Samenwerkingen tussen artiesten, het blijft een heikele zaak. Al te vaak blijkt een plus een minder dan twee te zijn. De samenwerkingen tussen Neil Young en Pearl Jam of tussen Sunn O))) en Scott Walker: ze benaderen de twee misschien wel maar uiteindelijk blijven ze toch net minder dan de som der delen. In het geval van Lou Reed en Metallica blijkt de som zelfs een negatief resultaat op te leveren. De samenwerking tussen Emma Ruth Rundle en Thou is gelukkig wel een goeie match.
Langs de ene kant: Emma Ruth Rundle. Afkomstig uit Kentucky speelt ze onder andere bij Marriages en de post-rockband Red Sparowes. Maar het is toch vooral met haar solowerk dat Rundle de voorbije jaren op het voorplan trad, met haar laatste album On Dark Horses als voorlopig hoogtepunt. Aan de andere kant: Thou, een kwintet uit Louisiana dat zich ergens tussen sludge en doom metal situeert. Beide bands speelden vorig jaar samen op het Tilburgse Roadburn festival. Een samenwerking die beide uitermate goed beviel – voor Rundle resulteerde het in een uitnodiging als gastcurator op het festival voor de naar volgend jaar uitgestelde editie van 2020 – en nu leidt het tot een gezamenlijk album.
Een album dat, zo wordt meteen duidelijk vanaf opener “Killing Floor”, duister en loodzwaar is. De logge riffs beuken genadeloos, de vier (4!) gitaren plamuren alles dicht. Het tempo is soms traag, maar op andere momenten komt de band dan weer verrassend melodieus uit de hook. Het frappantst is echter het contrast tussen de zang van Emma Ruth Rundle en Thou-zanger Bryan Funck. In vergelijking met de oerschreeuw die Funck uit zijn strottenhoofd perst komt Rundle welhaast engelachtig over. Zeker wanneer beide stemmen door elkaar lopen resulteert dat in een bevreemdend, maar pakkend gevoel.
Toch is May Our Chambers Be Full geen donkere monoliet. Er zijn de grunge-invloeden die doorsijpelen (“Monolith”, “Ancestral Recall”), of de viool die voor een melancholische sfeer zorgt in slotnummer “The Valley”. Maar bovenal valt het op hoe goed beide artiesten elkaar niet alleen aanvullen, maar net die dingen die in de muziek van de andere altijd minder opvallend aanwezig zijn, naar boven brengen. Rundle zet de duistere folk kant van Thou op de voorgrond, Thou puurt de zware, sombere sfeer van die in Rundles eigen werk veeleer ondergronds aanwezig is dan weer uit.
Amper 36 minuten duurt May Our Chambers Be Full. Dat is ruim voldoende om te tonen dat de mayonaise in dit geval echt wel pakt. Want soms is de som van een plus een echt wel iets meer dan twee.
