In een twintigtal episodes reist enola de wereld rond. Kriskras de wereldbol doorkruisend belichten we een selectie muziek die aan zelf te bepalen prijs kan gedownload worden op zulke nobele websites als Bandcamp en Freemusicarchive: een twee- à driewekelijkse selectie van twijgjes uit de internationale wildgroei aan kleine releases. Zesde etappe: Spanje.
26. Toundra
Een band die ondertussen al een respectvol parcours heeft afgelegd in de postrock en postmetal-scene. Hun tweede plaat II mag dan enkele jaren oud zijn (hun laatste worp heet logischerwijze IV), het mag duidelijk zijn dat de Madrilenen ook twee platen geleden al uitstekende kwaliteit in petto hadden. Een goed uitgebalanceerd geluid dat naast het betere beukwerk ook ruimte laat voor atmosferische momenten, zoals de akoestische intro “Tchod” of de korte oosterse meditatie “Völand” die sterk naar Led Zeppelin’s folkescapades neigt. Prijsbeest is wellicht de gigant “Magreb”, een tien minuten durend epos dat inderdaad de pieken en dalen van het Maghrebijnse Atlas-gebergte lijkt te verklanken en dat naadloos overloopt in het vurige “Zanzibar”. Toundra behoort tot dat select clubje groepen die weinig nieuws aan de tafel brengen in het postrockwereldje, maar die door een foutloze en bijzonder geïnspireerde uitvoering toch volledig weten te overtuigen.
27. Cuarto
Als een kruisbestuiving van Tunng en The Books bakent deze jonge Barcelonees (tegenwoordig wonend in Londen) zich een eigen hoekje af in de wereld van verkapte gitaren en gevarieerde stemsamples. Alle klanken op zijn debuut Self-titled (evenzeer goed gerief overigens) werden door een gitaar voortgebracht, en ook op deze meer elektronische ep Segundas Partes lijkt het merendeel van de clicks, cuts, glitches en melodieën voort te komen van gefrunnik aan snaren en de houten klankkast, zij het dus door de mangel van een computerprogramma gehaald. De gevarieerde stemsamples zorgen voor een dynamische en vaak grappige lading, zoals dat ook bij The Books vaak het geval was. In vergelijking met die groep klinkt Cuarto’s muziek wel elektronischer en meer toegespitst op een bepaalde folksound. Dat zorgt gelukkig wel voor een coherente en amusante luisterervaring, tegelijkertijd doordrongen van humor en melancholie.
28. DOLMENN
Nog meer lekkers uit Barcelona in de vorm van stevig scheurende psychrock. Ook hier weer weinig nieuws te rapen, maar wel een uitstekende exponent van de vuilere stoner en psych regionen van de hard rock wereld. Veel Kyuss en Black Sabbath verering dus, maar Dolmenn weet zich vrij goed van het gros van hun peers te onderscheiden door kwaliteit aan te leveren. De vocals zijn weliswaar behoorlijk zwaar en neigen nogal richting zwaardere metal, maar de relatief verfijnde songschrijverij biedt daarbij een tegengewicht. In elk geval een band die misschien wel een plaatsje verdient op de affiches van Desertfest of Yellowstock.
29. Novak
Fijne indie rock uit Madrid. Goed geluisterd naar het rockende werk van pakweg Radiohead, maar toch met genoeg eigen identiteit. Del Limba Al Desierto is ondertussen al een vijftal jaar oud en de groep lijkt tegenwoordig niets meer uit te spoken (’t is te zeggen, er valt simpelweg niets te vinden), maar deze plaat is in elk geval goed genoeg om te ontsnappen aan de vergetelheid van de tijd. Dat is vooral de verdienste van een breeddenkend geluid waarin evenwichtig plaats gemaakt wordt voor rustpunten en vurige uitspattingen, zoals de finale van “Big Bang”. Afgezien van de taal klinkt de muziek eerder internationaal, al zal de getrainde luisteraar in “En La Plaza” misschien wel enkele akkoordenreeksen horen die lichtjes richting flamenco neigen. Wie de eigenzinnige rock van Mombojo enkele weken geleden kon smaken (zie onze Braziliaanse tips), zal ook Novak wellicht kunnen pruimen, al zijn de Madrilenen wat minder eclectisch.
30. De Spaanse beat scene
Een vaste waarde in deze reeks zijn jonge wolven die zich in navolging van de Los Angeles beat scene (rond collectieven als Brainfeeder en Wedidit) inschrijven in een mondiale gemeenschap van beatmakers. Dat is niet anders voor Spanje, waar opnieuw een behoorlijke weelde aan materiaal te vinden is. Een goede introductie vormt deze compilatie samengesteld door het label Ethereal Lab uit Valencia, waarop een resem Spaanse beatmakers songs aanleveren die perfect te situeren zijn in de spacy en funky chillax-middens waar figuren als Jay Dee en Madlib halfgoden zijn. Verschillende van die artiesten brachten ook al ep’s uit bij hetzelfde label, dus opnieuw een mooie gelegenheid om die Bandcamp-pagina verder te exploreren. Zijn dit soort compilaties vaak nogal oneven collecties, dan weet deze verzameling toch een opmerkelijke coherentie aan de dag te leggen en zijn er nauwelijks inzinkingen te horen.
Lees ook onze vorige etappes:
Eerste etappe: Turkije
Tweede etappe: Frankrijk
Derde etappe: Brazilië
Vierde etappe: Zuid-Afrika en Namibië
Vijfde etappe: Polen
