Reeds voor de vierde keer geeft Bozar ruimte, tijd, energie, ondersteuning, begeleiding en vooral veel goede wil cadeau aan zeven projecten van scholen die ons allen dienen voor te bereiden op een volgende generatiewissel.
Next Generation, Please! is een interactieve tentoonstelling die – omwille van de bekende coronaredenen – dit jaar plaatsvindt in het najaar. Maar eigenlijk is deze expo slechts een sluitstuk van een heel parcours dat zeven groepen jongeren gedurende het schooljaar 2019-2020 aflegden in het goede gezelschap van een kunstenaar. Het traject was echter evenzeer een ideologisch-maatschappelijk traject als een artistiek. De jongeren konden per groep beslissen over het thema dat ze centraal wilden stellen. En wat zijn dan zoal de thema’s die de fameuze Generatie Z van tegenwoordig wakker houden ?
Je zou denken dat men bij klassiekers als klimaatsverandering of jongerenongelijkheid of rassendialoog uitkwam. Blijkbaar wordt er toch veel transversaler gedacht dan men vermoedde want ook items zoals gender, identiteit, intergenerationele dialoog en democratie stonden hoog op hun agenda. En hoe verwerkte men alles ? Wel, een beetje zoals men het zelf ter plaatse uitvond, vaak mochten de jongeren immers ter plaatse experimenteren maar (video-)installaties, performances, fotoreeksen en films waren wel een vaste waarde. Het was ook het laatste project van Melat Gebeyaw Nigussie in BOZAR vooraleer ze aan de slag ging als directrice van de Beursschouwburg.
Iedere groep had zichzelf uiteraard een naam toebedacht. De vlag dekte echter niet altijd noodzakelijkerwijze de lading. Zoals bijvoorbeeld Verborgen Europa langs vrouwenwegen.De groep had een fetisj voor identiteit, en focuste zich op de grenzen waarop vrouwen stuiten maar ook echte grenzen kwamen aan bod, daarom zijn ze fysiek naar Praag gereisd om de leerlingen van het tweetalige Lyceum Jan Neruda te ontmoeten. Hun foto’s zijn in feite dubbelportretten: portretten van generaties uit het verleden, gestalte gegeven door de generatie van de toekomst, die niet vergeet ook haar eigen portret mee te geven. En dan was er ook de Gang van de razende ouderen. Hier werden de jongeren verder geholpen door een bestaand collectief uit het Brusselse van oudere gepensioneerden die zich samen met de jongeren verzetten tegen genderongelijkheid, de verspilling, de klimaatproblematiek.
100% Waste Market heeft heel haar ruimte ingericht als een soort alternatieve supermarkt waar de consument enkel de resten, het afval van de consumptiegoederen kan kopen. All Over zet het oude concept van Keith Haring en diens Pop Up -shop als winkelruimte verder en op die manier focussen ze op de meest diverse items gaande van de Australische bosbranden tot rassenongelijkheid, Gen Z stelt zich de vraag wat er zou gebeuren indien deze jongeren van hun generatie zouden opkomen voor de Europese Verkiezingen, welke slogans en in welke talen zouden er op het kiespubliek losgelaten worden ? Hun campagne ziet er veel professioneler uit dan ze zelf denken. Het zou helemaal niet misstaan in een encyclopedie van de Europese jeugd.
De waarde van de dingen vertrekt vanuit een uitspraak van filosoof Jaap Kruithof, Home Sweet Home zoemt in op de gevolgen van massaconsumptie, door middel van het fabriceren van een soort gigantische Pinokkio-figuur, waarvan ieder deel (de benen, de lange neus, het hoofd) gevormd worden door massa’s oude, thans waardeloze tijdschriften. Veel dichter op de kern van de zaak kan je bijna niet zitten.
Op het eerste gezicht mag de tentoonstelling wat chaotisch en weinig overzichtelijk overkomen, maar dat vloeit vermoedelijk voort uit het feit dat iedere groep er een heel denkproces via ongewone wegen had opzitten voor ze aan de uitwerking begonnen. Verschillende thematieken komen terug maar soms vanuit andere invalshoek en met andere materialen. Een geoefende expobezoeker zal eerder een thematische benadering verwachten, maar wilden de jongeren niet net op die manier een schoktherapie toebrengen aan de bezoeker? Alleen zij weten het, en wie weet op welke hoogtes we ze de volgende jaren nog zullen tegenkomen.
Next Generation, Please loopt nog tot 1 november in Bozar, Paleis voor Schone Kunsten in Brussel.