Het was een van de mooiste debuten die we al te horen kregen in België, dat Tidal Motions van het Antwerpse duo Echo Beatty. Nonetheless biedt zichzelf aan als een logisch vervolg: diezelfde diepgang en opslorpende melancholie, maar dan nog wat meer uitgepuurd.
Al valt een zekere verschuiving redelijk snel op: werden de arrangementen van Tidal Motions nog gedomineerd door de intrigerende zelfgebouwde instrumenten van Jochem Baelus, dan klinkt de band hier vaker wat “organischer”, meer aangedreven door de klanken van instrumenten die je verwacht in de context van een rockband. “Soldier On Furlough” toont dat bijvoorbeeld goed aan: postrockgitaren kronkelen zich om elkaar heen, diep bonkende drums stuwen de song voort, en Annelies Van Dinter’s klok van een stem schalt er doorheen als een sirene door een storm. Of neem de aardse, maar tegelijkertijd bijna poppy blues van “Hunger Hunger” waarin akoestische en elektrische gitaren aan elkaar gelijmd worden door goedgemikt drumwerk.
Elders duiken opmerkelijke geluiden natuurlijk nog steeds op. Hoor bijvoorbeeld die ondefinieerbare, op een half verdronken marimba gelijkende klanken die “In Circles Over The Plains” in gang zetten. De sonische diversiteit zorgt ervoor dat Echo Beatty zonder veel moeite een eigen identeit weet neer te zetten, al steken ze daarbij invloeden niet bepaald onder stoelen of banken. Third van Portishead blijft een naaste verwant, zeker door Van Dinter’s volle stemgeluid dat meteen aan Beth Gibbons doet denken. Daarnaast is ook veel van het meer richting postrock neigend materiaal dat op Constellation Records wordt uitgebracht een goede referentie. Toch siert het Echo Beatty dat ze nergens als een doorslagje klinken. Inspiratie is informatie, geen blauwdruk.
Prijsbeest op deze plaat is wellicht de oudere track “Ravel Ravel” die de plaat op gang mag trekken. Het nummer verscheen al eens eerder op een 7” single, maar in deze versie kreeg het wat meer body mee, wat de song duidelijk boven zichzelf doet uitstijgen. Elders echter ook genoeg moois te rapen: “The Shadows” is meeslepend en intrigerend tegelijkertijd met opmerkelijke synthklanken, de refreinen van “Spastic Dancers” rijzen op uit een zompig moeras van ondefinieerbare, vervormde geluiden en weten zo de luisteraar helemaal in te pakken. Meer contemplatief klinkt de band in het verstilde “The Boat” en het door synthesizers aangedreven “Knots”.
Kortom, een overtuigende bevestiging, deze tweede plaat van Echo Beatty. Verrassen doet de muziek misschien niet meer zo sterk als bij het debuut, aan kwaliteit is er anderzijds nauwelijks ingeboet.
Echo Beatty speelt nog verscheidene keren in Vlaanderen in de komende maanden, onder meer op Boomtown op 22 juli en op Pukkelpop op 20 augustus.
