Op hun nieuwste single mikt Kokoroko niet enkel op je heupen, maar ook op je hart.
Londen, een asgrauwe stad die enkel leidt tot depressieve of nijdige muziek? Think again, zo weten we sinds de Britse dj muziekfreak Gilles Peterson op de proppen kwam met zijn Brownswood Recordings label. In deze stal herbergt hij het meest verfrissende en dansbare dat de huidige jazzscene te bieden heeft. En een van de succesverhalen daarin heet Kokoroko. Hun debuutsingle uit 2019, “Abusey Junction”, ging viraal op Youtube en werd intussen al meer dan 45.000 keer bekeken. Daarna volgde een al even warm onthaalde EP, getiteld Kokoroko, en in 2020 de single “Baba Ayoola”. In 2021, het is intussen een bekend verhaal, kreeg het lockdownspook dit achtkoppige gezelschap te pakken. De creatieve motor sputterde, en het bleef stil op releasevlak. Het nieuwe jaar begint echter met hun herrijzenis: op 4 februari kwam de nieuwe single “Something’s going on” uit.
Fris en swingend, zo klinkt het als vanouds. Al gaat het in de nieuwste worp niet enkel om het vullen van de dansvloer. Het collectief opent de armen en reikt je hand: sluit je ogen, en voel onze liefde. De track opent met een dromerige sliert muziek, waarna meerstemmig de kreet ‘Something’s going on’ weerklinkt. Nog steeds wordt een perfect huwelijk tussen jazz en Afrobeat gesmeed, maar het geheel is gemoedelijker, contemplatiever. Het tempo gaat naar beneden, de thermostaat enkele graden lager, en de band wil ons een boodschap overbrengen. Het feest was fijn, maar het kan niet eeuwig blijven duren. En wat komt er dan in de plaats? That’s what’s going on.
Nu, niet getreurd, blijven stilstaan op deze track is nog steeds hartstikke moeilijk. De West-Afrikaanse ritmes die uit de trompetten, orgeltjes en percussie ontspringen blijven het hart van deze groep. Laat deze je lijf dus doen kronkelen en beven, tot je je demonen van je hebt weten af te schudden. Kokoroko gebruikt deze eeuwenoude remedie om uit hun creatieve put te geraken. Ja, er is iets gaande, maar daartegenover staat de muziek. En deze laatste trekt altijd aan het langste eind, geloof ons.
