1998 (rond 19u35 op Pukkelpop in de clubtent) nu ook het gezelligste plaatje van het jaar 1998. We gaan het nog niet eens hebben over de prachtige single met Thom Yorke "El Presidente". Neen, want hebben hem niet eens nodig. Drugstore staat er immers ook alleen.
Het begint al met de opener "Say Hello" waar Isabel Monteiro haar groetje stuurt aan "all the creeps and freaks and junkies and prostitutes," enfin, niet bepaald het volk dat uw ouders op hun grandioze tuinfeest uitnodigen. Volgt nog "Sober" met een breed uitwaaierend refrein waarin veertig jaren Eurovisiesong een laagje gitaar krijgen aangemeten.
Ook de titelsong mag er zijn. Het is een recept voor een ideale liefde, door Monteiro op haar samenzweerderigst gezongen. De Portugese dichter Pessoa krijgt een passend eerbetoon in de vorm van "Song for Pessoa" (soms kan het vinden van een titel eenvoudig zijn). Het mooiste nummer blijkt echter de ghosttrack te zijn "Everything a girl should have". Eenvoudig. Mooi. Zonder franje. En zo hoort het: zo betoverend als het Braziliaanse heksje hier klinkt, daar is zwarte magie ongetwijfeld niet tegen opgewassen. Mij mag ze in ieder geval eens komen betoveren.
White Magic for Lovers is een plaatje dat die mannen van de Antwerpse sien eens in huis zouden moeten halen om na al die moeilijkdoenerij eens te horen hoe simpele liedjes soms véél mooier kunnen zijn.
