Met zijn nieuwe boek Latah werpt Thomas Legrain zich op de Vietnamoorlog. In het bij momenten bloedstollende verhaal laat de auteur grenzen tussen realiteit en mythe vervagen, wat een beklemmend resultaat oplevert.
1965, de Vietnamoorlog is in volle gang. Een Amerikaanse patrouille trekt door de jungle om er markeringen aan te brengen zodat bommenwerpers aan de slag kunnen. Niet alles loopt daarbij zo gedisciplineerd als je, in theorie, van strijdkrachten mag verwachten.
Onderweg in de jungle bots je bijvoorbeeld al eens op wat, zaken waar je niet zo goed raad mee weet. Een Vietnamees dorp, vol met inwoners, om maar iets te noemen. Of een vreemd kunstwerkje. Of nog, vers gedropt met een helikopter, een zekere Huyan Than, van Associated Press. En gelukkig maar, want die goeie Than is, dankzij zijn achtergrond als local, vertrouwd met het beeldje.
Dat blijkt onder de plaatselijke bevolking als Latah bekend te staan. Het verbeeldt wat mensen overkomt die een shock hebben ondergaan en zou een soort talisman zijn die bescherming biedt. Of dat helemaal klopt, is echter de vraag. Eens Latah zich bij de patrouille bevindt, lopen de zaken immers grondig mis. Daarbij laat Legrain zich niet afschrikken door een scheut bovennatuurlijke krachten. Als lezer heb je er in mee te gaan en tot op zekere hoogte lukt dat ook: het tekenwerk is immers ronduit indrukwekkend en het verhaal heeft genoeg vaart om zelfs voor wie afkerig staat van bovennatuurlijke tierlantijntjes boeiend te blijven.
Vietnamoorlog, dat doet natuurlijk aan Apocalyps Now denken. Niet alleen is Francis Ford Copolla’s meesterwerk zowat het culturele ijkpunt waar het dit gewapend conflict betreft, de prent, gebaseerd op een boek van Joseph Conrad, zorgt op zijn beurt voor inspiratie. Het is tijdens het lezen van Latah moeilijk om niet aan de film te denken. De tocht door de jungle, de reddeloosheid, de rivierpatrouilles, de tempel: het zijn allemaal kleine weerhaakjes waarmee het ene verhaal zich aan het andere lijkt vast te klinken.
Legrain weet gelukkig bijzonder goed hoe hij invloeden en elementen moet doseren. De man heeft ervaring zat als het aankomt op het vertellen van oorlogsverhalen. The Regiment: Het verhaal van de SAS, de reeks Sisco en Bagdad, Inc: telkens is het de auteur gelukt indruk te maken en dat is ook in dit geval niet anders. Hoewel de Vietnamoorlog wat uit de culturele gratie gevallen lijkt, is Latah een boeiende terugkeer naar een bijzonder bloedig conflict, en zwarte bladzijde uit de geschiedenis van de Verenigde Staten, dat gerust zo nu en dan opnieuw onder de aandacht gebracht mag worden, ontdaan van de laag romantiek die er, na het verschijnen van Apocalypse Now zo nu en dan over gegoten werd.
