The Rhythm Section

Terwijl het wachten blijft op de maand juni voor een voorzichtige heropening van de filmzalen, groeit het aantal filsm gestaag dat via VOD wordt uitgebracht. Reed Morano’s The Rhythm Section is vanaf deze week in België te zien.

The Rhythm Section is een samenwerking op het witte doek van twee sterren die hun sporen verdienden in de wereld van ‘streaming series’. Cineaste Reed Morano stond achter de camera voor onder andere The Handmaid’s Tale en The Power en hoofdactrice Blake Lively dankt – buiten The Shallows – haar faam vooral aan haar rol in Gossip Girl. Producente Barbara Broccoli mag dan wel de drijvende kracht zijn achter de James Bond franchise, toch voelt deze slappe spionagethriller aan als de ‘pilot’ voor een televisiereeks die nog moet komen, eerder dan als een volwaardige bioscoopfilm.

Het scenario van The Rhythm Section, geschreven door Mark Burnell en gebaseerd op diens gelijknamige roman, vertrekt ook van een premisse die klinkt als de start van een lang lopende reeks en die bovendien dermate onwaarschijnlijk is, dat ze naar het absurde neigt: in plaats van te rouwen nadat haar hele familie omkomt bij een terroristische aanslag op een lijnvlucht, schoolt Stephanie Patrick (Lively) zich om tot een soort huurmoordenaar, die op zoek gaat naar de daders achter de aanval.

In praktijk wil dat zeggen dat we eerst kijken naar Lively die in de knoei zit met zichzelf omdat ze drugs neemt en zich prostitueert sinds het gebeuren, vervolgen naar Lively die in de knoei zit met zichzelf tijdens haar training en uiteindelijk Lively die in de knoei zit met zichzelf rond de gevolgen van het moorden. Jude Law (in een rol die hij met zijn ogen dicht zou kunnen spelen, wat hij hier ook doet) is de schimmige geheim agent die Stephanie traint en haar uitlegt dat het cruciale moment voor een schot een soort ritmesectie is, waarin ademhaling en hart in evenwicht moeten zijn. Dat riedeltje wordt talloze keren herhaald en past perfect in de manier waarop elke handigheid die Law aanleert, vervolgens van pas komt. De dik aangezette pathetiek van dit alles zit in de storende ‘flashbacks’ die voortdurend flarden tonen van het voormalige familieleven en in de relatie tussen Law en zijn pupil: ‘Verdrink of geef op’ stelt de mentor, waarna de leerlinge het ijskoude water induikt. Waneer Lively dan weer klaagt dat ze niet leert vechten, is Law meteen ter wille met een uitgebreide illustratie van hoe effectief hij wel is in een resem gevechtstechnieken.

Het is allemaal ontzettend saai en langdradig en volgt inderdaad de logica van de opening van een reeks: de opbouw gaat tergend traag en wat zou moeten volgen in een seizoen aan actie, wordt hier gereduceerd tot een bijzonder snel afgehaspelde finale. Ook de esthetische kwaliteiten van The Rhythm Section zijn nagenoeg onbestaande: de banale fotografie heeft de allure van nog maar eens een misdaadreeks die fraaie maar nietszeggende prentjes biedt van kleurrijke locaties en de actiescènes zijn andermaal vermalen tot onbegrijpelijke puzzels. Een achtervolging te voet wordt – uiteraard – gefilmd met een schuddende ‘handheld camera’, die goed is in het opwekken van misselijkheid, maar zelden ook echt iets bijdraagt aan het moment. Enkel de obligate ‘car chase’ is enigszins incompetent in beeld gezet en bevat een paar innovatieve beelden en dito geluidsband.

Ja, er is een moment in The Rhythm Section te vinden dat niet te lang aansleept, onderbroken wordt door nodeloze reflectie of opgebouwd is rond Lively die bedenkelijk en gekweld voor zich uitstaart: het zit helemaal aan het eind van deze zoutloze film en start wanneer de aftiteling begint te lopen. Op dat moment weerklinken de eerste tonen van Sleigh Bells’ Where did You Sleep Last Night?, een bloedmooie cover van de oude folksong In the Pines. Die song zorgde er ook al voor dat de trailer van de film veel meer beloofde dan wat er uiteindelijk te zien is en is hier het enige lichtpunt in een volkomen futloze bedoening.

Met:
Blake Lively, Jude Law, Sterling K. Brown
Regie:
Reed Morano
Duur:
109
2020
Uk

verwant

A Rainy Day in New York

 Met zijn achtenveertigste film is Woody Allen niet ouder...

Vox Lux

  Vox Lux is een verre nazaat van de zogenaamde...

eXistenZ

Het was al van Videodrome, in 1983, geleden dat...

Dom Hemingway

Elk nadeel heb z’n voordeel, wist Johan Cruijff ons...

The Grand Budapest Hotel

Met Moonrise Kingdom had Wes Anderson twee jaar geleden...

aanraders

Madeleine Collins

Regisseur Antoine Barraud is geen grote naam in het...

Belfast

Naar eigen zeggen had Kenneth Branagh al jaren plannen...

Blaze

Hoewel hij vooral bekendheid geniet als een acteur...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in