Sommige strips moeten niet langer voorgesteld worden. Zo is Largo Winch een van de meest populaire reeksen van de laatste 20 jaar. Toch blijft ook het nieuwe, negentiende deel, meer dan de moeite.
We zien het zo vaak. Een reeks start veelbelovend, kent een groot succes, en zakt dan na enkele delen weg in oeverloze herhalingen en uitgebluste tekeningen die vooral mikken op het verder in stand houden van het succes. Op die manier kunnen reeksen tientallen jaren verder teren op het lezerspubliek, dat gewoon elk jaar ‘het nieuwe album’ wil kopen om de reeks volledig te houden. Toch zijn er van die uitzonderingen waarbij de auteurs er voor blijven gaan. Elk album wordt met zo’n gedrevenheid gemaakt, alsof de lezer elke keer opnieuw overtuigd moet worden en ook de uitgeverij nog niet gelooft in de toekomst van de reeks. Met Crossfire, het negentiende deel in de reeks, lijken Philippe Francq en Jean Van Hamme opnieuw zo’n eerste deel gemaakt te hebben. Niets is echter minder waar.
Largo Winch is een succesmachine. De reeks is het echte vlaggenschip van uitgeverij Dupuis, met onder andere ook twee redelijk succesvolle films over ‘de miljardair in spijkerbroek’. Toch houden de auteurs de teugels van de reeks strak in handen. Tot ergernis van de uitgeverij laat tekenaar Philippe Francq zijn werkritme niet opdrijven, met een constante kwaliteit tot gevolg. Ook in Crossfire blijft het tekenwerk van een bijzonder hoog niveau, met sublieme decors en tal van details. Ook scenarist Jean Van Hamme werkt traditiegetrouw in tweeluiken die telkens een andere locatie én een andere thematiek van de zakenwereld bieden. Tegelijk blijft hij trouw aan zijn vaste personages. Hij geeft af en toe iets prijs over hun verleden en houdt ze op die manier fris en aantrekkelijk voor de lezer. Zo krijgen we in Crossfire een korte blik op het verleden van Miss Pennywinkle, die op deze manier ook meer wordt dan enkel de karikatuur van de norse secretaresse. Toch staat zoals altijd in Largo Winch het avontuur centraal. In dit openingsdeel van het nieuwe tweeluik worden opnieuw de pionnen uitgezet en valt Largo Winch opnieuw ten prooi aan een complot.
Deze keer hebben moslimextremisten de miljardair in het vizier om te dienen als voorbeeld. Maar zijn het wel de extremisten zelf die achter de operatie zitten en wie heeft er in dit verhaal eigenlijk géén dubbele agenda? Tegen de achtergrond van het hectische Londen serveren de auteurs opnieuw een sterke mix van actie en humor. Bovendien komt Largo nog eens de echte liefde tegen, wat ondertussen ook al enkele albums geleden was. Jammer genoeg zijn de toekomstperspectieven van de oprechte liefdesobjecten van onze held nooit erg duurzaam. Hopelijk tovert Jean Van Hamme in dit geval dan ook een verrassende wending uit zijn hoed.
Met Crossfire bevestigen Philippe Francq en Jean Van Hamme voor de zoveelste keer de status van Largo Winch als topper onder de avonturenstrips. Zowel het scenario als de tekeningen kunnen perfect gelden als een schoolvoorbeeld voor andere scenaristen en tekenaars. Tegelijk is Largo Winch hiermee het beste pleidooi tegen te strakke deadlines die de uitgevers (en de lezers) bij populaire reeksen vaak wensen.