Ook onze filmrecensenten blikken terug op 2019 en die zagen een heel sterk filmjaar. Vanaf vandaag kan u elke dag een Top-10 verwachten en op 31 december stellen we de samengestelde lijst voor op basis van de stemmen van de hele redactie.
- Pájaros de Verano/Birds of Passage (Cristina Gallego, Ciro Guerra – Col/Dk/Mex/D/Ch/Fr)
Een episch meesterwerkje dat toont hoe gebruiken en tradities vervormd raken wanneer ze gebruikt moeten worden in situaties waarvoor ze nooit bedoeld waren. Gekruid met een adembenemend mooi kleurenpalet en een picturale kracht John Ford waardig, is dit een onvergetelijke Zuid-Amerikaanse variant op het western- en gangstergenre.
- Da Xiang Xi di er Zuo/An Elephant Sitting Still (Bo Hu – Chin)
Het debuut en helaas ook testament van regisseur Bo Hu, die kort na het voltooien van de opnames zichzelf van het leven benam. Zijn defaitistische levensvisie ademt uit elk beeld van deze monumentale film die met behulp van schitterend Steadicam-werk ons vier uur lang onderdompelt in het medogenloze China van vandaag.
- Dragged Across Concrete (S. Craig Zahler – Usa/Can)
Hondsbrutale misdaadfilm waarin nota bene Mel Gibson de rol op zich neemt van een racistische flik met al te veel neiging tot geweld. Zahlers schitterende breedbeeldcomposities maken van deze intense thriller een overweldigende cinematografische belevenis.
- High Life (Claire Denis – Uk/Fr/D/Pol)
Klinische en afstandelijke SF-Film waarin veterane Claire Denis les geeft in mise-en-scène en de kijker meeneemt op een fascinerende en uitdagende symbolische trip die stevig overeind gehouden wordt door een sterke prestatie van Robert Pattinson.
- The Irishman (Martin Scorsese – Usa)
Scorsese keerde terug naar het gangstergenre en nam heel veel van zijn oude ‘compagnons de route’ daarvoor met zich mee. De virtuoze lange camerabewegingen, de knappe beeldtaal en de momenten van grootse cinema zijn er nog altijd, maar ze trekken geen aandacht meer op zichzelf in dit beheerste en ingetogen meesterwerk.
- Dijiutianchang/So Long, My Son (Xiaoshuai Wang – Chin)
Op narratief vlak uiterst complex beeld van de recente Chinese geschiedenis en dan met name de impact van de één-kind politiek op de doorsnee Chinese familie. Inzake structurering een huzarenstukje en in beeld gezet met een bewonderenswaardige beheersing van het film-métier.
- Gisaengchung/Parasite (Bong Joon Ho – Zk)
De Koreaanse duizendpoot Bong Joon Ho levert zijn grootste film af met deze in vitriool gedrenkte sociale satire die echo’s oproept van Akira Kurosawa’s High and Low, maar inzake mengeling van brutaal geweld, spitsvondige donkere humor en relevante maatschappijkritiek, volstrekt uniek is.
- Portrait de la Jeune Fille en Feu (Céline Sciamma – Fr)
Céline Sciamma’s hypnotiserend mooie kostuumdrama is ook een elegie over de kracht van het beeld en de kracht van representatie. Bloedmooi gefotografeerd en drijvend op een innemend sterke sfeerschepping die lang blijft nazinderen.
- Us (Jordan Peele – Usa/Chin)
Jordan Peele overtrof zijn debuut Get Out met deze puik geregisseerde nachtmerrie waarin hij erin slaagt om sociale problematieken op knappe wijze te verenigen met de regels van het horrorgenre zonder dat een van beide elementen er onder lijdt. Ook inzake fusie van muziek en beeld is dit een opmerkelijk werkje.
- Marriage Story (Noah Baumbach – Usa/Uk)
Hartverscheurend sterk echtscheidingsdrama waarin Baumbach zijn talent andermaal bevestigt en dat de emotionele crescendo’s weet te koppelen aan een dwingende beeldtaal die de kijker helemaal binnen trekt in een aantal situaties waarvan die het liefst de blik zou afwenden.