De naam François Dermaut stond tot voor kort synoniem met wat stoffige historische strips. In Rosa toont hij zich in een nieuwe gedaante, die van een rasverteller met gevoel voor humor.
In een klein dorpje in Normandië aan het begin van de twintigste eeuw. Wanneer de mannelijke klanten van het kleine café van Rosa in een discussie over elkaars viriliteit verwikkeld raken, lijkt er maar één echte oplossing te bestaan. Een wedstrijd tussen de lakens zal uitsluitsel moeten brengen. Bij aanvang is het dorp verontwaardigd over dit initiatief. Wanneer er meer en meer deelnemers komen en de inzet zo stelselmatig verhoogt, maakt die verontwaardiging even snel plaats voor hebzucht en competitiviteit. De kleine kanten van de mens worden messcherp gefileerd. Rosa is een sterke satire en tegelijk een ode aan de oude dorpsmentaliteit waarin het leven nog eenvoudiger was. Aan het einde van dit eerste deel van het tweeluik gaat de wedstrijd ook effectief van start.
De Weddenschap is een mix van de plattelandshommage Magasin General en wat stoutere elementen. De rode draad van de potentiewedstrijd is echter dun en dient vooral om verschillende personages op eenzelfde situatie te laten reageren. Als een komedie over de condition humaine zalft en slaat Rosa tegelijk. Het verhaal van deze reeks is van de hand van Bertrand Ollivier, maar het was François Dermaut die het tot een scenario verwerkte. Voor het eerst werkte deze Franse ambachtsman op basis van een eigen scenario. Voor een debuut als scenarist kan het resultaat tellen: Rosa overtuigde ons zonder meer en maakte ons bijzonder benieuwd naar het afsluitende album.
Tijdens het maken van dit album onderging Dermaut een zware kankerbehandeling. In een doorleefd voorwoord schetst hij de moeizame totstandkoming van De Weddenschap. Het maakt duidelijk dat dit album het werk van een gepassioneerd kunstenaar is. Ook het faillissement van een eerste uitgeverij (12Bis) zorgde voor oponthoud, maar betekende geenszins het einde van het project. Via Glenat vond de reeks alsnog een onderkomen en na de revalidatie begon Dermaut ook opnieuw te tekenen. Rosa is zonder twijfel zijn meest persoonlijke project. Nochtans is hij bij striplezers vooral bekend van de reeks (De Wegen van) Malefosse, die hij tot 2004 tekende op scenario van Daniel Bardet. Nadien verschenen in een nieuwe reeks met dezelfde figuren nog twee delen op scenario van Xavier Gelot. Wat ons betreft, is Rosa zijn magnum opus. Uiteraard zal de kwaliteit van het slotdeel maken of deze overtuiging zal standhouden.
