µ-Ziq :: Chewed Corners

82795765

Platenbaas zijn, het kan als voordeel hebben dat je voor je eigen platen niet dezelfde kwaliteitseisen hoeft te stellen als die van de acts die je tekent. Het kan bijna niet anders, of zulks moet het lotgeval zijn van Mike Paradinas, a.k.a. µ-Ziq, een veteraan uit de IDM en breakcore scene uit de jaren ’90, die in ’98 toenmalig Virgin-sublabel Planet Mu voor zijn rekening nam. Eigen releases doen zich sedertdien steeds sporadischer voor, en ook deze Chewed Corners liet zes jaar op zich wachten. Spoiler alert: daar had voor ons part gerust nog een paar jaren bijgemogen.

Opener “Taikon” valt aanvankelijk nog te pruimen, met zijn, in combinatie met de beat, als paukenslagen aandoende baslijn, maar het gaat al vierkant mis bij nummer twee, “Christ Dust”. Met zijn 7m32s is dit meteen ook het langste nummer op de plaat, en dat zullen we verdorie geweten hebben. Een volstrekt ongeïnspireerde, fletse beat wordt een tijdlang laag per laag overgoten met amateuristische melodieën die bovendien onderling een wedstrijdje gezapigheid lijken te houden, en vervolgens gaat het nummer over in een oersaai spelletje “een paar maten een klankje weglaten, en hups, dan er terug bij”.

Deze eerste twee nummers leggen meteen al de grootste pijnpunten van de plaat bloot: niet bijster pakkende melodieën die gegijzeld gehouden worden in voorspelbare songstructuren die veel te lang uitgerekt worden. We willen best aanvaarden dat dit soort muziek het grotendeels van de opgetrokken sfeer moet hebben, maar die moet er dan ook wel zijn. Het materiaal dat hier gepresenteerd wordt, is daar simpelweg niet sterk genoeg voor en klinkt veeleer als de eerste stappen in het electro-wereldje van een hobbyist, dan het werk van een grootmeester.

Is het dan echt allemaal kommer en kwel? Neen, maar wel meer dan de helft, wat met rasse schreden de grenzen van het aanvaardbare overschrijdt. En het probleem wordt nog erger wanneer je constateert dat het goede gedeelte van de plaat wel te pruimen valt, maar zeker niet om van uit je dak te gaan is. We praten hierbij over nummers als “Hug”, wiens eerste noten het ergste doen vermoeden, om ons na een halve minuut positief te verbazen wanneer er plots een old skool Secret of Mana-vibe de kop opsteekt. Of het relaxte “Melting Bas” (ja, met één “s”), dat wèl ongeschonden met zijn gezapigheid wegkomt. Tot slot ook niet te versmaden: “Flanks”, een schijf waar wij gerust een feestje mee zouden durven aansteken.

Als de nummers voor het merendeel zo tegenslagen, zou u misschien denken dat er heil te zoeken valt in de klanken en texturen an sich. Dit is tenslotte elektronische muziek, en Paradinas is niet bepaald iemand die je moet gaan uitleggen waar al die knopjes voor dienen. Het mysterie wordt er dan ook des te groter op dat ook op dit vlak alles gewoon als preset uit een goedkoop Casiootje lijkt te komen, en hij ook hier weer je aandacht – helaas — niet weet te houden.

Komende van iemand met het talent en de expertise als die van µ-Ziq, is dit een bijzonder teleurstellende release. Mensen als hij flansen een album als dit in een namiddagje in elkaar als ze willen. Indien u per se uw geld wil spenderen aan deze veredelde Fruit Loops demo disc, dan houden wij u zeker niet tegen. Met het recente warme weer investeren wij het alleen veel liever in de lokale horeca, een gelegenheid waarop deze “Planet Mu promo”, een feit waaraan een monsterlijk irritante sample ons aan het begin van elk nummer herinnert, perfect als onderlegger kan dienen.

http://www.planet.mu/artists/muZiq
Konkurrent
Planet Mu

verwant

aanraders

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

The Slow Show :: Subtle Love

Eigenlijk had The Slow Shows daags na verschijnen van...

Goes & Goes :: Nie Gezeverd

Bestaat er zoiets als blues uit Vlaamse klei getrokken?...

Public Service Broadcasting :: This New Noise

Geef J. Willgoose, Esq. een oubollig onderwerp en hij...

recent

David Bowie :: EART HL I NG

Beste album ooit !

test

Sparklehorse :: Bird Machine

We dachten dat het nooit meer zou gebeuren, maar...

Nicolas Barral :: Als de fado weerklinkt

De periode Salazar is een donkere bladzijde in de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in