Dupuis bundelt opnieuw een klassieker uit het rijke fonds van Vrije Vlucht. Tegelijk brengt het een ouder werk van de populaire Jean-Pierre Gibrat opnieuw onder de aandacht. Klasse en gratie waren al aan het einde van de vorige eeuw het keurmerk van Gibrat, zo getuigt Het Uitstel.
Tekeningen als verleidingswapen. Dit klinkt behoorlijk absurd, maar wanneer je het oeuvre van Jean-Pierre Gibrat leert kennen, begrijp je wat die eerste zin betekent. Met Het Uitstel maakte Gibrat aan het einde van de jaren ’90 zijn intrede in de prestigieuze collectie Vrije Vlucht van Dupuis. Zijn elegante en zachte tekenstijl hadden het toen al in zich om de lezers te verleiden: zachte kleuren, een historische setting en een intrigerend en ontwapenend vrouwelijk personage. Met Het Uitstel combineerde hij deze elementen voor het eerst met succes ook in het Nederlands. Sindsdien is hij uitgegroeid tot een vaste waarde in het Europese beeldverhaal. Dat verklaart wellicht deze integrale uitgave van het oorspronkelijke tweeluik. Voor ons meteen ook de uitgelezen gelegenheid om Het Uitstel nog eens te onderwerpen aan een kritische lezing.
Julien ontsnapt tijdens de Tweede Wereldoorlog uit een trein die hem richting dwangarbeid in Duitsland brengt. Wanneer die trein even verder verongelukt, is iedereen ervan overtuigd dat Julien overleden is. In zijn thuisdorp Cambeyrac wordt Julien begraven, alleen blijkt het te gaan om een jongen die Juliens paspoort had gestolen. Julien zelf duikt onder in een huis in Cambeyrac, en telt daar het verloop van de dagen. Enkel zijn tante Angèle is op de hoogte van dit alles en zij helpt hem aan voedsel. Julien volgt het verloop van het oorlogsleven in Cambeyrac. Wanneer de Duitsers dichterbij komen en het geweld zijn intrede doet in het dorp, blijft Julien afzijdig. Tegelijk kan hij zijn geliefde Cécile enkel vanop afstand bekijken. Wanneer enkele mensen op de hoogte raken van Juliens geheim, wordt het alleen maar moeilijker om dit geheim te houden. Wie goed is en wie slecht, wordt alleen maar onduidelijker, hoe verder de oorlog vordert.
Hoewel Gibrat excelleert in prachtig tekenwerk, besteedt hij ook erg veel aandacht aan het scenario. Zo is Het Uitstel een karakterdrama met complexe figuren. Niemand is helemaal goed. Julien is daarvan nog het meest treffende voorbeeld. Hoewel sympathiek, blijft hij toch ook een laffe angsthaas die zeker geen pure held is in dit verhaal. Tegelijk is Het Uitstel een sterk voorbeeld van een oorlogsverhaal. Gibrat vermijdt om al te veel geschiedkundige feiten uit de oorlog te tonen. Zijn interesse gaat eerder uit naar de mensen die de oorlog over zich heen krijgen. De locatie van het kleine dorpje is daarvoor de perfecte plek. Als een soort huis clos ontspint zich de plot. Nu en dan maakte Gibrat het in Het Uitstel nog nodeloos moeilijk door verwarrende overgangen tussen personages. Tegelijk bleef een personage als Paul erg lang onderbelicht, terwijl hij in het tweede deel van het verhaal net een essentiële rol te spelen had. De aanloop naar de onthulling van het geheim aan Cécile laat in het algemeen te lang op zich wachten, waardoor het eerste hoofdstuk na een tijdje wat gaat vervelen. Gelukkig trekt Gibrat dit in het tweede deel helemaal recht.
Sinds Het Uitstel maakte Gibrat voor Vrije Vlucht nog Elke Raaf Pikt en Eerlijke Lui (met tekeningen van Christian Durieux). Nadien bracht Daedalus al drie delen van de meest recente reeks Mattéo. Een integrale uitgave van de doorbraakstrip van Jean-Pierre Gibrat lag dan ook in de lijn der verwachtingen. Het Uitstel is alleszins één van zijn sterkste strips, door de knappe vondst van Julien die als afwezige observator het leven in het dorp tegelijk volgt, en meemaakt. Grijp de kans om (opnieuw) kennis te maken met een klassiek tweeluik uit de collectie Vrije Vlucht.
