João Lencastre’s Communion 3 :: Movements In Freedom

82834263

Drummer João Lencastre is een van die Portugese improvisatoren die graag over landsgrenzen heen kijkt en afwisselt tussen albums met lokaal en internationaal volk. Zijn nieuwste (vierde) album met Communion, waar voorheen o.m. David Binney en Thomas Morgan deel van uitmaakten, is nu een feit.

Het laatste wapenfeit van dat internationale project is intussen al vier jaar oud, maar intussen zat de man niet stil. Zo bracht hij muziek uit met zijn No Project Trio (met pianist João Paulo Esteves Da Silva en bassist Nelson Cascais), viel hij te horen aan de zijde van João Hasselberg en Pedro Branco (From Order To Chaos) en dook hij op in het Portugese Nau Quartet van José Lencastre. Nu is het dus weer de beurt aan Communion; deze keer een trio met pianist Jacob Sacks en bassist Eivind Opsvik, die elkaar kennen van Opsvik band Overseas en ook al speelden met goed volk als David Binney en Tony Malaby.

Met een titel als Movements In Freedom krijg je meteen al een idee mee van de rijrichting. De verdeling tussen composities en vrije improvisaties is 40/60, maar binnen die eerste groep valt er zelden te spreken van erg strakke schema’s, want de drie muzikanten permitteren zich veel vrijheid. Het is misschien wél opmerkelijk dat de composities de spits afbijten en allemaal na elkaar geplaatst worden, en vervolgens plaats ruimen voor het vrije werk. Van een storende breuk is geen sprake, maar het zorgt er wel voor dat je twee verschillend aanvoelende albumhelften krijgt.

Starten gebeurt bovendien met een versie van Ornette Colemans “Street Woman”, een stuk dat op diens Science Friction uitblinkt in een schichtige energie, en waarvan het door sax en trompet uitgespuwde thema hier uit de vingers van Sachs rolt. De samenhang van het stuk wordt meteen wat losser, want het lijkt alsof tijdens diens solo eigenlijk het volledige trio zit te soleren met een broeierige woeligheid die net onder het kookpunt blijft hangen. Heel mooi ook, hoe vanuit Sacks’ dwarrelende spel in de finale het thema langzaam terug vorm krijgt.

Vervolgens krijg je een paar stukken met opvallende contrasten. “Rain Drops” start met delicaat herhaalde motiefjes van Sacks die steeds breder en langoureuzer worden, uitmonden in rijkelijk rondgestrooide arpeggio’s, om meer tot rust te komen in het statige slot. “Crossed Paths” en “Banzão” kennen elk een markante kentering. Beide gaan sober van start, het ene meer bedachtzaam en met donkerdere schaduwen, het andere met iel getwinkel, maar kennen vervolgens een forse dynamiek, door een kletterend toenemende kracht of een aanzwellende grandeur.

De resterende stukken vallen niet enkel op door hun vrijheid en beperkte duur (vier van de zes stukken halen net niet de drie minutengrens, wat eerder ongewoon is binnen vrije improvisatie), maar ook door een grotere homogeniteit: de toon die gezet wordt in de aanzet, wordt meestal voor de duur van elk stuk aangehouden. Dat creëert enerzijds een meer gelijkmatige dosering, maar geeft anderzijds ook een indruk alsof de muzikanten minder in een horizontale beweging zitten, en meer blijven hangen in een specifieke beweging.

Er blijven wel nog een paar contrasten: is “Movements In Freedom I” eentje waarin Sacks wat nukkig in het lage register blijft ronddraaien en de ritmesectie op een kluitje staat te rommelen, dan gaat het in “II” een andere richting op, met springerige energie en vinnige roffels op de snaredrum. “Ghost Bells” heeft dan weer een toepasselijke titel, met dat resonerende metaal en die onwennige sfeer, terwijl afsluiter “Your Free Will Lies Here” daarop verder bouwt met een voorzichtige verkenning die soms lonkt richting hedendaagse muziek.

Dat alles maakt van Movements In Freedom een album dat wat taaier, of alleszins minder lichtvoetig is, dan die geinige hoes doet vermoeden, met een brede dynamiek die hand in hand gaat met haast impressionistische momenten, en een sterke spontaniteit die het album soms een air van ongrijpbaarheid geeft.

Release:
2018
http://www.joaolencastre.com/html/
Clean Feed
Beeld:
Lucas Garrido

verwant

Flin Van Hemmen :: Drums Of Days

Don’t judge a book by its cover, luidt het...

No Project Trio :: Vol. II

Het in Lissabon gevestigde No Project Trio laat de...

Eivind Opsvik :: Overseas IV

Het is verleidelijk om een plaat (boek, film, installatie,...

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in