The Como Mamas, een van de muzikale wonderen die dankzij Daptone aan het grote publiek verschenen, zijn terug. Het uit Como, Mississippi, afkomstige trio bewandelt op zijn tweede langspeler nieuwe paden en weet daarmee de aantrekkingskracht van gospel dat tikje groter te maken.
Goede voornemens en hoe er een potje van te maken. Toen het debuut van The Como Mamas hier enkele jaren geleden kwam binnengerold na een lichtjes fantastisch concert in de ABClub, was er de stellige gelofte dringend werk te maken van het uitdiepen van gospel, een stap die sowieso niet meer dan logisch is wanneer de soulplaten zich beginnen op te stapelen.
Maar de weg naar de hel is geplaveid met goede intenties en verder dan een sporadisch afstemmen op Radio Maria kwamen we niet. Als een hogere interventie valt hier nu echter Move Upstairs binnen, een nieuwe collectie songs van de Mamas. Een album ook waarop de gospel zich met soul vermengt, de toegang tot het genre nog meer vergemakkelijkend.
Volgens puristen, noem ze gerust fundamentalisten, is dit mogelijk zelfs geen gospel meer: The Como Mamas laten zich op hun tweede plaat immers flink muzikaal ondersteunen. The Glorifiers Band, oftewel enkele van Daptones huismuzikanten, komen Ester Mae Willburn, Angela Taylor en Della Daniels versterken. Dat gebeurt doorgaans spaarzaam: de nadruk ligt, gelukkig, een ganse plaat lang nog steeds op de indrukwekkende vocale kracht van het trio. In “Almight God Mighty God” valt het bijna niet op dat er muzikale begeleiding aanwezig is, zo terughoudend stellen de muzikanten zich op.
“99 And a Half Won’t Do” trapt nog op aloude a capella wijze af, al komt een stompende beat algauw de stemmen ondersteunen. Ook hier: geen noot te veel, maar ook geen te weinig. Het titelnummer, waarvan de zanglijnen een zekere swing in zich dragen, kreeg een groovend orkestje achter zich, een begeleiding van het type dat je associeert met plattelandshuwelijken ergens in het diepe, diépe zuiden van de VS.
Het vocale vraag- en antwoordspel dat het trio al op zijn debuut Get an Understanding met verve speelde, blijkt gediend met een gortdroge gitaarlick hier en daar. Zoals te horen valt op “Out of the Wilderness”, een nummer dat drie jaar geleden al als 7” uitgebracht werd. Op die single lieten The Como Mamas zich door The Radiant Rhythm Band begeleiden en het moet gezegd: het is jammer dat de zwoele orgelklanken uit die versie de plaat niet gehaald hebben.
In “I Know I’ve Been Changed” heerst het orgel wel, en als de Mamas dan toch muzikaal aan veranderingen onderhevig zijn, is dat de richting waarin we het trio het liefst zouden zien evolueren. Al bewijzen ze nu al twee platen lang dat de verrassingsaanpak misschien nog wel het beste werkt. De lading gospelplaten is ondertussen besteld, het praisen van de Lord in de hoop dat The Como Mamas opnieuw op Europese tournee trekken, mag een aanvang nemen.
