Om afscheid te nemen van 2018 presenteert in december elke dag één enolamedewerker zijn of haar song van het jaar. De volledige lijst beluistert u hieronder.
Sommige mensen durven al eens verdwalen in het doolhof van hun eigen hoofd. Een doolhof bezaaid met halve mislukkingen en hele teleurstellingen. Een doolhof waar je niet uitgeraakt, al zeker niet alleen. Zelden weet een groep dat gevoel te vatten. The Twilight Sad slaagde daar wel in.
”I’m Not Here” is niet anders dan gitzwart te noemen. Geen idee wanneer het nummer geschreven werd en of het over concrete personen gaat, maar het had in ieder geval over Scott Hutchison van Frightened Rabbit kunnen gaan. De zanger, een goede vriend en labelgenoot van The Twilight Sad, stapte eerder dit jaar uit het leven. Op het recente concert van The Twilight Sad in de Botanique bleek nog eens hoe hard dit overlijden op de groep had ingehakt. Want wat zeker is: “I’m Not Here” gaat over een kapotte mens. Openen met “You’re too close for comfort” betekent troost zoeken maar die tegelijk afwijzen, ze niet willen vinden. De muzikale begeleiding staat naar de normen van The Twilight Sad vrij op de achtergrond, maar de cirkelzaaggitaar snijdt ook daar door merg en been. De groep perfectioneert hier haar lijkbleek geluid, een koud huwelijk van shoegaze en new wave.
Tekstueel is “I’m Not Here” één lang mantra. Het soort donker kloppende gedachten die ’s nachts niet wijken willen, die enkel zichzelf versterken. “ I don’t wanna be around you anymore/ I don’t wanne be around me anymore” blijft James Graham herhalen, rondtollend in zijn hoofd. Heeft hij het over zichzelf, over iemand anders, of allebei? Antwoorden blijven uit. Maar het meest hartverscheurend blijft de coda, die kreet om hulp die Graham slaakt: “Why do you do this to yourself”? De onverschillige synths werpen een kille blik op de uithaal van Graham. Het is allemaal niet meer duidelijk wie aan de zijlijn staat, en wie in het centrum. Probeert hij zijn zwartgeblakerd zelfbeeld uit zijn hoofd te slaan? Of een vriend uit een vicieuze cirkel te trekken? Balancerend op de rand is maar één ding duidelijk: dit loopt niet goed af, voor niemand. “I’m Not Here” is het geluid van te willen verdwijnen, van er gewoon niet willen zijn. Het is kapotgaan, telkens weer.
