De spin-off over Galaxa, de klassieke fee uit De Rode Ridder, dendert voort in een tweede deel. Romano Molenaar en Peter van Gucht leveren kwaliteit af en geven wat de lezer verwacht. De bittere nasmaak van eerdere spin-offs wordt hiermee weggespoeld.
In september lanceerde Standaard Uitgeverij met de nodige toeters en bellen het eerste deel van een nieuwe spin-off van een van hun klassieke stripreeksen. Na enkele minder geslaagde voorbeelden die bijna even snel afgevoerd werden als ze waren aangekondigd, was dat alweer even geleden. Standaard lijkt geleerd te hebben uit eerdere fouten.
Grafisch zien we met Romano Molenaar een oude bekende terug. Na zijn teleurstellende haastwerk voor J.ROM is Galaxa voor hem een terugkeer in stijl. De Nederlander laat hier nog maar eens zien waarom hij zowel in de VS als in zijn eigen taalgebied een veelgevraagde tekenaar is, met mooi uitgewerkte pagina’s en personages die steevast overtuigen. In Galaxa combineert hij het flitsende karakter van de comics met de relatievere rust van Europese strippagina’s. De kleuren van Shirow Di Rosso vullen Molenaars werk perfect aan. Zijn warme werk geeft de flashy actiescènes toch wat diepgang en zorgt voor een mooie afwisseling tussen de rustmomenten en de felle actie.
Want uiteindelijk wil iedereen in een strip over Galaxa vooral ook zwaardgevechten en buitenaardse creaturen zien, en die zijn er in overvloed in het scenario van ervaren rot Peter Van Gucht. Het tempo in het verhaal ligt hoog en houdt de lezer steeds bij de les. Met een beperkte omvang van slechts 40 pagina’s weet Scherven in het donker toch veel verhaalontwikkeling te brengen. Voor karakterontwikkeling is er (nog) niet veel tijd in dit tweede deel van de driedelige cyclus, maar mogelijk zal er in de komende delen dan meer ruimte komen voor het uitdiepen van Galaxa en de groeiende cast van nevenpersonages. Ook de kaart aan het begin van elk album geeft aan dat Galaxa deel uitmaakt van een grote, breed opgezette wereld met tal van elkaar concurrerende rijken. Dit maakte ons alleszins benieuwd naar al die verschillende werelden en welke rol Galaxa daarbinnen zou kunnen gaan spelen.
Peter van Gucht kende als scenarist al omzwervingen langs verschillende takken van de catalogus van Standaard Uitgeverij. Hij startte samen met Steve Van Bael de stripbewerking van De Nachtwacht succesvol op. Deze reeks kent ondertussen al 12 delen, zonder een eind in zicht. Binnenkort zal Van Gucht deze reeks wel verlaten – onder andere om zich te concentreren op Galaxa en ook De Rode Ridder. Ondertussen blijft hij mee de verhalen van Suske en Wiske aansturen.
Galaxa is duidelijk het product van een geoliede machine. Standaard gaf deze reeks drie albums de kans om zich te bewijzen. Wat ons betreft, doen Romano Molenaar en Peter van Gucht dat met verve. Galaxa biedt wat een lezer van de reeks verwacht: aantrekkelijk, dynamisch tekenwerk en een scenario dat er in een hoog tempo toch in slaagt om een geloofwaardige setting neer te zetten en de lezer mee in de plot te trekken. Zopas werd bekend gemaakt dat de reeks ook na de eerste cyclus kan voortlopen. In het voorjaar van 2023 zal het derde deel deze cyclus afsluiten. Met de twee eerste delen heeft Galaxa de start dus alvast niet gemist. Hopelijk kunnen de auteurs voldoende tijd blijven vrijmaken om het niveau in de toekomst aan te houden.
