A Tribe Called Quest :: We Got It From Here… Thanks 4 Your Service

82796879

2016 zal ongetwijfeld de muziekgeschiedenisboeken ingaan als een jaar waarin de ene muzikale held na de andere het leven liet. Tussen de Bowies, Princes en Cohens van deze wereld stierf ook een hiphoplegende: de betreurde Phife Dawg. Een half jaar later komt zijn band A Tribe Called Quest aanzetten met een nieuwe plaat die het sluitstuk moet vormen van hun oeuvre.

Dat hadden we eerlijk gezegd niet zien aankomen. Vorig jaar schreven we nog een stuk over hun recent heruitgebrachte debuutplaat, waarin we sterk vertrokken vanuit het idee dat dit een afgesloten hoofdstuk van de hiphopgeschiedenis was. De dood van Phife Dawg enkele maanden later leek dat enkel maar te bevestigen. Ware het niet dat Dawg en zijn maten (Q-Tip, Ali Shaheed Muhammad en ook de opnieuw aan boord gehesen Jarobi) op dat moment klaarblijkelijk volop bezig waren een nieuwe plaat op te nemen. Als laatste eerbetoon aan Phife Dawg kan dat dan ook tellen. Geen berusting over of cryptische verwijzingen naar het aanstormende einde zoals bij Cohen en Bowie hier, maar een plaat die de schwung van de eerste drie ATCQ-klassiekers weet te vatten en een waardiger slot aan dat verhaal verleent dan het wat flauwere The Love Movement uit 1998. Dat heet eindigen met een knal.

Vanaf opener “The Space Program” is immers duidelijk dat de introspectie van de laatste plaat hier ruimte heeft moeten maken voor die bevlieging, dat plezier scheppen in het rappen en die opjuttende sonische sfeer die altijd al de grootste sterktepunten van de band waren. Akkoord, er zijn hier zeker enkele serieuzere momenten te vinden: de verkiezingen en de gepolariseerde politieke en raciale sfeer van de Verenigde Staten in recente tijden komen aan bod in het melancholische “The Killing Season” en het diep beukende “We The People”. Op “Lost Somebody” proberen Q-Tip en Jarobi het verlies van hun rijmpartner Phife in woorden om te zetten, maar het gros van We Got It From Here… Thanks 4 Your Service steunt opnieuw op de gouden combinatie van beats en rhymes waarmee de groep zich destijds in de schijnwerpers plaatste.

Waar We Got It From Here vooral in uitblinkt, is een brug slaan tussen dat legendarische oeuvre en het heden. De plaat doet meermaals denken aan ouder spul van de band, maar weet tegelijkertijd ook een fikse hedendaagse touch mee te geven. Dat is zeker zo op het vlak van productie, waarbij de jazz-samples en vuile breakbeats worden opengetrokken naar een rijk sonisch palet zoals de beste recente hiphopplaten dat ook doen. Twee leveranciers van zulke platen, Kendrick Lamar en Anderson .Paak komen hier overigens een potje meerappen (Kanye West draaft ook ergens op, maar dat is minder memorabel), de eerste met een technisch hoogstaand maar wel kort vers waarmee hij Phife Dawg het vuur aan de schenen legt op “Conrad Tokyo” en de tweede die met zijn vocale presence uitschieter “Movin Backwards” domineert. Voor .Paak de zoveelste bevestiging dat 2016 zijn boerenjaar is.

De grootste showspeler is misschien wel Busta Rhymes, die de energie van zijn beste prestaties op die vroege Tribe-klassiekers opnieuw weet te vatten in verscheidene bijdrages, en dan vooral met die typerende halfgare flow op de instant headnodder “Mobius”. Ook Jarobi, die niet meer dan een klein rolletje had op de eerste Tribe-plaat en zich daarna op een kokscarrière gooide, weet zich hier verschillende keren te laten opmerken met uitstekende verzen. In zekere zin is deze plaat, door die weelde aan rappers die topprestaties leveren, op het vlak van vocals misschien wel het meest uitgebalanceerde album in de ATCQ-discografie. Q-Tip is hier niet het absolute centrum van de aandacht zoals voorheen vaak het geval was (al ontbreekt het allerminst aan momenten waarop hij zich van z’n beste kant laat zien), maar degene die het talent rond zich verzamelt en de energie kanaliseert in een redelijk coherent geheel.

Een klassieker van begin tot einde zoals de eerste drie ATCQ-platen dat waren is We Got It From Here dan weer niet. Daarvoor voelen de tekstuele keuzes soms wat te ad hoc, te weinig op elkaar afgestemd, en zijn sommige productiekeuzes wat vreemd (die ontsporende drums op Lost Somebody bijvoorbeeld) De verscheidene leden van de groep hebben weliswaar allemaal iets te vertellen, maar zitten niet noodzakelijk op dezelfde lijn. De titel draagt daar alleen maar toe bij: een suggestie van Phife Dawg die de andere leden niet echt begrepen, maar die ze als eerbetoon aan de overleden kameraad dan maar behouden hebben.

Veel meer dan detailkritiek is dat allemaal echter niet, want qua verrassingsvoltreffer van het jaar kan deze plaat tellen. We Got It From Here… Thanks 4 Your Service is niet enkel een waardig einde aan het ATCQ-verhaal en een mooi afscheid van Phife Dawg, het is tout court een goeie hiphopplaat die we ongetwijfeld nog jaren zullen blijven draaien.

Release:
2016
http://www.atribecalledquest.com
https://www.facebook.com/ATribeCalledQuest/
Epic

verwant

Eindejaarslijstje 2022 van Philippe Nuyts

Globaal gezien wint elk jaar tegenwoordig een lelijkheidsprijs. De...

Eindejaarslijst 2022 van Jef De Ridder

Dit was voor mij geen jaar van de gitaar....

Kendrick Lamar :: Good Kid, m.A.A.d. City (2012)

Tien jaar geleden verscheen Good Kid, m.A.A.d. City, Kendrick...

Kendrick Lamar :: Mr. Morale & The Big Steppers

Op zijn vijfde kijkt Kendrick Lamar lang en diep...

Thundercat

9 april 2022De Roma, Borgerhout

In het adresboekje van wonderbassist Stephen ‘Thundercat’ Bruner kom je wel wat namen tegen. Op de eerste plaats Flying Lotus, op wiens platenlabel Braindfeeder hij al vier platen uitbracht. Vlak onder producer FlyLo: vaste kompaan Kendrick Lamar, op wiens magnum opus To Pimp A Butterfly Thundercat voor het gros van de baslijnen tekende. En verder op de lijst: muzikale vernieuwers zoals Kamasi Washington, Erykah Badu, Childish Gambino, Louis Cole, Ty Dolla $ign en Steve Lacy. Zelfs Prince was fan! Om maar te zeggen: Thundercat is waanzinnig hot. Maar Thundercat is gewoon ook waanzinnig goed bezig. Met zijn laatste album It Is What It Is uit 2020 scoorde hij onlangs een Grammy Award for Best Progressive R&B en bevestigde hij zijn transitie van topmuzikant tot superster. De inspiratie voor de opvolger van Drunk uit 2017 vond Bruner jammer genoeg in het overlijden van Mac Miller. Als een hommage aan zijn vriend en medemuzikant maakte hij een album over liefhebben en verliezen, volgens het fatalistische inzicht dat de dingen zijn wat ze zijn. Maar de vijftien vaak korte songs, samengebald tot een krachtig kunstwerk van 38 minuten lang, nodigen de luisteraar ook uit op een onweerstaanbaar muzikaal feest. Met zijn zwoele falsetstem verrijkt met effecten en zijn eigenzinnige mix van soul, funk, jazz, hiphop en elektronica creëert Bruner intimistische en tegelijk uiterst dansbare klanksculpturen. Thundercat live bezig zien is een belevenis. In 2017 stond hij met een band met even fantastische muzikanten op het podium van De Roma en maakte hij van elk nummer een waanzinnig nieuwe versie. “Thundercat trakteerde het publiek op een bijna twee uur durende beleving, die bij een loutere luisterbeurt van de platen onmogelijk verkregen zou kunnen worden”, vatte De Beren Gieren het samen. “Miraculeus hoe snel en geïnspireerd zijn vingers over de arm van zijn zessnarige basgitaar dansten”, schreef De Standaard na een eerder passage in ons land. Mis deze unieke ontmoeting met het wonder van de hedendaagse R&B niet! Bron: ©de Roma

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in