Zullen we het nog eens over Grateful Dead hebben? Waarom ook niet, nu Bob Dylan op zijn jongste tournee elke avond een nieuwe Dead-cover uit zijn hoge hoed toverde. Wat goed genoeg is voor Dylan, is prima voor ons.
De plaat die het vandaag verdient om onder de aandacht gebracht te worden, is de heruitgave van het livealbum Bear’s Choice, een verzamelaar die oorspronkelijk verscheen in de zomer van 1973 en die voluit History Of The Grateful Dead, Volume One heet. Dat de bijgenaamde Bear met die titel op de proppen kwam, heeft alles te maken met het overlijden van toetsenist Ron “Pigpen” McKernan in maart van dat jaar. Pigpen (naar het Peanuts-karakter) was de oorspronkelijke frontman van de Dead, de man met het Hell’s Angels-uiterlijk, maar de inborst van een romanticus, die zorgde voor een bluesy en down-to-earth-tegengewicht wanneer zijn bandgenoten op verkenning gingen in de kosmos.
Waar Jerry Garcia en de anderen immers volop de geneugten van LSD omarmden, vond Pigpen inspiratie in drank. Véél drank. Niet alleen maakte hem dat tot beste maatje van Janis Joplin, net als zij zou hij op jonge leeftijd aan de gevolgen van zijn levensstijl ten onder gaan. Het overlijden van Pigpen betekende het einde van de eerste fase van de Grateful Dead, vond Bear, die in 1995 dan ook bijzonder furieus was dat Grateful Dead na het overlijden van Garcia werd opgedoekt.
Wie is trouwens die Bear en waarom mocht net hij beslissen welke Grateful Dead-songs tot hun canon behoren? Van geboorte heette Bear – echt waar – Augustus Owsley Stanley III. Van beroep was de man de eerste, en volgens sommigen beste geluidsman die de Dead ooit gekend heeft. Hij was het die de zogenaamde wall of sound heeft uitgedacht, een voor die tijd vooruitstrevend geluidssysteem dat de band toeliet ook voor grote massa’s (denk formaat Werchter) een prachtig geluid te produceren. Bear zorgde niet enkel voor de klank, in bijberoep was hij chemicus en voorzag hij zowat de hele Amerikaanse westkust van LSD van superieure kwaliteit.
Zijn album Bear’s Choice legt de nadruk op het belang dat Pigpen heeft gehad in de muzikale ontwikkeling van Grateful Dead, een gezelschap dat in een breder muzikaal universum opereert dan je op basis van de clichés zou vermoeden. Die grote dorst naar muziek allerhande leidde tot tal van covers en interpretaties. De ene original die op deze plaat te vinden is, is een op dat moment nagelnieuwe song, die echter perfect standhoud tussen de (cult)classics waar hij mee is omringd: “Black Peter”, dat tot vandaag geregeld boven gehaald wordt en dat op Bear’s Choice prima past bij de akoestische gebrachte traditional “I’ve Been All Around This World”.
Meer rusteloze reislust is te vinden in “Dark Hollow”, een cover van de reeds lang vergeten country-songwriter Bill Browning. “So blow your whistle freight train / Take me far on down the track / I’m going away, I’m leaving today / I’m going but I ain’t coming back”, zingen Garcia en Bob Weir in kampvuurmodus, en je zou zo met hen in een vrachttrein willen klimmen en de zonsondergang tegemoet reizen.
Howlin’ Wolfs “Smokestack Lightning” krijgt van de door Pigpen aangevuurde band een demonische én meeslepende versie aangemeten die niet alleen afklokt op een vlotte achttien minuten, maar je in die tijd ook zowat alle uithoeken van het psychedelische bluesuniversum laat ontdekken, een plek waar het gezelschap zich rond 1970 bijzonder comfortabel voelde. Zie wat dat betreft ook de door Pigpen gepende soulkraker “The Stranger (Two Souls In Communion)”, die op een streamingplatform naar keuze valt te ontdekken.
De vergeten Otis Redding-parel “Hard To Handle” zorgt voor een zinderend slotakkoord, al is ook dat relatief: Bears Choice omvat slechts zeven songs (waaronder “Wake Up Little Susie”!) en is eigenlijk vooral een springplank naar meer, veel meer. De opnames, allen gemaakt in de Fillmore East, zijn afkomstig van twee shows, op 13 en 14 februari 1970, die in zijn geheel het beluisteren meer dan waard zijn. Daarvoor kan doorverwezen worden naar The Internet Archive, het (legale) platform dat een bibliotheek aan kennis samenbrengt, waaronder audio-opnames van enkele duizenden Grateful Dead-shows. Laat Bear’s Choice het begin zijn van een boeiende en schier eindeloze ontdekkingstocht.
Wie de laatste kans wil grijpen een Dead-incarnatie live aan het werk te zien, moet naar de VS. Tussen 6 mei en 16 juli trekt The Final Tour van Dead & Company doorheen dat land. Dylan tourt vanaf 2 juni doorheen zuidelijk Europa. Mogelijk staat ook daar een dosis Dead op de setlist.
