Thom Yorke :: Twist

Een écht goede song herken je als het er zelfs op een album dat straks met de vingers in de neus de eindejaarslijstjes haalt uitspringt. Thom Yorke heeft met ANIMA niet alleen een nieuw hoogtepunt in z’n solocarrière bereikt, maar slaagt er ook in om de stijlen van zijn drie solo-incarnaties uit heden en verleden (respectievelijk als éénmansband, superband en de facto duo) te versmelten tot één geheel. “Twist” is het hoogtepunt.

“Twist” draagt Radiohead-echo’s in zich, met als meest opvallende onderdeel de kinderstemmen die meteen doen denken aan “15 Step”. Sporadische pianoakkoorden en steeds dikker wordende synthlagen zorgen naar het einde toe voor een larger-than-live-gehalte dat tot nu toe relatief vreemd was aan Yorkes eigen werk. De haast hermetische sound van Tomorrow’s Modern Boxes valt in “Twist” nergens te bespeuren, wél de grandeur van een “Default” (Van op de Atoms for Peace-plaat Amok), maar dan met een songstructuur en emotionele geladenheid die veel diepgaander en uitdagender zijn.
Het refrein (“It’s not me..”, keer op keer herhaald) blijft je achtervolgen, alsof de kinderstemmetjes betoverd zijn en Yorke je poogt te hypnotiseren. Er zit in “Twist” een rijke emotionele evolutie die perfect weerspiegeld wordt in de klankkleur van de drie songdelen. Wat de zanger hier doet, is meesterlijk. Eerst klinkt hij half slaperig en hees om in het midden over te schakelen naar zijn zuivere zelf en een geheel nieuwe gevoelswereld. Van verveling of lichte irritatie tot inkeer.

Met Godrich als producer achter zich komt alles des te beter uit de verf. De enige instrumentale herhaling is weggelegd voor een subtiele breakbeat; alle andere sporen zitten in een constante flow. Ook live moet de uitvoering van “Twist” dus een kunststukje worden, zelfs al is de performance gebaseerd op een legertje samples en loops die almaar crescendo gaan. “Twist” dooft op het einde uit, maar toch word je als luisteraar tot de laatste seconde dieper het nummer in getrokken. Bij deze versie van Yorke is “Twist” straks absoluut incontournable op de setlist.

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

verwant

Eindejaarslijstje 2022 van Maarten Langhendries

2022 was het jaar van de overdaad na corona....

Best OF: kerstdeuntjes, deel 3

Geef toe: meestal zijn ze uw aandacht niet waard,...

The Smile :: A Light For Attracting Attention

Er weerklinkt gelach, maar het voelt geforceerd. Het is...

The Smile :: You Will Never Work In Television Again

Wat krijg je als je een filmcomponist, een laptop...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in