Marmus serveert na Barst een tweede graphic novel. Deze keer diept hij een weinig gekend historisch feit op als uitgangspunt. Alles speelt zich af tegen de achtergrond van de Wereldtentoonstelling in Gent van 1913.
Aan het begin van de 20ste eeuw werkt Rudolf Diesel aan de uitvinding die zijn naam wereldbekend zal maken, de dieselmotor. Als Duitser kiest hij er echter voor om niet voor de overheid te werken. In plaats daarvan ontwikkelt hij de motor voor de Usines Carels uit Gent. Dit wordt door de overheid in oorlogstijd geïnterpreteerd als landverraad, aangezien het groeiende oorlogsapparaat zeker zijn voordeel had kunnen doen met de uitvinding van Diesel. Er wordt dan ook alles aan gedaan om Diesel op andere gedachten te brengen. In september 2013 brengt Diesel een bezoek aan de wereldtentoonstelling in Gent, waar zijn motor gepresenteerd zal worden aan het brede publiek. Duitse agenten reizen echter met hem mee. Na zijn bezoek aan de Wereldtentoonstelling is Diesel ook volgens de historische bronnen doorgereisd naar Engeland, waar hij echter nooit aangekomen is. Hij verdween tijdens de bootreis tussen Antwerpen en Harwich in Engeland.
Op basis van historisch bronnenmateriaal tracht Marmus (pseudoniem van Mark Musschoot) dit verhaal te reconstrueren en aan te vullen tot een spannend stripverhaal. Hierbij wil hij sterk vasthouden aan wat er in de bronnen staat. De strip blijft op die manier wat vlak en te rechtlijnig om echt bij te blijven. Het album reconstrueert de gebeurtenissen, maar het mist de emoties die een strip als Barst zo de moeite maakten. Anderzijds heeft de auteur met het verhaal van Diesel wel een intrigerende bladzijde uit de Gentse geschiedenis gebruikt voor zijn strip. Tegelijk is het een facet van die lokale geschiedenis dat maar weinig meer gekend is.
Grafisch blijft Marmus’ stijl heel apart. De golvende, wat slungelige figuren geven zijn werk het uitzicht van een dronken droom in volle beweging. Soms zou de duidelijkheid van de tekening wel eens gebaat zijn bij een soberder invulling van de bladzijden, maar over het algemeen beheerst Marmus zijn stijl voldoende om de leesbaarheid van de strip niet in het gedrang te brengen. Een pluim mag echter wel gaan naar de vormgevers van het boek. Zowel de uitvoering als de cover van het album zijn smaakvol en sluiten mooi aan bij het tijdperk waarin het album zich afspeelt.
Na zijn eerste graphic novel waren de verwachtingen voor de opvolger van Marmus toch behoorlijk hooggespannen. Na enkele strips die hij in opdracht maakte, was Barst zijn eerste eigen verhaal. De dromerige, wat weemoedige sfeer en de intrigerende personages maakten meteen een positieve indruk. De Verdwijning van Ingenieur Diesel houdt niet meer veel over van die persoonlijke aanpak en die genuanceerde personages. Het geheel blijft meer aan de oppervlakte en de personages blijven te zeer historische figuren en het worden te weinig mensen van vlees en bloed. De strip hangt daardoor te zeer in de middenmoot van het aanbod en slaagt er onvoldoende in om echt een blijvende indruk achter te laten.
