De goede albums kwamen in 2018 met mondjesmaat naar boven drijven, om uiteindelijk nog een eindejaarsspurt van jewelste in te zetten. Resultaat: een top 3 om van te watertanden. Al is de rest in de lijst ook niet slecht: de muzikale honger werd gestild, nu is het aan 2019 om beter te doen.
- Jon Amor :: Colour In The Sky Lang naar uitgekeken en helemaal ondersteboven van. Jon Amor bewijst op Colour In The Sky dat hij een meesterlijk songwriter is. Eentje die we moeten koesteren in deze koude winterdagen, want we kunnen altijd wat mededogen en positiviteit gebruiken.
- Knut Reiersrud :: Heat Reiersrud onder de categorie “bluesmuzikant” plaatsen, doet deze doorwinterde artiest onvoldoende eer aan. Of het nu gaat om blues, soul, jazz of zelfs klassieke muziek, deze Noor draait er zijn hand niet voor om.
- John Grant :: Love Is Magic Als John Grant een nieuw album uitbrengt, staan we te popelen, want de bebaarde Amerikaan weet steevast te betoveren met zijn “black humor” en zijn ballads. Liefde is magisch, en op zijn vijftigste heeft hij eindelijk wat evenwicht in zijn leven gevonden.
- Ian Siegal :: All The Rage Ook deze bluesgitarist zit vol humor van het sarcastische soort. Op All The Rage vinden we alles wat Siegal in 2018 begeesterde en waar hij zich zorgen over maakt(e), overgegoten met een blues- en countrysaus om u tegen te zeggen.
- JP Soars & The Red Hots :: Southbound I-95 Een album waarop JP Soars nogmaals aantoont uit welk hout hij gesneden is. Of het nu metal, blues of gypsy swing is, de Amerikaan zet het naar zijn hand. Dit vierde album met The Red Hots toont wederom dat hij zijn kunde blijft verfijnen en bijwerken.
- Dead Bronco :: Driven By Frustration Aangekondigd als een koerswijziging, maar Dead Bronco blijft toch nog altijd garant staan voor een razendsnelle mengeling van punk en country. Zanger Matt Horan verving zowat heel zijn groep en die jonge honden aan zijn zijde lijken hem alvast deugd te doen.
- Curse of Lono :: As I Fell Met dit album bevestigt Curse of Lono wat we al sinds de EP Severed uit 2017 weten: de americana die zanger Becholsheimer en de zijnen hier serveren, is top! Alle succes is dan ook welverdiend. Op naar een nog beter 2019?
- Tony Joe White :: Bad Mouthin’ ”Niemand verwacht dat een 75-jarige blueslegende de wereld verrast met een nieuw album”, zo schreven we. Maar dat is net wat Tony Joe White deed in 2018. Om dan een maand later dit tranendal te verlaten en te verkassen naar de eeuwige Louisiana Swamps. Hij wordt nog steeds gemist.
- David Byrne :: American Utopia Dit is een album voor wie open-minded is en van Byrne’s eigenzinnige kijk op het leven en de muziek houdt. Live verbaasde de New Yorker met een podiumconcept om u tegen te zeggen, en waaruit bleek dat de songs uit American Utopia perfect passen bij ’s mans grote hits.
- Curtis Salgado & Alan Hagar :: Rough Cut Curtis Salgado zal de muziekgeschiedenis ingaan als inspiratiebron voor The Blues Brothers, maar veertig jaar na datum is de man nog altijd bezeten van blues- en soulmuziek. “Rough Cut” staat vol met hartstochtelijke bluesvertolkingen en haalt nog net de top 10.
Ook nog wreed van genoten, maar net uit de boot gevallen:
Blaudzun :: _UP_
Nathaniel Rateliff & The Night Sweats :: Tearing At The Seams
Ben Harper & Charlie Musselwhite :: No Mercy In This Land