Met bijna twintig jaar op de teller is Amsterdam Klezmer Band haast even oud als de hernieuwde belangstelling voor de balkan- en klezmermuziek zelf. Dat het in zulke omstandigheden belangrijk is om jezelf te blijven heruitvinden, heeft Nederlands beste klezmerband gelukkig goed begrepen, want met Blitzmash besluit het combo nog maar eens in het elektronische remixed-avontuur van 2006 op te gaan.
Of er na bijna twee decennia nog geen sleet zit op de formule van Amsterdam Klezmer Band? Eigenlijk niet, want wereldmuziek is sowieso al geen genre waar je naar luistert om iets nieuws te ontdekken. Je beluistert het eerder om nostalgische redenen en dan is het vooral van belang dat er op gefeest kan worden. Niettemin heeft Amsterdam Klezmer Band het zich niet gemakkelijk gemaakt. Zo probeerde het combo het in 2011 met Katla eens instrumentaal, terwijl invloeden uit Turkije, Afrika en Oost-Europa op datzelfde album evenmin gemeden werden. Remixed uit 2006 tastte dan weer de grenzen tussen het elektronische genre en de wereldmuziek af.
Dat Amsterdam Klezmer Band anno 2014 heel handig blijkt in het jongleren met muziekstijlen, verwondert bijgevolg niet. Dergelijke oefeningen blijken in de vingers te blijven zitten en daar is het feestelijke openingsnummer “Op Je Hoede” meteen een prachtig voorbeeld van. Nadat een ebbenhouten zangeres het nummer met veel enthousiasme inluidt, valt bandleider Job Chajes in met een vettig Nederlands accent waarin hij ronde billen, ronde borsten en nog meer van dat lekkers bezingt. Lijken Joden op het dagelijks journaal nog wel eens een bijwijlen enggeestig volkje? Als het van Chajes afhangt, krijgt u een heel andere kant te zien.
Een logisch gevolg hiervan is dat Amsterdam Klezmer Band niet hoeft onder te doen voor Balkan Beat Box, wellicht de bekendste groep uit het genre. Balkan Beat Box verlegde met veel hiphop en elektronica de grenzen uiteraard nog wel net iets verder, maar heeft hierdoor tegenwoordig zo’n koele klank, waardoor het feestelijke er een beetje van af is. Dat is niet het geval met Amsterdam Klezmer Band, want ondanks een beweging in de richting van andere culturen en de elektronische verdieping klinkt het goedje nog altijd heel warm. Een mooi eclectisch voorbeeld hiervan is “Rokjesdag”, dat begint met electronica, vervolgens een enkele reis richting Turkije maakt, maar toch altijd heel luchtig blijft doordat Chajes er nu en dan een lijntje Nederlandstalige rap in gooit.
Niet dat Amsterdam Klezmer Band ooit een gratuite indruk geeft. Met “Stompin Mokum” probeert hij het namelijk nogmaals instrumentaal en daarbij bewijst hij dat zang niet noodzakelijk is om een feestje te kunnen bouwen. De koperblazers geven het nummer zelfs een latin jazz tintje, wat opnieuw duidelijk maakt hoeveel richtingen het combo uit kan. In “Ladybirds” wordt er dan weer wild met elektronische stemmetjes en trance geëxperimenteerd, terwijl het resultaat met een dominante zwarte vrouwenstem nog het meest aan een wereldmuziekversie van Missy Elliott doet denken. Klinkt dat een beetje paradoxaal? Indien Blitzmash ondergetekende nooit ter ore was gekomen, ongetwijfeld ook voor hem, maar Amsterdam Klezmer Band blijkt nu eenmaal veel in zijn mars te hebben.
Dat Amsterdam Klezmer Band ook tekstueel kan verrassen, blijkt uit “Tussen Gisteren En Vandaag”, een fijn luisternummer waarin Chajes de diaspora van zijn eigen familie bezingt, gaande van de concentratiekampen en verbrande huizen in Polen tot de inburgering in Nederland. Eendimensionaal en saai kan je de groep bijgevolg niet noemen en dat terwijl het wereldmuziekgenre nog vaak een oubollige naam heeft. Wie met dergelijke vooroordelen definitief schoon schip wil maken, moet Blitzmash beslist in huis halen.
Enkel positief dus over Amsterdam Klezmer Band? Heel zeker, want hoewel de groep anno 2014 heel ervaren blijkt, krijgen wij nergens de indruk dat hij gewoon een nummertje opvoert. Integendeel, het speelplezier druipt er hoorbaar nog steeds van af en als je dat op de koop toe in zoveel verschillende facetten kan doen, ben je gewoon heel goed bezig.