The Germans + Gruppo Di Pawlowski :: 8 april 2014, Vooruit

Dit jaar kan (en kon) u Mauro Pawlowski weer in zijn verschillende gedaantes aan het werk zien: met dEUS, met popband Hitsville Drunks, momenteel met het asociale feestorkest Gruppo Di Pawlowski van wie net Neutral Village Massacre verscheen en binnenkort wellicht ook in de vorm van Maurits Pauwels, het pseudoniem waarmee hij Nederlandstalige liedjes uitbrengt.

Pawlowski kwam ditmaal naar de Balzaal van de Vooruit afgezakt met schoon volk als Elko Blijweert (Dead Man Ray), Pascal Deweze (Sukilove, Bloken Glass Heroes, Metal Molly), Sjoerd Bruil (Sukilove, Hitsville Drunks), Jeroen Stevens (Black Cassette) en Ben Younes (ex-The Rott Childs); allemaal bevriende muzikanten die hij rond zich verzamelde toen de organisator van Mauroworld hem in 2007 vroeg om het voorprogramma te spelen van een coverband van … The Evil Superstars.

Dat zootje ongeregeld trok begin dit jaar naar Chicago om zijn debuut Neutral Village Massacre in te blikken en doet nu zo goed als elke concertclub in Vlaanderen (van Diksmuide over Brussel tot Antwerpen) aan om dat wapenfeit voor te stellen — of beter: om een spoor van vernieling te trekken. Want de zes muzikanten verkeren in bloedvorm. Eigenlijk altijd, of ze nu pop, jazz, rock of noise spelen. Als ze maar op een podium staan.

Maar eerst wordt het talrijk opgekomen publiek, dat de zaal echter niet helemaal doet vollopen, duizelig gedraaid door een andere band die een hekel heeft aan het bewandelen van platgetreden paden: The Germans. In 2004 strandde de experimentele band in de halve finale van Humo’s Rock Rally, nadien gooiden deze heren hoge ogen of trokken ze gefronste wenkbrauwen — het is te zien hoe je het bekijkt — met twee langspelers. In 2013 speelden ze enkele optredens met de hulp van Boris Zeebroek (Hong Kong Dong), maar de Vooruit is de eerste afspraak van 2014. Daar wordt welgeteld één nieuw nummer voorgesteld van de plaat die dit najaar verschijnt.

En: feest, want het is weer niet bepaald toegankelijke kost. Voor de mokerdrums ons om de oren vliegen en de krijsende gitaarnoten de oren pijnigen, is het eerst nog minutenlang zweven op kleurrijke synthlaagjes, alsof Pink Floyd even om de hoek komt loeren. Wanneer het geheel uitbarst, lijkt zanger Jakob Ampe bij momenten een bezwerende sjamaan die aan de LSD zit. Pas op, dit is geen metal of noise, wel integendeel. Maar je kan er ook geen genre op kleven.

Het tweede deel wordt dan weer verder gedreven door een repetitieve drumbeat en dito bassen van Timothy Jacobs. Ook hier zorgen de gitaren en synths weer voor een aanzwellend geluid waarin je gedesoriënteerd raakt. Het is duidelijk: op hun volgende plaat snijden The Germans de grens tussen boeiende muziek enerzijds en moeilijkdoenerij anderzijds weer heel dun. Heeft dat allemaal wel zin? Ja. Die spanning maakt het alleen maar interessanter.

Wat The Germans (tegenwoordig) doen met elektronica, doet Gruppo Di Pawlowski met chaotische gitaren: tussen doorgedraaide waanzin en muzikaal vertier zweven. Une petite histoire: de muziek van de groep vindt zijn oorsprong in de chaos van Somnabula, een van de meest experimentele uitspattingen van Pawlowski die hij opnieuw tot leven wekte met Otot. Het geniaal gekke “Phone Calls From A Ruin” dateert bijvoorbeeld uit de -tijd; live domineren de tot op het bot kervende riffs van Elko Blijweert en de Zapaiaanse vocale uitbarstingen van Pawlowski.

Vooral “Do The Watching The Ex-Wives Dance” mag misschien meer riff dan de benaming ‘nummer’ waard zijn, het is een oprecht smerige compositie waarin The Jesus Lizard en zelfs het gekste van Evil Superstars niet ver weg lijken. Gruppo Di Pawlowski is gelukkig meer dan een nostalgische band. Zo is “The Oldes Goddess Of All” geen loepzuivere avant-garde, geen noise, geen doom. Maar wel zo rommelig dat het geniaal is. Toch één zekerheid dan.

Verder in de set laten Pawlowski en de zijnen de oren behoorlijk afzien met een verschroeiende cover van “Jonge Helden” van Arbeid Adelt, maar dan moet “Experiments In Haste” nog passeren. De onstuimige drums, opzwepende gitaren en vooral de teksten van Pawlowski (‘Halalalala-halala-haj’) doet het publiek spartelen als een kip zonder kop. De zang, gitaren, synths of drums: alles staat op ontploffen bij Gruppo. Alles kan ook: let maar op de foute synths in “Looking For A People”. Het muzikaal geweld van Gruppo Di Pawlowski is zinloos, maar geweldig. Wellicht wordt dit waanzinnige orkest met Pawlowski als geniaal gekke dirigent binnen een paar maanden weer opgedoekt. Tot over een jaar of vijf!

htttp:/www.mauroworld.net
V2 Records
Shalmus

aanraders

Glasvegas :: 30 september 2023, Trix

Brexit of niet, net geen tien jaar na de...

Elvis Costello & Steve Nieve

27 september 2023Bozar, Brussel

Elvis Costello en Steve Nieve zijn al bijna vijf...

65DaysOfStatic Plays Wild Light :: 22 september 2023, Trix

Ook in een wereld waarin The Rolling Stones blijven...

Billy Bragg

16 september 2023De Roma, Borgerhout

Zo sympathiek dat ie letterlijk alles en iedereen ontwapent....

Misty Fields 2023 :: Een hitmachine van een andere planeet

Vorig jaar staken we er nog een teen in...

verwant

Mauro Pawlowski :: ”Fucking hell dat klinkt goed. We kunnen gaan zuipen!”

Dan toch nog eens pop. Na twintig jaar vol...

We Are Open 2020

Trix, Antwerpen

"België, wat is dat?", vragen lieden met een slechte...

LES NUITS 2017: Sects Tape + Gruppo di Pawlowski :: 14 mei 2017, Botanique

Halalalalalaaah, halalala hai hai! Mauro heeft zijn Gruppo nieuw...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in