Cusp is een van die mooie woorden in de Engelse taal die zich niet makkelijk in een Nederlandse vertaling laten gieten. Laten we “scharnierpunt” gebruiken om de recente plaat van de Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane te duiden. Ze passeerde namelijk zo’n belangrijk punt in het leven van een vrouw: ze is moeder geworden.
In 2013 kon de singer-songwriter iedereen die openstond voor heldere tristesse op een bedje van gitaar en piano bekoren met About Farewell, waarin ze haar scheiding verwerkte zoals alleen singer-songwriters dat kunnen. Na de geboorte van haar eerste dochter vond ze pas in 2016 de tijd en ruimte – drie winterse weken in een blokhutje in de bossen van Oregon – om aan nieuw materiaal te werken. Omwille van een gebroken duimnagel tijdens het schrijven is het typische gitaarspel wat naar het achterplan geschoven, en neemt de piano de voornaamste ondersteunende rol op. Maar van groter belang is de inhoud. Ze nam een taboe, of minstens een leegte waar: vrouwen schrijven geen muziek over die cruciale periode in hun leven. “Deze muziek gaat over het moeder zijn”, kondigt ze Cusp zelf aan.
Natuurlijk doet dat iets met een vrouw, de wereld nieuw leven schenken. Verhoudingen veranderen, nieuwe pijnen sluipen in het hart en oude pijnen komen in een ander daglicht te staan. “Albatross” bijvoorbeeld verkent het voorheen onbekende gemis van haar dochtertje, terwijl ze haar artistieke verplichtingen moet invullen. Op het beklijvende “Émigré” betuigt ze haar verdriet met het lot van Alan Kurdi, die voor altijd even oud zal zijn als haar eerste dochtertje toen moet geweest zijn. “One by one the children have grown silent/ From their mother’s arms they float away”. Dat zwaarmoedige strijkers de tragedie benadrukken, maakt niet eens veel uit: het is en blijft een krop in de keel.
Ook haar eigen relatie met haar moeder komt opnieuw ter sprake, meer bepaald op het persoonlijke “Never Easy”. Ze kijkt haar moeder strak in de ogen en erkent nu de liefde die er altijd al was. “Song For Sandy” is een gevoelige ode aan Sandy Denny, de zangeres van Fairport Convention, die in 1978 zelf als jonge moeder stierf. Soms nemen haar songs bijna larger-than-life proporties aan, zoals op de refreinen van “Moves Us Blind”, “Yellow Gold” en single “Ether & Wood”. Elders mijmert ze eerder ingetogen over toekomst en verleden met een stem die weet hoe het voelt. “And the days move slow/ And the years do know/ That time couldn’t move any faster”, zingt ze helder op “Wild Ceaseless Song”.
Het zou naar verluidt niet veel gescheeld hebben, of Cusp was een postuum album geworden. Tijdens de productie van het album, een jaar geleden, kreeg de singer-songwriter levensbedreigende complicaties bij de vroegtijdige bevalling van haar tweede dochter. Ook dat is zo’n “cusp”: die tussen leven en dood. Op dat punt is haar tweede dochter geboren, en het is het geluk van haar leven dat ze mama zal mogen zeggen tegen Alela Diane. Die weet op Cusp het kersverse moederschap met innemende schoonheid te bezingen.
Alela Diane speelt op 13 april in de Vooruit.
