Om afscheid te nemen van 2018 presenteert in december elke dag één enolamedewerker zijn of haar song van het jaar. De volledige lijst beluistert u hieronder.
Na een carrière van om en bij de 35 jaar heeft Knut Reiersrud in thuisland Noorwegen zowat de status van halfgod bereikt. En ook al is de blues zijn eerste (grote) muzikale liefde, in die 35 jaar was hij niet beroerd om ook elders te gaan luisteren en met zijn oren te stelen. Wat resulteerde in uitstapjes naar kerkmuziek, soul en jazz. Wie trouwens op Spotify even verder klikt, merkt dat Reiersrud alweer een nieuw album uit heeft: een (nieuwe) samenwerking met toporganist Iver Kleive.
Voor het lied met de langste titel in onze lijst moet je dus bij Reiersrud zijn. “This Was Meant To Be A Sad Song”, het voorlaatste nummer op Heat is 8 minuten lang een muzikale trip om duimen en vingers van af te likken. Waarna je direct op repeat klikt. En opnieuw, en opnieuw. Die titel doet misschien het ergste vrezen, maar is het die typisch Noorse humor, waardoor het compleet anders uitdraait? Of de tegendraadsheid van een doorwinterde artiest? Wat er ook van is, Reiersrud slaagt erin om alle emoties van het volledige album in die tijdspanne te persen. Het begint al bij die rustgevende drumbeat die het volledige nummer draagt.
Wie direct naar het hoogtepunt van het nummer wil, moet even geduld oefenen. Maar ja, dan is het daar: een gitaarsolo waar je warm en koud krijgt, met gratis portie kippenvel. Reiersrud perst al zijn gitaarkennis in die luttele minuten. Van ingehouden emoties tot snerpende uithalen, hij speelt op het toppunt van zijn kunnen.
Tip: let niet op de tekst, want daar begrijpt de niet-muzikant de ballen van, maar let des te meer op de muziek. Topadvies om het jaar mee af te sluiten, quoi.
