Boy Harsher :: Careful

82838624

Om jonge zieltjes te beschermen dan wel te lokken, diende men twintig jaar geleden enkel het waarschuwingslabel “Parental Advisory” een platenhoes op te pleuren. Uiterst jammer dat er voor Careful geen stickers met “Dancing In The Dark” of “Hitsig en Humeurig” in roulatie zijn. Het duo Boy Harsher verkent immers thema’s als lust, de dood en de romantiek van de wide open road, maar dan wel zoals je die tegenkomt tijdens een nachtelijke, lynchiaanse autorit. Hun dark wave-universum is er een waar broeierige sensualiteit en gestroomlijnde kilte hand in hand gaan.

Het scheelde nochtans niet veel of Careful had nooit het levenslicht gezien. Producer August “Gus” Muller en zangeres Jay Matthews, beiden met wortels in de filmwereld, experimenteren al sinds 2013 met beeld, woord en geluid. Na twee EP’s en LP Yr Body Is Nothing (2016) bleken zowel het project als hun relatie op sterven na dood. Albumtitel “Careful”, het woord dat Matthews tijdens hun destijds laatste show in haar huid liet prikken, vormt nog steeds een stille getuige van die woelige periode. De twee vonden elkaar uiteindelijk terug, tot vreugde van de schare fans die ze opbouwden tijdens het jarenlange toeren in Amerikaanse kelders, groezelige bars en achtertuinen.

Zeggen dat hun geluid “een moment beleeft” is zowel oneerbiedig als waar. Het is vreemd te impliceren dat de esthetiek van minimale elektronische muziek ooit is weggeweest, terwijl die niche met een hondstrouw publiek altijd is blijven voortbestaan. De term ‘minimal wave’ omarmt dan wel een lappendeken van invloeden en genres (meestal eindigend op ‘wave’), in essentie blijft het een masterclass in wat je kan doen met een drummachine en enkele synthesizers. Schijnbaar bevroren in de jaren tachtig, klinken ze door die analoge synths des te menselijker in vergelijking met heel wat hedendaagse pop. Tegelijkertijd valt niet te ontkennen dat het genre door de huidige donkere tijdgeest ook merkbaar meer aanwezig is buiten de natuurlijke, schaduwrijke habitat. In het geval van Boy Harsher dook “Motion” (2017) al op in een reclamespot voor Victoria’s Secret, kan elke zichzelf respecterende danstempel onmogelijk heen om de sinister klinkende hit “Pain” (2015) en zijn tijdens de liveshows al enkele vermaledijden gespot die de macarena dansen op de eerste rij. Denk van dat laatste vooral het uwe.

Ondanks een recente verhuis naar L.A. lijkt het geluid van Matthews en Muller echter nog niet ten prooi gevallen aan zonovergoten Californische dromen. De geinige bliepjes op “Lost” verraden misschien enige levensvreugde en een lichte stijging van de temperaturen, maar het basisrecept blijft grotendeels onveranderd: energieke maar onderkoelde beats die de dansers meekrijgen gecombineerd met no-nonsense-teksten en melancholische synths die mikken op de emoties. Simpel zonder over te hellen naar simplistisch. Voorbeelden bij uitstek zijn het haast ontroerende “That Look You Gave (Jerry)” en “L.A.”, een nummer dat na een zachte intro wordt overgenomen door een EBM-beat zo droog als de Sahel, terwijl de diepe stem van Jay het mantra “You’ll hurt me either way/it’s a matter of your time” prevelt. Het is een thematische rode draad, die mix van tegenstrijdige emoties als angst, vreugde, tederheid en pijn die vaak naast elkaar bestaan. “Fate” en “Face The Fire”, aangedreven door aantrekkelijke synthmelodieën en baslijnen, spelen met de paradox van het zich willen overgeven aan leegte, in het volle besef dat ook escapisme zijn grenzen heeft. “What’s the fantasy supposed to mean?”. Een antwoord krijgen we niet.

Met een handvol instrumentale nummers roept Careful eveneens herinneringen op aan de filmroots van Matthews en Muller. Ze versterken de nachtelijke atmosfeer en roepen beelden op van een schemerzone tussen koortsdroom en realiteit waar een dikke feromonenmist in de lucht hangt. Dat laatste is vooral te danken aan de smachtende stem van Jay, die naast een gezonde dosis reverb, de strik vormt die alle elementen samenbindt.

Wat Boy Harsher goed heeft begrepen, is dat een plaat gemaakt voor de dansvloer ook het brein en het hart mag voeden. De vergelijking “Robyn voor de dark side” lijkt niet eens zo vergezocht. Met een wereldtournee en voelbaar toegenomen media-aandacht surft het duo momenteel op de golf van hun succes. Het is uitkijken waar ze uiteindelijk aanspoelen.

http://boyharsher.com/
Konkurrent
Nude Club

verwant

Boy Harsher :: Autonomy (Feat. Lucy – Cooper B. Handy)

“Let the sunshine in!” Het is een opborrelende gedachte...

Sonic City presenteert curatoren en eerste namen

Het Kortrijkse ontdekkingsfestival Sonic City presenteert vandaag zijn curatoren...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in