Er was een lockdown voor nodig om ervoor te zorgen dat het echtpaar Gillian Welch en David Rawlings voor het eerst een gezamenlijk album uitbrengen. All The Good Times bevat tien covers die ze in afzondering opnamen. Een tussendoortje? Dat wel, maar zoals (bijna) altijd is de stempel Welch/Rawlings ook hier weer een garantie van kwaliteit.
Het is ondertussen al van 2011 geleden dat Gillian Welch nog eens een album uitbracht. The Harrow & The Harvest is nog altijd een van de meest essentiële roots-releases van het voorbije decennium. Maar daarna was het toch vooral manlief David Rawlings die op de voorgrond trad met twee releases onder zijn naam. Twee platen die er best mochten zijn, zonder echt in de buurt te komen van het werk van Welch zelf. Daarnaast investeerde het koppel, perfectionisten als ze zijn, ook veel tijd in het werken aan vinyl versies van hun albums, waarbij ze zelfs zo ver gingen een eigen vinyl-lathe te maken, omdat ze niet tevreden waren over de kwaliteit van de hedendaagse vinyl releases.
En dan loste het koppel begin juli plots All The Good Times vanuit het niets. Een beetje atypisch voor Welch en Rawlings werd het eerst enkel digitaal uitgebracht en moeten de liefhebbers van een fysieke release nog even geduld uitoefenen. Tien covers die het echtpaar tijdens de lockdown opnam op een oude reel-to-reel bandrecorder bij hun thuis in Nashville. Soms werd er maar één take van een nummer gebracht, soms probeerden ze een song een paar keer uit. Ze deinzen er ook niet voor terug om de onvolmaaktheden gewoon te laten staan, zoals op de cover van Dylans “Abandoned Love” waar de tape midden in de song plots een schuiver maakt.
Dat Welch en Rawlings ondertussen duidelijk een eigen stijl hebben is het duidelijkst merkbaar bij de vier bekendere covers die op het album staan. De onvermijdelijke Dylan is tweemaal van de partij, zij het met de minder voor de hand liggende nummers “Señor” en “Abandoned Love”. Hoewel Rawlings zich hier prima van zijn taak kwijt — niemand speelt Dylan als Dylan, weet je wel — zijn het de minst in het oog springende nummers op het album. Zonder meer ijzersterk is Welch’ interpretatie van John Prines “Hello In There”, een nummer over dementie. Het is tegelijk een pakkend eerbetoon aan Prine die eerder dit jaar overleed aan de gevolgen van Covid-19. De versie van “Jackson” die Johnny Cash en June Carter op At Folsom Prison brachten is zonder meer de definitieve versie van het nummer. Maar het ongedwongen speelplezier dat Welch en Rawlings hier op dat nummer uitstralen, maakt dat zij Cash en Carter even kunnen doen vergeten, wat geen geringe prestatie is.
De zes andere nummers zijn minder bekende covers en traditionals, al mag je dat meteen met een korreltje zout nemen, want een aantal van die nummers werden eerder al gecoverd door The Grateful Dead, Built To Spill, Neko Case, en anderen. Aangezien de eigen nummers van Welch en Rawlings altijd al old school aanvoelen, mag het geen verwondering wekken dat ze er met glans in slagen deze nummers naar hun hand te zetten. De door Welch gezongen traditional “Fly Around My Pretty Little Miss” of de murder ballad — gebaseerd op een echt gebeurde moord op een dienstmeid in 1892 — “Poor Ellen Smith” hadden in deze versie zo op Harry Smiths Anthology Of American Folk Music kunnen staan. Het zijn deze nummers van rond de eeuwwisseling — die naar de 20e eeuw welteverstaan — die in hun handen als kleine diamantjes fonkelen. Nog voorbeelden? Het bijna-titelnummer “All The Good Times Are Past And Gone” waarin Rawlings z’n beste nasale zang bovenhaalt of een sober “Oh Baby It Ain’t No Lie”. “Ginseng Sullivan” van Norman Blake is een recenter nummer — geboortejaar 1972 — waar de in elkaar overvloeiende akoestische gitaren voor een klein hoogtepunt zorgen.
All The Good Times is een tussendoortje dat zonder de lockdown meer dan waarschijnlijk nooit het daglicht had gezien. En dat zou jammer geweest zijn, want zelfs in deze relaxte modus steken Welch en Rawlings een eind boven het maaiveld van de rootsmuziek uit.
Het album was fysiek enkel te bestellen via de site van de artiesten, maar zowel de vinyl- als de cd-versie zijn ondertussen hopeloos uitverkocht.
