Een mondje vol voor een trio, maar wát voor een trio. Agrima is het langverwachte vervolg op Apti (2008), waarop altsaxofonist Mahanthappa, gitarist Rez Abbasi en tablaspeler/drummer Dan Weiss een brug sloegen tussen jazz en het verre oosten, al tasten ze deze keer nog dieper, is de combinatie nog hechter verweven.
Hoewel ze intussen een heel eigen parcours volgen, blijft Mahanthappa’s naam ook innig verweven met die van zijn vriend Vijay Iyer. Ze hebben verwante wortels en speelden aanvankelijk ook aan elkaars zijde. Intussen bewandelen ze ook academische carrières, die ze in balans houden met tot de verbeelding sprekende muzikale discografieën. Ze liepen parallel bij Pi Recordings en ACT, terwijl Iyer intussen onderkomen bij ECM. Agrima verschijnt, misschien een beetje vreemd voor een artiest met zo’n status, in eigen beheer.
Dat de samenwerking van dit trio zo’n succes is, is natuurlijk niet enkel Mahanthappa’s verdienste, want hij wordt hij ondersteund door twee zwaargewichten, waarbij Abbasi, de man met de Pakistaanse roots het flitsende altsaxspel contrasteert met rijke texturale effecten en uiteenlopende stijlen, met rijke harmonieën die putten uit westerse en Karnatische tradities, en en passant ook nog met rockgeluiden. De virtuoze drummer Dan Weiss studeerde meer dan twintig jaar bij zijn goeroe Pandit Samir Chatterjee en voerde ook al Indische klassieke muziek uit. Mahanthappa wordt dus gesteund door krakken die hem naadloos volgen.
Belangrijkste verschillen met het vorige album: Mahanthappa’s gebruik van elektronische effecten en Weiss die overschakelde van tablas naar een hybride tussenvorm van tablas en drums. Het maakt de muziek krachtiger en hedendaagser, nog moeilijker om te labelen. Het trio slalomt dan ook tussen trance-achtige stukken met een folkloristische inslag, virtuoze jazz met een exotische rand en jazz/rock-passages die soms aardig van jetje geven. Aanloop “Alap” is een eerste indicatie, met een compact drama vol galmgitaar, tablas en uitwaaierende sax, maar vanaf het knetterende “Snap” word je helemaal binnengeleid in de heel eigen wereld van het trio.
Het gitaarwerk neigt naar drone/psychedelisch terrein (heel even lijkt het alsof hier verwezen wordt naar “The End” van The Doors), terwijl Mahanthappa het voortouw neemt met messcherpe, hypnotiserende lijnen. In de tweede helft neemt Abbasi het stokje over, en steekt hij er steeds meer kracht en intensiteit in, tot de tijd rijp geacht wordt voor een punk-achtige versnelling, compleet met jachtig drumritme. Indrukwekkend. Minstens even opmerkelijk is het statige titelnummer, waarin de altsax in meerdere zingende lagen op elkaar gelegd wordt, waardoor het bijna gaat klinken als een doedelzak. En zo zijn er nog wel een paar. Zowel “Rasikapriya” en afsluiter “Take-Turns” zitten volgestouwd met verbluffend hechte en krachtige passages, van die stuntmomenten waarbij je spontaan de wenkbrauwen omhoog trekt.
Gelukkig blijft die veer niet constant gespannen staan, want Agrima heeft ook een paar stukken in de aanbieding die wat meer ingetogen en gezapig klinken. Is dat bij “Showcase” misschien iets te veel het geval, omdat de drie de teugels iets te veel laten vieren, waardoor het dreigt uit te monden in een richtingloze jam, dan vinden “Can-Did” en het sensuele “Revati” een fraaie balans van Oost en West, met bedwelmende melodieën en rijke klankkleuren die rustig kunnen ademen en eventueel omslaan in een tijdelijke energiespurt, zoals het laatste, dat het vroegere “Snap” nog eens citeert.
Een kleine onvolmaaktheid niet te na gesproken, is Agrima dan ook een indrukwekkend staaltje van multicultureel samensmelten, waarbij de drie persoonlijkheden en diverse tradities bij elkaar komen zonder helemaal in elkaar op te lossen. Maar het is net die evenwichtsoefening, die hen ook in staat stelt om even moeiteloos als virtuoos te switchen tussen talen (door bepaalde elementen even meer prominentie te geven), die van het album zo’n succes maakt. Vernieuwend én authentiek, met een visie die voortdurend tastbaar blijft. Straf spul.
De digitale versie is voor 2,5 dollar te koop via Mahanthappa’s website.