Chelsea Wolfe :: Birth Of Violence

Op Birth Of Violence keert Chelsea Wolfe niet alleen terug naar haar folkroots, het is evengoed haar meest persoonlijke plaat geworden. 

Hoewel Chelsea Wolfe zich oorspronkelijk in folk-kringen ophield, maakte ze langzaam maar zeker de oversteek naar metal. Vooral met haar laatste twee albums — voorlopig carrièrehoogtepunt Abyss (2015) en Hiss Spun (2017) — zorgde ze voor een eigenzinnige mengeling van folk met metal en goth. Het continue toeren en het drukke leven in haar thuisbasis Los Angeles werden haar langzaam echter te veel. Ze trok terug naar haar geboortestreek in de dunbevolkte bossen van het noorden van Californië. Het was daar dat ze de nummers schreef die uiteindelijk op Birth Of Violence terecht kwamen. De rustgevende omgeving resulteerde in een album waar de zware gitaarpartijen achterwege bleven en de sfeervolle akoestische gitaarpartijen de bovenhand haalden. 

Maar tegelijk is het album een weerslag van een persoonlijke zoektocht naar spiritualiteit en  identiteit geworden. Sinds ze de stadsdrukte achter zich liet heeft ze minder last van de slaapverlamming waar ze aan lijdt en dat resulteert in teksten die een weerslag zijn van haar zoektocht naar haar ‘innerlijke godin”, zoals ze het zelf beschrijft. Dat ze op de hoes afgebeeld staat als een gotische versie van Jeanne D’Arc is geen toeval. 

Voor de opnames van het album deed Wolfe beroep op een minimale bezetting. Vaste waarde (en multi-instrumentalist) Ben Chisholm is weer van de partij, maar verder doen enkel Ezra Buchla (viool) en Jess Gowrie (drums) mee, zij het niet op alle nummers. Zelf noemt ze Joni Mitchell en Stevie Nicks als voornaamste inspiratiebronnen voor Birth Of Violence, maar het resultaat is evenzeer schatplichtig aan pakweg het solowerk van Steve Von Till of PJ Harvey ten tijde van White Chalk.  

Wat meteen opvalt aan het album is de eenduidige sfeer die over het album hangt. De spanningsboog tussen zacht en hard die typisch is voor haar werk komt hier tot uiting in het samenspel van de rustige, vaak akoestische, muziek en de donkere, omineuze sfeer die het album oproept. Slecht eenmaal wordt dat doorbreken. “Deranged For Rock & Roll” is niet alleen het vlotst in het gehoor liggende nummer van het album, het is het enige nummer dat relatief dicht aanleunt bij haar vorige albums. 

Opener “The Mother Road” zet meteen de sfeer. Met zijn akoestische gitaarpartijen en sombere, schuifelende drums bouwt het zachtjes aan de spanning op. Een bekommerde sfeer die over heel het album hangt. Birth Of Violence is een plaat voor de donkerste uren van de nacht, het geweld uit de titel blijft steeds onderhuids sudderen. Zo ook op de gothic folk van “American Darkness” of het iele “Be All Things” dat het dichtst bij traditionele folk aanleunt. 

Een enkele keer komen de zware, logge gitaren op het voorplan, zoals in “Erde”, of roepen de drums dreigende beelden van de apocalyps op (“Preface To A Dream Play”). Maar meestal weet Wolfe maximale effecten te bereiken met vaak minimale middelen (zoals op het titelnummer of op “Dirt Undercover” waar elke zweem van melodie achterwege gelaten wordt). Wanneer de laatste noten van slotsong “Highway” — een slaapliedje voor vampieren — weerklinken, besef je dat Wolfe er in geslaagd is om de luisteraar een kleine drie kwartier mee te nemen in haar muzikale leefwereld. 

Met The Birth Of Violence bevestigt Wolfe (nogmaals) haar veelzijdige talent, en toont ze dat ze de zware gitaren niet per se nodig heeft om een straffe, pakkende plaat af te leveren. Chelsea Wolfe blijft een artieste om in de gaten te houden. 

Op 23 maart treedt Chelsea Wolfe op in de Bourla (Antwerpen). 

Release:
2019
Sargent House
Beeld:
John Crawford

verwant

Chelsea Wolfe & Emma Ruth Rundle :: Anhedonia

In eerste instantie over het hoofd gezien. Dan op...

Moon Duo + Chelsea Wolfe :: 19 juni 2017, Trix

Ter afsluiting van het voorjaarsconcertseizoen zorgde Trix voor een...

Marissa Nadler :: Strangers

Only because it is slightly mellow, doesn’t mean that...

Sonic City 2015 :: enola’s 5 Absolute Aanraders

Sonic City - 21 & 22 november in De...

Low + Chelsea Wolfe :: 31 oktober 2015, AB

Geen beter moment voor Low om af te zakken...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in