De klassieke thriller De Macht der Onschuldigen is eindelijk volledig in vertaling beschikbaar. Als jonge debutanten maakten Laurent Hirn en Luc Brunschwig een verpletterende indruk met deze reeks. Ook vandaag blijft de reeks onverminderd relevant.
In een samenleving die almaar harder wordt en waarin geweld steeds vaker de norm is voor iedereen die zijn rechten wil vrijwaren, vertelt Luc Brunschwig het verhaal van Joshua Logan. Tegelijk is De Macht der Onschuldigen ook het verhaal van zeker twintig andere personages. Als een echt mozaïek ontspint zich het verhaal van vele levens. Centraal staat de politieke tweestrijd tussen Gideon Sikk, huidig burgemeester van New York en een duidelijk conservatieve politicus. Hij wil het groeiende geweld in de samenleving met wortel en tak uitroeien via een soort
zerotolerancepolitiek. Tegenover hem staat Jessica Ruppert, die een veel gematigder verhaal brengt en vooral de zwakkeren in de samenleving wil versterken. Ruppert heeft op het moment van de campagne al een heel leven achter zich als hulpverlener aan verschillende groepen. Zo leidde ze een tijdlang een eigen centrum waar moeilijke jongeren terechtkwamen en op een heel vernieuwende manier behandeld werden. Verscheidene van haar studenten daar komen in een later leven terug op het toneel tijdens de aanloop naar de campagne van Jessica Ruppert. Joshua Logan is een veteraan van de oorlog in Vietnam. Hij komt op een gruwelijke manier in het oog van de storm wanneer zijn zoontje gedood wordt door een lid van een burgerwacht.
De Macht der Onschuldigen was de eerste strip waarmee Luc Brunschwig aan de grote poort kwam kloppen. Hij kreeg Guy Delcourt van de gelijknamige uitgeverij zo ver dat hij de reeks wou publiceren. Zowel Brunschwig als tekenaar Laurent Hirn waren op dat moment (begin jaren ’90) nobele onbekenden. Meteen maakten beide auteurs echter hun talent duidelijk. Op een onvergelijkbare manier presenteerde Brunschwig in het eerste deel Joshua (1992) de situatie en het brede bereik van zijn verhaal. Elk personage werd uitvoerig gedocumenteerd en kreeg een volledige achtergrond mee. In de jaren die volgden werkte Brunschwig verder aan de reeks, op zijn eigen manier. Dit houdt vooral een doorgedreven research in en een langzaam tempo voor het verschijnen van de albums. Na vijf delen was het verhaal ten einde. Jammer genoeg hield de vertaling van Blitz het al na vier delen voor bekeken waardoor de Nederlandstalige lezers tot nu toe altijd hun heil moesten zoeken in de Franse versie van dit album. Nu presenteert Saga een integrale bundeling van het verhaal, op een manier zoals dit altijd geconcipieerd werd: een geheel. Enkele jaren na afloop van De Macht der Onschuldigen begonnen Brunschwig en Hirn na te denken over verschillende vervolgen. Tegelijk vond Brunschwig het belangrijk dat die verhalen elk op zich zouden staan en vermeed hij dus elke verwijzing naar de oorspronkelijke reeks. Dit bleek commercieel geen goede zet en de nieuwe cycli, één met tekenaar Hirn en een andere met David Nouhaud die over de schetsen van Hirn werkte, presteerden ver onder de verwachtingen. Dit bracht Brunschwig tot het besluit dat de reeksen een nieuwe vorm moesten krijgen en hij koos dan ook voluit voor het vermelden van de naam De Macht der Onschuldigen met een tweede en een derde cyclus. Het verschil bleek indrukwekkend en maakte meteen ook duidelijk hoe geliefd de oorspronkelijke reeks nog altijd was.
Uit deze integrale versie blijkt nog maar eens hoe actueel dit verhaal nog altijd is. Nu bevolkingsgroepen meer en meer gepolariseerd raken, zit Brunschwig dicht op de actualiteit met zijn gewelddadige variant op de samenleving. Hij schuwt de grote emoties en het groteske niet in zijn uitwerking van het grote complot achter De Macht der Onschuldigen. Toch raakte hij ons nergens kwijt en blijft het scenario altijd geloofwaardig en genuanceerd. De tweede cyclus start ook in vertaling bij Saga en bovendien zullen ze ook De Lach van de Clown, de andere samenwerking tussen Hirn en Brunschwig, spoedig vertalen. De Macht der Onschuldigen heeft nu de vertaling die deze klassieke reeks verdient. Indien het gaat om het aanraden van strips, zijn er weinige waarbij wij dit met zo weinig aarzeling doen.