Licht is én een vervolg op Zon (uit 2017) en ook een op zich staande nieuwe graphic novel van Wilbert van der Steen. Met dit nieuwe album wil hij resoluut uit de grijze middenmoot van het stripaanbod blijven. Daarin slaagt hij met glans.
In 2017 verscheen met Zon de eerste graphic novel van Wilbert van der Steen als compleet auteur. Voordien was de Nederlander als uit het niets verschenen met de driedelige reeks Ayak + Por, die hij tekende op scenario van Marc Legendre. Meteen viel zijn opvallende mix van cartooneske figuren met realistische tinten in de smaak. Ook de kleuren van Ayak + Por vielen op tussen de rest van de meestal inwisselbare computerinkleuringen. Met Zon maakte hij dan zijn eerste eigen scenario en de reacties waren overwegend lovend. Het was soms nog zoeken naar de juiste toon van zijn verhaal. Nu eens was het erg zwaar op de hand, op andere momenten zo lichtvoetig als de beste verhalen van Ayak + Por.
In Licht voert van der Steen opnieuw Lucien op, die ook in Zon al de hoofdrol vertolkte. Licht is dan ook half om half een vervolg én tegelijk een nieuw op zich staand verhaal. Lucien is ondertussen op de vlucht geslagen en krijgt onderdak bij een rondreizend circus. Daar lijkt hij een nieuwe familie te vinden, die hem met warmte opneemt in de gemeenschap. Ritus is echter bijzonder jaloers en ziet in Lucien een potentiële bedreiging voor zijn eigen positie. Meer nog dan in Zon durft Wilbert van de Steen in dit nieuwe album zich uitleven in grafische uitbarstingen. Zo worden pagina’s nog geladener van sfeer en krijgt het eenvoudige verhaal een extra toegevoegde waarde. Zowel qua geweld als erotiek is Licht ook exuberant en expliciet, maar dit stoort hoegenaamd niet. Zo vloeit de erotiek logisch voort uit de personages en de sfeer die in en om het circus leeft. Stilaan haalt de duisternis de personages ook in, wat resulteert in een harde climax van dit verhaal, opnieuw een mogelijke overgang naar een volgend verhaal, waar de verhaallijnen uit Zon en Licht zouden kunnen samenvloeien.
Wat Licht zo bijzonder maakt, is de eigenzinnigheid van de auteur. Hoewel het verhaal van Lucien niet buitenmaats is en zeer leesbaar, maakt van der Steen van zijn verhaal toch een wat aparte mix met circusartiesten, waarzeggers en luxebordelen. Hiermee ontwijkt hij de clichés van de klassieke stripverhalen en maakt hij van Licht een strip die eigenlijk niet tot één bepaald genre te reduceren is. Dat maakt de strip ook wel moeilijker te categoriseren, wat zeker in de stripwereld vaak als een commerciële troef uitgespeeld wordt. Tegelijk verdwijnt bij dergelijk netjes te reduceren strips ook wel vaak de spanning en gaat een dergelijke strip bijna standaard op in de wekelijkse nieuwe toevloed van stripboekjes. Licht is in die zin opvallender. Wie een strip zoekt met een degelijk verhaal dat ook wel eens naast de lijntjes durft te kleuren, zal met Licht geen verkeerde aankoop doen.
