Wat voor jaar het was? Eentje om in te lijsten. Een waarin niet alleen een paar gevestigde namen hun beste werk tot nog toe aanleverden, maar ook heel wat pittig jong geweld zijn neus aan de deur kwam steken. Vandaar een top twintig waarin heel wat debutanten mogen figureren. Omdat ze het verdienen, en we een volgende keer nog meer van hen verwachten. Tof jaar, dus, dat 2013? Wees maar zeker.
- The National :: Trouble Will Find Me Als een plaat wekenlang in je auto blijft steken, almaar meer melodieën in je hoofd blijven rondspoken, en de teksten onder je huid kruipen: dàn heb je je album van het jaar gevonden. Trouble Will Find Meis een plaat die je zachtjes vast neemt voor een troostknuffel, maar je tegelijk ook goed laat verstaan dat je fundamenteel alleen blijft. Hij doet een beetje pijn dus, zoals alle kunst.
- These New Puritans :: Field Of Reeds Neo-klassiek voor de 21ste eeuw? Avant-garde rock? Geen hokje waar de grillige vorm van Field Of Reeds in paste. Na de agressie van Hidden koos These New Puritans deze keer voor plattelandse elegie met atonale weerhaakjes. Meest fascinerende plaat van 2013, maar absoluut ongeschikt als achtergrond voor de feestdissen dezer dagen. Geloof ons maar.
- Flaming Lips :: The Terror Met zo’n titel is veel commentaar niet nodig: Wayne Coyne is zijn optimistisch mojo kwijt, en maakt op de bodem van de put een beklemmende trip van een plaat. Hoogtepunt: de negen minuten durende claustrofobie-aanval “You Lust”.
- Phosphorescent :: Muchacho Mathew Houck is weer al eens een lief kwijtgespeeld, maar niet getreurd: in zijn geval levert dat steevast een geweldige plaat op. Het moet deze keer écht pijn hebben gedaan, want Muchacho is ijzersterk werk. En dan hebben we nog niet eens de ruimte om wéér maar eens de lof te zingen van wereldnummer “Song For Zula”.
- Public Service Broadcasting :: Inform – Educate – Entertain Origineel zijn, het kan nog. Met een stel oude filmsamples, wat elektronica en drums en een banjo in de achterzak presenteert Public Service Broadcasting zich als een volstrekt uniek ensemble dat Krautrock een erg excentriek-Britse make-over geeft. Highly fascinating, my dears.
- Chvrches :: The Bones Of What You Believe 2013 was een straf jaar voor goeie popmuziek, en Chvrches zijn de terechte winnaars. Dit Schots drietal is een powerhouse dat daverende synthmelodieën weet te paren aan scherpe teksten en epische refreinen. Helemaal wat wij nodig hadden.
- London Grammar : If You Leave Warm, wollig als een knus dekentje, en soulvol: London Grammar paart folk aan de licht-elektronische feel van loungy trip-hop en maakte zo een alleraardigst debuut dat vooral de eerste uren van de dag aangenaam kan inkleuren. Probeer het eens een weekend.
- Kanye West :: Yeezus Riep ter redactie verdeelde reacties op, zoals u achter de link kunt zien, maar wij hoorden wel iets in deze uitgepuurde, quasi-industriële Kanye. Iemand die na het succesvolle My Beautiful Dark Twisted Fantasy moeilijkere horizonten durft opzoeken, en daarmee niet op zijn bek gaat, bijvoorbeeld.
- Suede :: Bloodsports Terugkeer van de voorlopige eeuw dit. Niemand had nog een cent gegeven dat een zesde, nooit meer verwachte, Suedeplaat iets kon voorstellen. Het werd beter. “Geen comeback, maar een revanche”, schreven we bij verschijnen. We stand by that.
- 65DaysOfStatic :: Wild Light Met het tellen der jaren is de Sturm und Drang van weleer wat getemperd, maar dat is mooi opgevangen door een aardig gegroeide muzikale intelligentie. Wild Light weeft op een slimme manier de soundtrackmanieren van Silent Runnings met de oude post-rockneigingen tot een schoon geluidstapijt dat geen seconde je nekvel loslaat.
Kunnen we ook nauwelijks een kwaad woord over kwijt:
11. Pet Shop Boys :: Electric
12. Arcade Fire :: Reflektor
13. Manic Street Preachers :: Rewind The Film
14. Josh Ritter :: The Beast In Its Tracks
15. The Veils :: Time Stays, We Go
16. Marble Sounds :: Dear Me, Look Up
17. Sigur Rós :: Kveikkur
18. Lucy Love :: Desperate Days Of Dynamite
19. Forest Swords :: Engravings
20. Woodkid :: The Golden Age
Live niet vaak opgekeken, of het moest zijn van de absolute triomf van Postal Service op Primavera, de filosofische karaoke van The Knife, de heerschappij van Blur op Werchter, de lol van Primal Scream op de Lokerse Feesten, de ontdekking van het onvergelijkbare Public Service Broadcasting op het End Of The Road Festival en het epoustouflante uitroepteken dat The National achter een boerenjaar zette in Vorst.
