Karel de Grote heeft als charismatisch veroveraar en doorwinterde machtspoliticus zijn naam in de geschiedenis verdiend. Hij is in elk geval belangrijk genoeg om hem in de deze nieuwe stripreeks op te nemen.
Op het eerste zicht worden we terug gekatapulteerd naar het weekblad Kuifje van de jaren zeventig. Het was toen de pijprokende Oom Wim die ons wekelijks een historisch verhaal vertelde. Vaak ging het om de meer onbekende helden die via het stripverhaal een plaatsje kregen in de geschiedenis. Weekblad Kuifje voldeed met deze rubriek aan hun educatieve opdracht. De verhalen van Oom Wim waren vaak net te belerend en misten vaak een vloeiende verhaallijn, maar toch staken we er iets van op zonder dikke boeken te moeten lezen.
Met Zij schreven geschiedenis vulde uitgeverij Glénat in Frankrijk, en nu dus ook Daedalus voor de Nederlandse vertalingen, het gat dat Oom Wim ooit achterliet. In Frankrijk verschenen er intussen al 28 delen. Bij ons is Karel de Grote deel drie in de serie, maar dat er vervolgen zullen komen in het Nederlands, is al zeker.
Het concept in elk van deze one-shots is steeds hetzelfde. Je krijgt een deel van de biografie van een belangrijke figuur uit de geschiedenis verteld in stripvorm. Hiervoor wordt er steeds een team samengesteld van scenaristen en tekenaars, gekoppeld aan een geschiedkundige, in dit geval Genevieve Bührer-Thierry. Achteraan vindt je een katern met geïllustreerde teksten die dieper op het onderwerp ingaan en ten slotte een making of van de strip. Het mag wel duidelijk zijn dat het stripteam serieus gedocumenteerd aan de slag is gegaan.
In dit deel over Karel de Grote begint het verhaal bij het overlijden van Pepijn de Korte, de vader van Karel, in 768. Het Frankische Rijk wordt verdeeld onder de broers Karel en Karloman. Karel zweert dat hij de eenheid van het rijk ten alle koste zal bewaken. Karloman krijgt de meest opstandige delen van het rijk, maar overlijdt ook niet lang na vader Pepijn. Zijn twee zonen zijn voorbestemd om zijn deel te erven. Maar dat is buiten Karel gerekend, die ook door dit deel van het volk geaccepteerd wordt als hun nieuwe koning. Wat volgt, is een aaneenschakeling van oorlogen die er vooral toe leiden dat het rijk van Karel expandeert. Het hoogtepunt is zijn kroning tot keizer op 25 december in het jaar 800 door paus Leo III. Het hoogtepunt waar het verhaal van deze strip eindigt.
Scenarist Vincent Delmas is bij ons nog een nobele onbekende, maar heeft in Frankrijk al wat faam genoten met de politiereeks Synchrone. Hij mocht ook present tekenen voor het deel over Elisabeth I in deze reeks. Hij wordt hier bijgestaan door Clothilde Bruneau die al een tiental scenario’s schreef, vooral voor verhalen uit de Griekse mythologie. Tekenaar Gwendal Lemercier heeft al een indrukwekkend curriculum. Durandal, Elfen, Godenschemering en Orakel moeten zeker een belletje doen rinkelen. Voor een vroegmiddeleeuws verhaal is het in elk geval de juiste man op de juiste plaats.
Het moet gezegd dat het vooral de tekeningen zijn die met de eer gaan lopen. Net als bij Oom Wim is het niet eenvoudig om een catchy verhaal te schrijven dat historisch correct is. De plot ligt immers vast en er is niet veel ruimte voor fantasie. Er is ook doelbewust gekozen voor de periodes uit het leven van Karel waar het meest over geweten is. Dit zorgt voor een historisch vrij correct relaas, maar de stroeve, archaïsche tekeningen zijn soms een opsomming van feiten met grote tijdsprongen op een pagina. De tekenaars doen hun werk behoorlijk. De bladspiegel is doordacht, gevarieerd en kleurrijk. De schaduwen en de uitdrukkingen op de gezichten, waaronder verwarring, twijfel of reflectie, zijn realistisch. Het enige minpuntje misschien is dat je de personages gedurende 32 jaar niet ziet verouderen.
Karel de Grote is, zelfs in softcover, een mooie uitgave. Vooral de making of op het einde geeft een mooi inzicht in hoe deze strip ontwikkelde tot dit eindproduct. Het is goed toepasbaar in een les geschiedenis om zaken aanschouwelijk te maken. Minder om je eens te ontspannen met een goed verhaal, hoewel het leven van Karel de Grote hier kansen toe biedt. Misschien zijn we intussen te ver geëvolueerd met de immense vloed aan middeleeuwse fantasy om een meer realistisch verhaal te appreciëren.
