Schrijven is schrappen. Dat geldt wellicht nog meer voor het samenstellen van een eindejaarslijstje. Zeker in een jaar dat bol stond van de sterke platen. Na lang wikken en wegen: de 10 uiteindelijke laureaten!
- Kamasi Washington :: The Epic dé tour de force van 2015. Een drie uur durende rollercoaster door de jazzgeschiedenis die uit z’n voegen barst van de passie, ambitie en creativiteit. Bovendien staat deze gigant met z’n spannende smeltkroes van stijlen ook nog eens met beide voeten in het heden.
- Sufjan Stevens :: Carrie & Lowell Stevens rekent af én verzoent zich met z’n verleden en in het bijzonder met z’n mama. Een catharsis in 11 pareltjes van atmosferische spookfolk die diepe krassen in het hart achterlaten.
- Raketkanon :: RKTKN #2 Omdat we deze het vaakst gedraaid hebben. Omdat een pak rammel al eens deugd doet. Omdat headbangen en spastisch rondhossen op thuiswerkdagen plezant is. Omdat we allemaal de waanzin in ons dragen.
- Deafheaven :: New Bermuda blackmetal die meer dan ooit in de zon baadt. Met een nog breder stijlenpalet zetten deze Californiërs de poort naar de hel op een nog grotere kier. Postrock, ambient, shoegaze, progrock, …: voor elk wat wils!
- Father John Misty :: I Love You, Honeybear J. Tillman is dood, lang leve Father John Misty. Geen aardedonkere folk meer, maar maximalistische pop in multicolor. Opulent en weelderig zonder pompeus te worden. Faut le faire!
- Kendrick Lamar :: To Pimp A Butterfly zowel muzikaal als tekstueel het meest doorwrochte album van 2015. Een inktzwarte dissectie van het verleden, heden en de toekomst van de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de VS. Hiphop met branie en hersens!
- Tobias Jesso Jr. :: Goon California Dreaming zongen The Mamas & The Papas, maar voor deze Canadees bleek Los Angeles een nachtmerrie. Gelukkig puurde hij uit z’n mislukte avontuur dit juweeltje van klassieke, maar beklijvende pianopop. Randy Newman knikt goedkeurend.
- Björk :: Vulnicura nog een muzikale catharsis. Niet over familie zoals bij Sufjan Stevens, maar over een relatie in staat van ontbinding. Een zwarte poel van strijkers met opborrelende elektronica van Arca en The Haxan Cloak. Haar beste plaat sinds Vespertine en ook het donkere zusje van dat album.
- Flying Horseman :: Night Is Long de grootstad was nooit dreigender, sensueler, beklemmender en fascinerender met de donkere romantiek van Flying Horseman in de oren. Bert Dockx en co leggen de lat na het magistrale City Same City nog hoger. Internationale klasse!
- STUFF. :: STUFF. Wat als… Aphex Twin, Beastie Boys, George Clinton en John Coltrane aan het jammen slaan? Het debuut van dit veelzijdige vijftal komt dicht in de buurt van het denkbeeldige resultaat. Een dikke middenvinger richting het hokjesdenken. In 2016 komen ze al op de proppen met een nieuw project. Benieuwd!!!
