Eén band is geen band; dat adagium wordt in Antwerpen al sinds de jaren negentig gehuldigd. En omdat ook Hanne Torfs niet al haar eieren bij School Is Cool kwijt kan, is er al enige tijd Fortress. Met de Dreamscape EP debuteert dat electrotrio dan toch.
Fortress bestond steeds uit drie leden, maar er werd wat afgewisseld de laatste jaren. Eerst liet drumster Anke Verslype de boel de boel omdat haar hart nu eenmaal meer bij jazz lag, in 2022 liep ook het samenwerkend vennootschap met producer Ruben den Brok ten einde. Ze werden vervangen door toetsenist Joppe Vanwetswinkel en bassist Nils Tijtgat (Cloudy-Oh). Dat is Mijnheer Torfs, die laatste, maar dat doet niet echt ter zake; het maakt de dingen gewoon gemakkelijker – vermoeden we.
Het is een soloproject, het is een trio. Uiteindelijk blijft het kloppende hart van Fortress toch gewoon die Hanne die bij School Is Cool de toetsen bemant, maar hier zonder schroom het voorplan opeist. Diva in het diepste van haar gedachten is Madonna ongetwijfeld een toetssteen, Robyn een zielsverwant. Zonder de hairmetalfixaties van Johannes Genard om haar aan de leiband te leggen wil ze maar één ding: dansen.
En dus kan alleen maar “Don’t Knock” de culminatie zijn, het middelpunt waar alle andere tracks naartoe leiden. Het knipoogt naar “Jump” – de laatste keer dat Madge het vermelden waard was – stampt als disco voor deze tijd: drijvend op een dikke beat, hunkerend naar een refrein dat niet snel genoeg kan komen; opwindende danspop die de vraag stelt “hoe lang nog tot de zomer?”
Ook in afsluiter “Midnight Sun” wordt gedanst, maar het ritme is lomer; een echte zomernacht. Het is echter “Alive”, na die dramatische intro die vooral live zal werken, dat de sterkte van Fortress in de verf zet: de stem van Torfs, die meer kan dan zomaar dansmarieke zijn. Het zijn haar zanglijnen die de melodieën maken, waardoor de instrumenten zich kunnen concentreren op ander werk: sfeer zetten, ritmische accenten leggen.
Met Dreamscape is de kop er eindelijk af, het mag voor Fortress hier niet eindigen. Wie de groep de laatste vijf jaar volgde, weet dat er veel materiaal is gesneuveld dat niet op deze EP is beland, en dat wel had verdiend. Laat een volwaardig debuut nu maar snel volgen.
