De kinderafdeling van een ziekenhuis als locatie voor een humorstrip. Reken op Zidrou om dat op een geslaagde manier uit te werken. In Kale Kop werkt hij samen met oude rot Serge Ernst.
In 2011 leurden Serge Ernst en Zidrou bij verschillende uitgeverijen met hun project Kale Kop. Een humorstrip over de kinderafdeling in een ziekenhuis bleek echter voor bijna alle uitgevers een brug te ver. Ze wilden zich er geen van alle aan wagen. Enkel Dupuis en Bamboo wilden de sprong wel wagen, zeker met de toen groeiende populariteit van Zidrou. De auteurs kozen voor het ‘kleinere’ Bamboo, dat de laatste jaren wel aanzienlijke verkoopcijfers kan voorleggen met hun uitdijende humorfonds. In 2012 verscheen het eerste deel en de respons was eenduidig positief. Sindsdien verschenen er al vier albums (met een vijfde in het vooruitzicht) en ontvingen de auteurs verschillende prijzen.
Kale Kop is de bijnaam van Zita, een meisje dat met een hersentumor verblijft op de kinderafdeling van een ziekenhuis. Haar moeder komt haast nooit op bezoek en dus zijn de andere kinderen en het personeel van het ziekenhuis zowat haar nieuwe familie geworden. In dit eerste deel draait het verhaal vooral rond het organiseren van een verjaardagsfeest voor Kale Kop. Langs dat dunne gegeven verweeft Zidrou verschillende plotlijnen die de personages aan de lezer presenteren en die vooral de sterke banden tussen die personages in de verf zetten.
Het verwerken van een zware thema, hier ongeneeslijk zieke kinderen, in een humorstrip, lijkt een op voorhand verloren zaak. Toch slaagde Zidrou er nog maar eens in om dit taboe te doorbreken en de humor te combineren met een menselijke invalshoek. Met Kale Kop valt te lachen én te huilen en net die combinatie maakt het scenario van Zidrou zo uniek. Naar het einde van het album gaat hij resoluut voor het sentiment van de lezer, maar toch verhult hij ook de donkere kanten van Kale Kops verblijf in het ziekenhuis niet.
Met Serge Ernst heeft Zidrou voor de verandering eens een ervaren auteur aan boord gehaald. Ernst debuteerde quasi recht van de schoolbanken met een wekelijks Knipoogje in het stripblad Kuifje aan het einde van de jaren ‘70. Hij werkte aan verschillende reeksen voor uitgeverij Le Lombard tot hij aan het begin van de jaren ‘90 de overstap maakte naar Dupuis met de gagreeks De Zappers. Die reeks veranderde in 2005 van naam naar Zapping Generation om meer aansluiting te vinden bij de revolutie in de mobiele technologie. Toch leek ook het vuur toen uit de reeks verdwenen te zijn. De ontmoeting met Zidrou kwam daarom eigenlijk op een ideaal moment om een nieuwe sprong te wagen. Naast de kwaliteiten van de auteurs heeft de groeiende populariteit van Zidrou Kale Kop zeker geen windeieren gelegd.
Strip 2000 heeft met Kale Kop een bijzonder relevant stripverhaal binnen gehaald. De reeks is geschikt vanaf een jonge leeftijd. Het zijn in Frankrijk immers ook heel wat jeugdjury’s die de reeks al onderscheiden hebben. Bovendien kan de reeks ook helpen om een nog bestaand taboe verder te doorbreken en bespreekbaar te maken. Heel veel kinderen hebben hiermee te maken en het kan hen alleen maar helpen zich geen outcast of freak te voelen maar gewoon een kind als elk ander dat iets heel ergs overkomt.
